نبض اعتياد در ايران تند مي‌زند

نبض اعتياد در ايران تند مي‌زند
رسانه ملي كه اغلب داعيه دار برگزاري انواع و اقسامي از مناظره هاميان شخصيت‌هاي سياسي و ورزشي است، با فرا خواندن سازمان‌هاي متولي در امر مواد مخدر فارغ از تب تاب مسابقات جام جهاني نسبت به موشكافي اين معضل اقدام كند.

ایلنا- : شناسنامم پاي منقل سوخت‏، اما با وجود اين زهره ماري، ‌اسمم يادم مونده، اك... بر (چهار ثانيه طول مي‌كشد كه تا بقيه اسمش را بگويد) اون زمونا كه سري تو سرا داشتم اك... بر بودم، الان ديگه دوروبري‌ها همه جوره صدام مي‌كنن...! نور فلش دوربين براي لحظه‌اي از چرت خماري درش مي‌ياره:“ دارم توي دنيا كثيفم سلطنت مي‌كنم ؛ هي جوونا ماها كه پيف پيف، بو مي‌ديم... به پاين به ما‌ها نخورين ”! و قهقه چهار پنج نفري شان به هوا مي‌رود... !
لالايي شبانه مواد مخدر براي معتادان ساعت حوالي 4صبح؛ مكان: شوش؛ ‌سوژه: هفت – هشت بيمار وابسته به مواد مخدر؛ ‌جاي دوري نيست داخل جوي آب، همان مامن هميشگي موش‌هاي نروژي. حالا ديگر كسي جز موش‌ها جرئت بر هم زدن خلوتشان را ندارد؛ زندگي با موش‌ها خماري مي‌خواهد... ! معلوم نيست لباسش طوسي بوده يا سفيد، ‌انقدر چرك و سياه است كه مايل به دورنگ تيره شده؛ هنوز خمارنيست، دستانش مي‌لرزد؛ آماده و مصمم براي كمك به امثال خودش... كش پلاستيكي را تا آخرين توان خود روي بازوي ديگري انقدر فشار مي‌دهد تا رگ بيرون مي‌زند... دست به كار مي‌شود هنوز جاي لخته و خون آبه‌هاي تزريق قبلي خشك نشده... سرنگ را داخل رگ فرو مي‌برد و دو ضربه لاجون به گوشت بالاي رگ مي‌زند، خون پس داده با مابقي خون آبه‌هاي ماسيده روي دستش مخلوط مي‌شود؛ نيمه جان به رقص خون روي دستش نگاه مي‌كند... ! ديگري دو دستش را با تكه پارچه‌هاي كثيفي تا مچ دست بسته، هنوز جاي خالي براي سوزن سرنگ دارد، رگ پشت پا جاي دست ندارد، كش پلاستيكي را روي مچ مي‌بندد؛ نعره‌هاي خفيف مي‌زند؛ سرنگ را درست به رگ روي دست، زير انگشت تزريق مي‌كند...!
تن دختركم به خاطر خرج مواد سوخت چيزي به اذان صبح نمانده همه به همان حالت يك ساعت قبل به يك جا خيره ماندند گوني‌هاي خالي زباله كه حالا ديگر چيزي جز شيرابه‌هاي چسبناك ندارد به روي زمين كشيده مي‌شود... تك، تك مي‌روند تا روز ديگري را شروع كنند، روزي ديگر براي دنبال كسب روزي از مخازن زباله، تكدي گري و ... ! يكي از آنها كه تزريقاتچي بقيه بوده، ترياكش را كشيده و سرحال است... فن و فن كنان از مدرك ليسانش مي‌گويد و از شركتي كه يكسال است اخراجش كرده‌اند؛ “كمك حسابدار يك شركت دولتي بودم؛ تقريبا هر سه، چهار روز يك بار از شركت ريز ريز دزدي مي‌كردم ،يك روز قطعات كامپيوتر‌ها و كم كم گاوصندوق هم زدم...” “بي‌پولي بد داغونم كرد... به الانم نگاه نكيد، يه پا واسه خودم خوش تيپ بودم، برو رو داشتم... زياد به زن و بچم فكر نمي‌كنم. فقط يك بار با ديدن دختربچه‌اي كه ازم مي‌ترسيد ياد حنانه، دخترم افتادم.” “ياد روزي افتادم كه وقتي جيغ مي‌زد، بدنش‌رو با ته سيگار يا سيخ كباب كبود مي‌كردم... ديگه منقل كه بياد وسط خونه آدم هر غلطي مي‌كند... !” “كبودش كردم تا بذاره گوشواره و النگوها شو در بياورم – واسه خرج اين كوفتي. . ! آخر حنانه‌بابا، بي‌صاحاب نمي‌ذاشت يه چيزي هم به باباي انگلش بماسه... ” مي‌خواست ادامه بده اما يكي از معتادها با گفتن(حيف نون الان آشغالا رو جمع مي‌كنن... ) پشيمانش كرد...
شكار لحظه‌هاي خماري آسان است همه پراكنده شدند، يكي سواراتوبوس، ديگري پاي پياده به سمتي كه نمي‌دانست چه مقصدي دارد و تعدادي هم بي‌حال و افتاده داخل جوي آب... عكاس ما همچنان عكس مي‌گيرد مي‌خواهد لحظه‌هاي خماري را شكار كند... سوژه‌هاي بعدي زياد دور نيستند، چه فرقي مي‌كند شرق باشد يا غرب تهران جنوب باشد يا شمال... اصلا ايران باشد، زير پوستي‌هاي كشور ما و پايتخش چندان هم پنهان نيستند. روي يك پل عابر پياده‏، گوني خواب وكارتن خواب‌ها كنار هم لم كه ندادند... غش كردند؛ يكي به روي شكم خوابيده و از كف سفيد بيرون زده از دهانش معلوم است چه شبي را پشت سر گذاشته، ديگري زير يك گوني به خيال خودش پنهاني، فارغ از نگاه عابران مواد مي‌كشد و سرش گيج مي‌رود. سوژه، 10 معتاد كه روانه گرمخانه خاوران هستند، ساعت :7.35 دقيقه بعدازظهر، مكان: بزرگ راه امام رضا يكي از آنها پيت قهوه‌اي رنگ پلاستيكي را لخ لخ روي زمين مي‌كشد؛ سكوت سردي حاكم است تا ورودي گرمخانه هم چشمشان روي زمين مي‌چرخد تا شايد يك بطري پلاستيكي براي فروش پيدا شود؛ به سختي سكوتشان شكسته مي‌شود اما حاضر به حرف زدن نيستند مي‌گويند:“ خانم برو پي كارت اگه ده دقيقه ديرتر بريم هم گرمخونه بسته مي‌شه ، هم از كاسه لوبياخبري نيست... ببينم اگه ما امشب جايي واسه موندن نداشته باشيم؟ شما مي‌تواني جايي به ما معرفي كني كه ما فقط شب رو بخوابيم؟” و چند نفري با هم قهقه مي‌زنند... !
حوادث داغ و تلخ در آرايشگاه‌هاي زنانه و پارتي‌هاي شبانه معتادان تكدي‌گر و بي‌خانمان كه شب‌ها مهمان گرمخانه‌هاي سطح شهر هستند و البته تعداد قابل توجهي هم در مخروبه‌ها، پارك و ساختمان‌هاي نيمه كاره بساط شبانه دارند گوشه‌اي از معضلات به چشم آمده در شهرها و روستاها هستند، زير پوستي‌هاي شهر همان جوانان شيفته مهماني‌ها و كلوپ‌هاي شبانه هستند كه قرص‌هاي اكس را تجربه مي‌كنند... ! آرايشگاه‌هاي زنانه كه به بهانه مانكن كردن زنان شيوه‌هاي مختلف رابا مواد گوناگون تجويزمي‌كنند و بدنسازي‌ها كه با جان جوانان بازي مي‌كنند... زير پوستي‌ها هميشه مخفي مي‌مانند اما با مصرف بالاي مواد مخدر، ‌محرك‌ها – مواد تورم زا و نيروزا به تدريج خانواده را با معضل مواجه كرده و همه را از خود فراري مي‌دهند... معتادان خياباني و بي‌پناه نتيجه جهل و سوء استفاده باندها و افراد خاص هستند... !
ايران وروز جهاني مبارزه با مواد مخدر 26ژوئن، ‌برابر با پنجم تيرماه روز جهاني مبارزه با مواد مخدر است اين روز جهاني حاصل كنفرانسي بين‌المللي در تاريخ 17 تا 26 ژوئن 1987 در شهر وين است كه نتيجه آن تصويب سندي با عنوان C. M. O توسط كشورهاي عضو بوده تا خط مشي همه جانبه اقدامات در امر كنترل مواد مخدر از سوي كشورهاي شركت‌كننده مشخص و آنها را نسبت به اقدامات مربوط به مبارزه با قاچاق مواد مخدر متعهد كند. همچنين در اين كنفرانس سندي در 4 فصل تنظيم شده كه بيش از 35 مورد اقدام عملي مانند ارزيابي ميزان مصرف، پيشگيري از طريق آموزش، نقش رسانه در بازگشت معتادن به عرصه اجتماع و معالجه آنان، ريشه كني مزارع غير مجاز خشخاش، نابودي شبكه‌هاي عمده قاچاق مواد مخدر، همكاري‌هاي حقوقي كشورها و... در ان گنجانده شده است. و اما ايران... براساس آمارهاي رسمي در سال گذشته، يك هزار و 67 تن انواع مواد مخدر در كل كشور كشف و ضبط شده است كه با معالجه ماده مخدر ترياك روزانه 3 تن مواد مخدر كشف مي‌شود همچنين سال گذشته 211 هزار و 500 نفر از توزيع‌كنندگان و قاچاقچيان توسط نيروي انتظامي، هزار و 422 نفر توسط سازمان زندان‌ها، 611 نفر توسط وزارت اطلاعات. 363 نفر توسط نيروي بسيج و 36 نفر نيز توسط سازمان كمرگ دستگير و روانه مراجعه قضايي شدند در حالي‌كه آمار رسمي معتادان در جهان به پيش از 200 ميليون نفري مي‌رسد در ايران نيز مطابق با RSA سال 1386 يك ميليون و 200 هزار نفر معتاد حرفه‌اي و 600 هزار نفر معتاد تفنني وجود دارد. اين آمار رسمي كه متعلق به 4 سال گذشته بوده هميشه مورد نقد و بررسي كارشناسان قرار داشته و اغلب برگزاري يك همايش يا سمينار بهانه‌اي مي‌دهد تا ضمن به چالش كشيدن آمارها، زنگ خطر‌ها را به صدا در آورند. آمار فوق كه گوياي وضعيت آماري معتادان در ايران است همچنان محل مناقشه بوده به طوري كه سخت گفتن از آمار معتادان امري سياسي تلقي مي‌شود. هنوز به طور حتم نمي‌توان بر روي آمار رسمي اعتياد تكيه كرد چرا كه همچنان برخي از دستگاه‌ها نسبت به ارائه آمارهايي مقاومت مي‌كنند، از سويي اتفاقات پشت پرده رخ داده در مدارس نسبت به سيگار و مصرف برخي از مواد و از سوي ديگر وضعيت اعتياد زنان در كشور به دليل تابوي فرهنگي آن، همه و همه باعث شده تا اين آمار چيزي جز خوش بيني محض نباشد.
ارائه آمار وارقام‌هاي نجومي در اين روز جهاني همه ساله وقتي به 5 تير، روز جهاني مبارزه با اعتياد نزديك مي‌شويم دستگاه‌هاي گوناگوني كه تريبون قوي‌تر دارند عملكرد، آمار و ارقام نجومي ويژه‌اي را ارائه داده و كمتر به مشكلات و حقايق امراشاره مي‌كنند. همين معضل بهانه‌اي شد كه فرهاد اقطار سرپرست دفتر مداخله و بازتواني سازمان بهزيستي كشور در نشست خبري خود به مناسبت اين روز جهاني قبل از وارد شدن به مباحث اصلي، نسبت به اين مساله كه نزديك به روز جهاني دستگاه‌هاي گوناگون خود را متولي امر اعتياد مي‌دانند، اعتراض كند. اگرچه در اين نشست خبري اقدامات بهزيستي پيرامون پيشگيري از اعتياد در خور توجه بود اما دورنماي آن كه حكايت از كارشكني برخي از دستگاه‌ها داشته، چندان پيام خوبي به مناسبت روز جهاني اعتياد نداد. وجود هزار كمپ ترك اعتياد در كشور كه از اين ميان تنها 220 كمپ قانوني هستند، در اين روز جهاني جاي تاسف دارد. در اين ميان اين مسوول در بهزيستي در پاسخ به سوال ايلنا كه اين تعداد كمپ قانوني چه تعداد معتاد ترك كرده را از سيستم خارج مي‌كنند اعلام كرد كه سال گذشته 30 هزار معتاد از اين كمپ‌ها ترخيص شده‌اند و در ادامه در برابر اين سوال كه با توجه به نامناسب بودن اقدامات حمايتي پس از درمان در معتادان چه طور با اطمينان چنين آماري را ارائه مي‌دهيد يادآور شد: اين تعداد معتاد ترخيص شده تنها پاكي پس از درمان دارند و به طور قطع نمي‌توان نام ترك كرده به آنها داد. او در ادامه اشاره‌اي نيز به كمپ گردي و بازگشت مجدد معتادان به كمپ‌ها كرده و اعلام كرد كه از اين پس بهزيستي، ‌مسوول اتفاق ناگواري كه در كمپ‌هاي غير مجاز ترك اعتياد رخ دهد نبوده و تخلف از جانب مسوولاني است كه در برابر هشدارهاي بهزيستي اقدام به پلمپ اين كمپ‌ها نكرده‌اند... !
دستگاه‌ها در آستانه روز جهاني مبارزه با مواد مخدر گزارش كار ارائه دهند عباسي‌ديلمي‌زاده رئيس جمعيت‌تولدي‌دوباره در گفت‌وگو با خبرنگار ايلنا خواستار آن شد تا دستگاه و متوليان امر موادمخدر با توجه به بند 7 سياست‌هاي كلي نظام و در آستانه روز جهاني مبارزه با مواد مخدر اقدامات خود را نسبت به اجرايي كردن اين بند راهبردي در نظام گزارش دهند تا مشخص شود كه سازمان‌هاي حمايتي مانند بهزيستي، وزارت رفاه و... چه ميزان بودجه براي اجرايي كردن بند 7 سياست‌هاي كلي نظام در اختيار سازمان‌هاي ذي ربط خود قرار داده‌اند. او به مشكلات پيش روي معتادان بهبود يافته در كشور اشاره مي‌كنند و ادامه مي‌دهد: امروز در جامعه پيش از 300 هزار معتاد بهبود يافته وجود دارد كه با احتساب خانوادهايشان بالغ بر يك ميليون و 500 هزار نفر درگير معضل هستند، آيا براي اين تعداد از افراد درگير با مواد مخدر در جامعه برنامه‌اي طراحي شده است؟ سياست‌گذاران چه برنامه‌هايي را براي آنها طراحي كرده‌اند؟ رئيس جمعيت تولدي دوباره با اشاره به نقش موثر انجمن و سازمان‌هاي مردم نهاد كه در حوزه مبارزه با مواد مخدر فعال هستند يادآورشد: بيش از 80 درصد ازمعتادان بهبود يافته حاصل اقدامات تشكل‌هاي مردم نهاد است اما متاسفانه حتي در راستاي عمل به بند 7 سياست‌هاي كلي نظام برنامه مدوني براي حمايت از اين نوع تشكل‌ها در كشور وجود ندارد. ديلمي‌زاده با طرح سوالاتي كه مي‌گويد جوابشان مهم است ادامه مي‌دهد: وزارت كار وامور اجتماعي براي اشتغال معتادان بهبود يافته چه اقداماتي انجام داده‌اند؟ وزارت ارشاد و ساير دستگاه‌هاي اجتماعي براي اوقات فراغت جوانان چه سهمي را ادا كرده‌اند؟
هزينه‌هاي سرسام آور مراكز بستري براي معتادان رئيس انجمن تولدي دوباره در حالي‌كه به يك اتفاق خوب در كشوردر زمينه چندين برابر شدن پوشش برنامه‌هاي درماني نسبت به چند سال گذشته اشاره دارد اما چندان راضي به نظر نمي‌آيد و مي‌گويد: با وجود آمارهاي رسمي و غير رسمي پيراموني معتادان كشور به مدل‌هاي درماني گوناگون در كشور براي درمان اعتياد نياز داريم تا براي يك معتاد مطابق با ساير روش‌هاي درماني در كشورهاي پيشرفته بتوان حداقل 10 – 15 مدل درماني متصور بود اما متاسفانه در ايران تنها چند روش محدود وجود دارد. او علت نداشتن تنوع درماني را در تحميل استانداردهاي درماني به جامعه معتادان مي‌داند واعلام مي‌كند با يك واقعيت ساده مواجه هستيم و آن اين است كه ستاد مبارزه با مواد مخدر تصميم مي‌گيرد تا با توجه به امكانات محدود و پايين بودن استانداردها و كادر درماني يك ميليون و 200 هزار معتاد را تحت پوشش برنامه درماني خود ببرد و نظام‌هاي بهداشتي ما نيز مي‌خواهد كه استانداردهاي خاص خود را به اين معتادان تحميل كند، اين درحالي است كه هنوز مراكز دوره ديده، پزشك دوره ديده، روانپزشك و ساير كادر درماني وسيعي در كشور وجود ندارد؛ وقتي قصد داريم ميزان پوشش نظام بهداشت‌مان را در حوزه درمان اعتياد بالا ببريم بايد بتوانيم خدمات ارزان قيمت در اختيار بيماران قرار دهيم. او به نواقص سيستم درماني بستري و نبود خدمات ارزان قيمت درماني به معتادان اشاره مي‌كند: هزينه يك روز اقامت در مراكز بستري وزارت بهداشت براي معتادان سرسام آور است و معتادان نمي‌توانند هزينه‌هاي 400، 500 هزار تومان براي اقامت چند روزه جهت سم زدايي را تقبل كنند.
تمايل به ترك در 10 تا 15 درصد از معتادان كامبيز محضري مسوول گروه درمان و كارشناس اسبق دفتر پيشگيري از اعتياد سازمان بهزيستي كشور به لزوم توجه به بيشتر به آن دسته از معتاداني كه عزمشان را براي ترك جذب كرده‌اند اشاره مي‌كند و به خبرنگار ايلنا مي‌گويد: افزايش كلينك‌هاي درماني افزايش حمايت‌هاي اجتماعي، جذب و دادن پاداش، ‌سياست گذاري‌هاي شفاف براي معتاداني كه واقعا قصد دارند كه از مواد مخدر خلاص شوند ارائه و در اين راستا برنامه‌ريزي شود تا بتوان براي همان 10، 15درصدي كه از ميان جامعه معتادان تمايل به ترك دارند نيز الگوي خوبي ارائه داد. او به نيازهاي اجتماعي معتادان پس از درمان اشاره مي‌كند و ادامه مي‌دهد: بخشي از اين نيازها شغل است آموزش فني حرفه‌اي، ‌كاريابي فعال مددكاري، حل شدن مشكلات قانوني بيماران، برگشت به خانواده و صدها مشكل ديگر بايد برطرف شود.
معتاد يك معلول مغزي است عباس ديلمي زاده رئيس جمعيت تولدي دوباره نيز معضل اشتغال معلولان را بسيار حاد مي‌داند و با اشاره به فرد بهبود يافته‌اي كه با وجود سپري شدن 6 سال از پاكي‌اش هنوز اندرخم يك كوچه است مي‌گويد: اعتياد يك بيماري مغزي است و معتادان نيز جزوي از جامعه معلولين مغزي به حساب مي‌آيند به همين دليل بايد براي اشتغال يك معتاد بهبود يافته نيز اشتغالي مانند يك فرد معلول در نظر گرفت چرا كه يك معلول مغزي نمي‌تواند بعد از رهايي از اعتياد مانند يك فرد سالم 8 ساعت در طي روز كار كند.
زنان؛ قربانيان خاموش اعتياد، در ايران متاسفانه آمار وضعيت اعتياد زنان در ايران مخفي‌تر از آمار مردان است و هر كس كه بخو اهد پژوهش در ارتباط با اعتياد زنان انجام دهد با مشكل مواجه شده و نمي‌تواند آمار دقيقي به دست آورد. RSA سال 1386 (بررسي وضعيت اعتياد در ايران) آمار 5 درصدي معتادان زن در بين معتادان القا مي‌كند، اما براساس اعلام سازمان بهزيستي اين رقم تا 2 درصد نيز تاييد مي شود اما رئيس جمعيت تولدي دوباره به ايلنا مي‌گويد: كساني كه با آمار سروكار دارند پس از آنكه با مشكلات اين چنين در آمار مواجه مي‌شوند مشاهدات عيني در خصوص اعتياد زنان را با آمار رسمي تركيب كرده و يك آمار تخميني ارائه مي‌دهند. ديلمي زاده مي‌گويد: وجود 10 درصد معتاد زن در كشور به واقعيت نزديك است اما آمار غير رسمي حكايت از آن دارد كه حدود 15درصد از تعداد معتادان به سمت معتادان زن گرايش دارد كه البته بخش عظيمي از اين افراد به صورت پنهاني مصرف كرده و دسترسي به آنها دشوار است. به گزارش خبرنگار ايلنا زهرا 32 ساله، نمونه‌اي از يك معتاد زن در كشور است كه پس از ازدواج معتاد شده و همسرش نيز از نيروي كارش براي پخش مواد مخدر استفاده مي‌كند. پدر زهرا هم اعتياد دارد و در واقع خودش به تنهايي منبع خرجي براي اعتياد پدر و همسرش شدها ست؛ مراد همسرش اصرار به بچه دارد اما زهرا زير بار نمي‌رود؛ از عاقبت بچه‌اي كه پاي دود پدر و مادر معتاد بزرگ شود مي‌ترسد... اكثر كارشناسان تاكيد دارند كه حمايت از جمعيت معتادان زن، بايد چندين برابر شود چرا كه انگ و تابوي فرهنگي بر روي آنها شديدتر بوده و در صورت عدم شناسايي و درمان آنها خطر ابتلا به ايدز و انتقال آن به ساير جامعه بسيار شديد است.
كاهش شيوع اچ ‌اي وي در بين معتادان تزريق، ‌از ادعا تا واقعيت بر اساس اين گزارش دو روز مانده به روز جهاني مبارزه با مواد مخدر سعيد صفاتيان مديركل درمان و حمايت‌هاي اجتماعي ستاد مبارزه با مواد مخدر از كاهش شيوع ويروس اچ. آي. وي در بين معتادان تزريقي خبر داد و اين اقدامات را منوط به عملكرد‌هاي 4 ساله گذشته دانست و اعلام كرد: طي چند سال گذشته ايران با اجراي موفق برنامه‌هاي كاهش آسيب توانسته ويروس HIV را در بين معتادان تزريقي از سال 84 كه برابر 25 درصد بوده است به 13 درصد در سال 88 كاهش دهد. به گزارش خبرنگار ايلنا، آمار اينچنيني در حالي اعلام مي‌شود كه هنوز معلوم نيست آزمايش ايدز روي چه تعداد معتاد آزمايش شده و تفكيك جنسيت معتادان نيز نا مشخص است. محضري مسوول گروه درمان و كارشناس اسبق دفتر پيشگيري از اعتياد سازمان بهزيستي كشور در ارتباط با خبر فوق به ايلنا مي‌گويد: زماني مي‌توان با اطمينان چنين آماري داد كه تعداد آمايش ايدز در كشور خوب و قابل توجه باشد و جذب معتادان تزريقي براي درمان نيز مشخص باشد، در عين حال معتادان تزريقي به آزمايش‌هاي تشخيص ايدز در كشور ترغيب شده باشند، اين درحالي است كه هنوز تعداد قابل توجهي از معتادان تزريقي تمايلي به آزمايش ايدز ندارند به طوري‌كه براساس آمارهاي RSA، تنها 15 درصد از معتاداني براي انجام آزمايش ايدز مراجعه كرده‌اند، هنوز مابقي آنها وضعيت نامشخصي دارند و براي آزمايش مراجعه نكرده‌اند كه اين مساله خطرناك است. او پايه گذاري برنامه‌هاي كاهش آسيب را از سال 80 مي‌داند و با اشاره به شدت و گسترش اين قبيل برنامه‌ها از اين سال مي‌گويد: وضعيت زنان معتاد در اين بين نامشخص است چرا كه رفتارهاي پرخطر زنان بيشتر است و اين افراد پلي ميان جامعه معتادين و سالم هستند كه مي‌توانند ايدز را به جامعه سالم نيز منتقل كنند؛ اين درحالي است كه برنامه‌هاي كاهش آسيب و درماني در ميان جامعه زنان كافي و كامل نيست با اين وجود سخن گفتن از كاهش شيوع ويروس (اچ. آي. وي) در ميان معتادان تزريق چندان محل اعتبار ندارد. به گزارش ايلنا رئيس اداره ايدز وزارت بهداشت نيز نسبت به شيوع مصرف روان گردان‌ها هشدار داده و آن را عاملي براي گسترش ايدز در كشور دانسته است.
سونامي شيشه در راه است متاسفانه مصرف ماده مخدر شيشه (متانتامين ها)در كشور روند افزايش داشته و مهمتر از همه درگيري نسل جوان با اين ماده است كه در انسان رفتارهاي مخاطره آميز ايجاد كرده و فرد را در برابر محرك‌هاي هشدار دهنده بي‌تفاوت مي‌كند ، فرد مصرف‌كننده به انرژي و هيچان كاذبي مي‌رسد كه مي‌تواند بسيار خطرناك باشد. عباس ديلمي زاده رئيس انجمن تولدي دوباره بالاترين ميزان مصرف قالب در كشور را كراك مي‌داند و مي‌گويد: ميزان رشد مصرف مواد محرك شيشه رو به افزايش بوده و ميزان مصرف كراك و ترياك رو به كاهش است. او به يك اتفاق تلخ اشاره مي‌كند: انتظار داريم كه در چند سال آينده با يك سونامي شيشه در كشور مواجه شده و تعداد مصرف‌كننده‌هاي شيشه در كشور قالب شوند، در عين حال درمان‌هاي دارويي توصيه شده در دنيا براي مصرف‌كنندگان شيشه نيز، درمان‌هاي غير دارويي است و درمان‌هاي دارويي براي مصرف‌كننده شيشه توصيه نمي‌شود. او ادامه مي‌دهد: جاي سوال دارد كه نظام پزشكي با توجه به افزايش سطح خدمات MMT و متادون چه برنامه‌اي براي درمان مصرف‌كننده‌هاي شيشه در كشور پيش‌بيني كرده اند؟ به گزارش خبرنگار ايلنا آنچه كه از اظهارات اغلب كارشناسان وانجمن‌ها مشاهده شده نشان از نگراني آن هانسبت به رشد مصرف شيشه در كشور دارد ،ظاهرا تمام اقدامات در اين خصوص پراكنده بوده و به دادن هشدار خلاصه شده است. در عين حال جامعه درگير با اين مواد نيز بدون حمايت ويژه راه اندازي شده‌اند و به جز راه اندازي آزمايشي يك كمپ در ارتباط با ترك شيشه در كشور اقدام قابل ملاحظه‌اي صورت نگرفته است. كاش به جاي زياد شدن تريبون‌هاي سخنراني در كشور، آن هم در آستانه مبارزه با مواد مخدر و امحاي مقادير قابل توجهي از مواد در اين روز ، برخي از ابهامات مربوط به حوزه معتادان شفاف مي‌شد تا با آسيب شناسي معضلات آنها بتوان همراه با پيشرفته شدن انواع مواد مخدر و شيوع مصرف آن و حتي جلوتر از آن گام برداشت. رسانه ملي كه اغلب داعيه دار برگزاري انواع و اقسامي از مناظره‌ها ميان شخصيت‌هاي سياسي و ورزشي است، خالي از لطف نيست كه با فرا خواندن سازمان‌هاي متولي در امر مواد مخدر وانجمن‌ها نيز مناظره‌اي ازجنس اين بلاي خانمان سوز و انسان سوز بر پا كند تا فارغ از تب تاب مسابقات جام جهاني نسبت به موشكافي اين معضل اقدام شود... افسوس كه جاي خالي‌هاي بسياري وجود دارد و اين كمبودها پتك محكمي مي‌شود از جنس آوار... و گريبان جامعه را مي‌گيرند...


گزارش: سميه جاهد عطائيان
1389/4/5 - 10:32:04 کد خبر : 131550

0 نظرهای شما: