جامعه ارمنی و اقلیتهای دینی ایران

جامعه ارمنی و اقلیتهای دینی ایران

استفاه از واژهء اقلیت، گرچه بار سیاسی داشته و در همهء جهان به عنون اصطلاح پارلمانی متداول و مورد استفاده قرار میگیرد، اما انتساب گروه های عمدهء انسانی با گرایش های متفاوت دینی، مذهبی، فرهنگی، قومی و.... به این گونه جوامع، چندان

شایسته به نظر نمی رسد

درهمهء جوامع بشری گروهی با وجوه تمایز مشخص (ازلحاظ کمی) کمتر از دیگران و گروهی دیگر نیز با همان مشخصات بیشتر از دیگرانند. به معنائی گروهی در اقلیت و گروهی نیز در اکثریت اند.

اما اینگونه تقسیم بندی ها، طبیعتا" فقط مفهوم ریاضی یا شمارش دارند و در قیاس یا قوانین و بهره مندی از امکانات عمومی، قاعدتا" نمی تواند ملاک چگونگی توزیع برابر امکانات و عدالت بین اکثریت و اقلیت باشد.به کار گیری این واژه، گذشته از زیبنده نبودن آن برای جامعهء ما، موجب فراهم نمودن زمینه های پیدائی درک نادرست ازمفهوم این لغت و در نتیجه ذهنیت و رفتار و منش نادرست هم معنا با فهم لفظ، از سوی عوام و گاه برخی افراد شده است.

اما در هر صورت واقعیت این است که این واژه در قانون اساسی کشورمان وجود دارد و گاه جوامع غیر مسلمان کشوربا تمسک به آن خواستار امتیازاتی می شوند. اندیشمند و فعال اجتماعی ارامنهء ایران مرحوم هرایر خالاتیان که در ترکیب خبرگان قانون اساسی نقش عمده ای در تدوین آن داشته اند، در همان زمان سعی فراوانی در جایگزین کردن واژه جامعه به جای اقلیت دینی در متن قانون مادر کشور داشتند، اما به هر حال استدلالات اکثریت خبرگان بر یک یا چند اندیشه (اقلیت) چیره شد

.ناگفته نماند که در این بند، وازه های اقلیت و اکثریت چهرهء قانونی و موجه دارند و بر همین اساس هم طرح مرحوم خالاتیان نتوانست ملبس به جامهء قانون گردد.

به هیچ عنوان خرده گیری از قانون مادر مد نظر نمی باشد، اما در کشوری که نص صریح قانون اساسی بر برابری عموم مردم ( اعم از اکثریت و اقلیت) در برابر قانون صحه می گذارد، متداول شدن این اصطلاح در مفهوم و در عمل نمی تواند چندان شایسته باشد. بی تردید مصلحت اندیشی بزرگان نظام در این مورد می تواند چاره ساز باشد.

در جامعه ای که خرد جمعی، و در بطن آنان نمایندگانی که اقلیت نامیده می شوند، در چارچوب مجلس شورای اسلامی ناظر بر تصمیم سازی های فردی است، برخوردهای کمیتی مبتنی بر محاسبات ریاضی نه خواست مسئولین نظام و نه مصلحت اندیشان آن است.

ملت بزرگ ایران که ویترین بسیار زیبائی از واریتهء قومیتها، زبانها، لهجه ها، فرهنگها و مولفه های ویژه خود آنان را در برابر جهانیان به نمایش گذارده است، به هر حال یکپارچه و یک دست است و بر اساس مصادیق تاریخی در مقاطع حساس زمانی با کنار زدن نقاط افتراق احتمالی و مقطعی، اتحاد و اتفاق، بر مشکلات داخلی و تجاوزات خارجی فائق آمده و جلوهء با شکوه یک دلی عملی را به نمایش گذاشته است.

نیازی به ذکر حماسه سازی های اسطوره های ارمنی و مسلمان در جبهه های دفع تجاوز دشمن و حفظ استقلال، تمامیت ارضی و کیان کشورمان نمی بینم. همچنین خدمات ارزنده و ارزشمند ارامنهء زحمتکش را در شکوفائی صنعت و اقتصاد کشور و همچنین

سازندگی نیز نیاز به یاد آوری ندارد

. در واقع شهدائی که خون خود را با خون هم رزمان مسلمان خود در خاکریزهای جنوب کشورمان در هم امیختند، نخستین نطفهء میثاق بزرگ ملی ایرانیان مسلمان و مسیحی را در سنگرها بستند... و امروز ما، وظیفهء سنگین حفظ این میثاق تاریخی و مفاد نا نوشته، اما حاضر و ملموس آن را بر عهده داریم.مفاد و موادی در این میثاق ضبط شده اند، که نه در قانون مادر و نه در هیچ یک از قوانین جاری کشور ذکر نشده اند

. میثاقی که ما ایرانیان به اتفاق همهء جوامع و فرهنگهای مذکور در بالا در قالب یک جامعهء واحد با اهداف و دورنمای واحد موظف به حفظ و به قوهء فعل در آوردن آن می باشیم.خونی که از کالبد شهید ارمنی در جبهه ها جاری شد، همرنگ همهء خونهای پاکی است که از تن همهء شهدای معظم فوران کرد وبا انان میثاق وحدت و گفتگوی تمدنها و فرهنگها را در شرایطی بسیار سخت منعقد کردند.

با توجه به همهء موارد فوق، و در شرایطی که ملت بزرگ ایران در استانهء انتخابی بزرگ قرار دارد، به نامزدی رای خواهیم داد که منافع طولی و نقاط اشتراک همهء ملت ایران را در سر لوحهء برنامه های خود قرار داده باشد، و جوامع گوناگون موجود را به عنوان ایرانیان غیر مسلمان به رسمیت بشناسد

من فردا رای خواهم داذ، مانند همهء مردم و اقوام ایران، در بطن و همگام با اکثریت، پس در اقلیت نیستم. همچنین انتظار دارم که پس از انتخابات نیز مرا به عموان عضوی از جامعه بزرگ و شریف ایران بشناسند، زیرا اعتقاد دارم که شهروندان درجه بندی شده در کشورمان نداریم

ملتمس دعا

وارتان

vartandav@yahoo.com

وارطان داوتیان