بدلیل ترکیدگی خط زرینه رود
؛ قطعی آب در تبریز
تلاش ماموران برای ترمیم لوله بی نتیجه مانده است
تبریز - خبرگزاری مهر: بدلیل ترکیدگی خط لوله انتقال آب زرینه رود به تبریز، مناطقی از این کلانشهر دو میلیون نفری از عصر روز گذشته بدون آب مانده و احتمال می رود این قطعی تا یکی، دو روز دیگر نیز ادامه داشته باشد. به گزارش خبرنگار مهر در تبریز، عصر پنجشنبه بخشی از خط لوله 180 کیلومتری انتقال آب زرینه رود به تبریز دچار ترکیدگی شده و بدین ترتیب بخش عمده شهر تبریز بدون آب مانده است.
گزارشهای دریافتی حاکی از آن است که خط لوله انتقال آب زرینه رود به تبریز در منطقه "خاصهبان" دچار ترکیدگی شده و از دیروز تلاش نیروهای امدادی برای تعمیر این ترکیدگی بدون نتیجه مانده است.
البته تلاش امدادگران موجب مهار آب شده اما آب تبریز هنوز جریان نیافته است.
درحالیکه آب زرینه رود در مخازن ویژه ای ذخیرهسازی می شود اما از شب گذشته قطعی افت فشار آب در برخی مناطق به معضلی اساسی تبدیل شده است.
طی 10 سال گذشته این خط لوله برای چندمین بار است که دچار ترکیدگی شده و آب تبریز برای چند روز قطع می شود.
در ابتدا این طرح با دو خط طراحی شده بود که در صورت بروز حوادثی از این قبیل بتوانند همدیگر را پوشش دهند اما به دلایلی که برخی از کارشناسان آن را خیانت در اجرای پروژه می خوانند، تنها یک خط از آن اجرا شده و پس از گذشته این مدت به معضلی اساسی برای تبریز تبدیل شده است.
با این حال، با روی کار آمدن دولت نهم و آغاز سفرهای استانی، احداث خط دوم انتقال آب زرینه رود به تبریز در مصوبات سفر رئیس جمهوری گنجانده شد اما تاکنون به مرحله اجرا درنیامده و در همان سطح تصویب نامه مانده است.
برای تکمیل خط دوم انتقال آب زرینهرود به تبریز 200 میلیون یورو اعتبار نیاز بوده به همین دلیل اجرای این پروژه بر اساس مصوبه هیئت وزیران مشروط به پیدا شدن فاینانسر قوی است که به دنبال عدم ارائه پیشنهاد از سوی فاینانسرهای خارجی، یک فاینانسر داخلی سال گذشته قراردادی به ارزش 500 میلیارد ریال منعقد کرده است اما تا به امروز عملیات اجرایی آن آغاز نشده است.
با این اوصاف ترکیدگی خط انتقال آب زرینهرود به تبریز که چندین بار تکرار شده و مردم این منطقه را با چالش مواجه می کند، اجرای پروژه دوم این خط را بیش از پیش برای شهر تبریز ضروری کرده است.
احداث خط دوم زرینه رود به تبریز به عنوان یکی از حیاتیترین پروژههای بخش آب آذربایجان شرقی است که به گفته کارشناسان در صورت عدم تکمیل آن تا پنج سال، تامین آب شرب کلانشهر تبریز با مشکل مواجه میشود.
خط آبرسانى زرینه رود به تبریز با مشخصات منحصر به فرد خود، یکى از بزرگترین طرحهاى آبرسانى خاورمیانه محسوب مى شود.
طبق نظر کارشناسان، استاندارد عمر لوله هاى آبرسانى ۳۰ سال پیش بینى شده است، اما به دلایلی که اشاره شد این اتفاقات درخط لوله زرینه رود به تبریز زمانی آغاز شد که تنها پنج سال از آغاز بهره بردارى آن گذشته بود.
خط لوله انتقال آب زرینه رود، مهمترین شریان حیاتى این منطقه محسوب مى شود چرا که این خط علاوه بر تأمین ۶۰ درصد نیاز کلانشهر تبریز، ۴۰ درصد نیاز شهرهاى میاندو آب، بناب، آذرشهر، ایلخچى ، گوگان و شبستر را برطرف مى کند.
از سوى دیگر خط لوله مذکور گردش بخش عظیمى از چرخه صنعتى این استان را برعهده دارد به طورى که حیات اقتصادى نیروگاه حرارتى تبریز، پتروشیمى تبریز، نیروگاه سهند بناب، طرح نفلین سیلیت، شهرک صنعتى شهید سلیمى و... به عنوان عمده مصرف کنندگان آب خط مذکور به این مسیر وابسته است و در صورت هرگونه قطعى آب ادامه فعالیت این مراکز غیرممکن خواهدشد.
مطالعات اولیه طرح انتقال آب زرینه رود به تبریز از سال ۵۲ و توسط مشاوران ایرانى وخارجى آغاز شد و قرار بود این مسیر نیاز آب تبریز و شهرهاى مجاور آن را تا سال ۷۵ تأمین کند و پس از آن نیاز به تهیه طرحى دیگر بود.
به خاطر جریانات انقلاب، این طرح مسکوت ماند تا اینکه در سال ۶۳ فکر ادامه طرح دوباره جان گرفت و ادامه مطالعات به مهندسان خبره ایرانى واگذار شد.
اجراى عملیات خط لوله آبرسانى زرینه رود به تبریز از سال ۷۰ آغاز شد که به دلیل عدم تأمین اعتبارات کافى همین یک خط لوله نیز آهنگ پیشرفت بسیار پایینى داشت بطورى که احداث آن هشت سال طول کشید و در نهایت به سال ۱۳۷۸ افتتاح شد.
خط لوله آبرسانى زرینه رود از سد انحرافى نوروز لو در ۱۵ کیلومترى شهرستان میاندوآب آغاز شده و پس از طى مسیر ۱۸۰ کیلومترى به شهر تبریز مى رسد.
جنس لوله ها بسته به نیاز، بتونى یا فولادى انتخاب شده است بطورى که ۱۱۷ کیلومتر از خط را لوله هاى بتونى و ۶۳ کیلومتر را نیز لوله هاى فولادى تشکیل داده اند.
قطر لوله ها دو متر بوده و طول شش مترى هر کدام از آنها باعث شده تا ۲۰ تن وزن داشته باشند. جهت تأمین لوله هاى این مسیر و حتى پروژه هاى دیگر، یک کارخانه لوله سازى به طور کامل از ایتالیا خریدارى شده و در همان سالها در آذرشهر نصب شد که هم اکنون تأمین لوله هاى پروژه هاى دیگر سازمان آب را برعهده دارد.
در بیان پروسه طولانى انتقال آب دراین ۱۸۰کیلومتر همین بس که انتقال یک قطره آب از محل آبگیرى تا شهر تبریز ۳۶ روز طول مى کشد!
گزارشهای دریافتی حاکی از آن است که خط لوله انتقال آب زرینه رود به تبریز در منطقه "خاصهبان" دچار ترکیدگی شده و از دیروز تلاش نیروهای امدادی برای تعمیر این ترکیدگی بدون نتیجه مانده است.
البته تلاش امدادگران موجب مهار آب شده اما آب تبریز هنوز جریان نیافته است.
درحالیکه آب زرینه رود در مخازن ویژه ای ذخیرهسازی می شود اما از شب گذشته قطعی افت فشار آب در برخی مناطق به معضلی اساسی تبدیل شده است.
طی 10 سال گذشته این خط لوله برای چندمین بار است که دچار ترکیدگی شده و آب تبریز برای چند روز قطع می شود.
در ابتدا این طرح با دو خط طراحی شده بود که در صورت بروز حوادثی از این قبیل بتوانند همدیگر را پوشش دهند اما به دلایلی که برخی از کارشناسان آن را خیانت در اجرای پروژه می خوانند، تنها یک خط از آن اجرا شده و پس از گذشته این مدت به معضلی اساسی برای تبریز تبدیل شده است.
با این حال، با روی کار آمدن دولت نهم و آغاز سفرهای استانی، احداث خط دوم انتقال آب زرینه رود به تبریز در مصوبات سفر رئیس جمهوری گنجانده شد اما تاکنون به مرحله اجرا درنیامده و در همان سطح تصویب نامه مانده است.
برای تکمیل خط دوم انتقال آب زرینهرود به تبریز 200 میلیون یورو اعتبار نیاز بوده به همین دلیل اجرای این پروژه بر اساس مصوبه هیئت وزیران مشروط به پیدا شدن فاینانسر قوی است که به دنبال عدم ارائه پیشنهاد از سوی فاینانسرهای خارجی، یک فاینانسر داخلی سال گذشته قراردادی به ارزش 500 میلیارد ریال منعقد کرده است اما تا به امروز عملیات اجرایی آن آغاز نشده است.
با این اوصاف ترکیدگی خط انتقال آب زرینهرود به تبریز که چندین بار تکرار شده و مردم این منطقه را با چالش مواجه می کند، اجرای پروژه دوم این خط را بیش از پیش برای شهر تبریز ضروری کرده است.
احداث خط دوم زرینه رود به تبریز به عنوان یکی از حیاتیترین پروژههای بخش آب آذربایجان شرقی است که به گفته کارشناسان در صورت عدم تکمیل آن تا پنج سال، تامین آب شرب کلانشهر تبریز با مشکل مواجه میشود.
خط آبرسانى زرینه رود به تبریز با مشخصات منحصر به فرد خود، یکى از بزرگترین طرحهاى آبرسانى خاورمیانه محسوب مى شود.
طبق نظر کارشناسان، استاندارد عمر لوله هاى آبرسانى ۳۰ سال پیش بینى شده است، اما به دلایلی که اشاره شد این اتفاقات درخط لوله زرینه رود به تبریز زمانی آغاز شد که تنها پنج سال از آغاز بهره بردارى آن گذشته بود.
خط لوله انتقال آب زرینه رود، مهمترین شریان حیاتى این منطقه محسوب مى شود چرا که این خط علاوه بر تأمین ۶۰ درصد نیاز کلانشهر تبریز، ۴۰ درصد نیاز شهرهاى میاندو آب، بناب، آذرشهر، ایلخچى ، گوگان و شبستر را برطرف مى کند.
از سوى دیگر خط لوله مذکور گردش بخش عظیمى از چرخه صنعتى این استان را برعهده دارد به طورى که حیات اقتصادى نیروگاه حرارتى تبریز، پتروشیمى تبریز، نیروگاه سهند بناب، طرح نفلین سیلیت، شهرک صنعتى شهید سلیمى و... به عنوان عمده مصرف کنندگان آب خط مذکور به این مسیر وابسته است و در صورت هرگونه قطعى آب ادامه فعالیت این مراکز غیرممکن خواهدشد.
مطالعات اولیه طرح انتقال آب زرینه رود به تبریز از سال ۵۲ و توسط مشاوران ایرانى وخارجى آغاز شد و قرار بود این مسیر نیاز آب تبریز و شهرهاى مجاور آن را تا سال ۷۵ تأمین کند و پس از آن نیاز به تهیه طرحى دیگر بود.
به خاطر جریانات انقلاب، این طرح مسکوت ماند تا اینکه در سال ۶۳ فکر ادامه طرح دوباره جان گرفت و ادامه مطالعات به مهندسان خبره ایرانى واگذار شد.
اجراى عملیات خط لوله آبرسانى زرینه رود به تبریز از سال ۷۰ آغاز شد که به دلیل عدم تأمین اعتبارات کافى همین یک خط لوله نیز آهنگ پیشرفت بسیار پایینى داشت بطورى که احداث آن هشت سال طول کشید و در نهایت به سال ۱۳۷۸ افتتاح شد.
خط لوله آبرسانى زرینه رود از سد انحرافى نوروز لو در ۱۵ کیلومترى شهرستان میاندوآب آغاز شده و پس از طى مسیر ۱۸۰ کیلومترى به شهر تبریز مى رسد.
جنس لوله ها بسته به نیاز، بتونى یا فولادى انتخاب شده است بطورى که ۱۱۷ کیلومتر از خط را لوله هاى بتونى و ۶۳ کیلومتر را نیز لوله هاى فولادى تشکیل داده اند.
قطر لوله ها دو متر بوده و طول شش مترى هر کدام از آنها باعث شده تا ۲۰ تن وزن داشته باشند. جهت تأمین لوله هاى این مسیر و حتى پروژه هاى دیگر، یک کارخانه لوله سازى به طور کامل از ایتالیا خریدارى شده و در همان سالها در آذرشهر نصب شد که هم اکنون تأمین لوله هاى پروژه هاى دیگر سازمان آب را برعهده دارد.
در بیان پروسه طولانى انتقال آب دراین ۱۸۰کیلومتر همین بس که انتقال یک قطره آب از محل آبگیرى تا شهر تبریز ۳۶ روز طول مى کشد!
تاریخ انتشار، تهران: ۱۸:۱۳ , ۱۳۸۹/۰۲/۳۱
0 نظرهای شما:
Post a Comment