داود کیانیان در گفتگو با ايلنا؛
از سال ۷۳ نتوانستم اجرا داشته باشم
داوود کیانیان، آخرین اجرای خود در عرصه تئاتر را مربوط به سال 1373 دانست و اینکه در چند سال اخیر، هر سال یک نمایشنامه برای کار ارائه کرده ولی شرایط اجرای آن فراهم نمیشود.
داوود کیانیان، آخرین اجرای خود در عرصه تئاتر را مربوط به سال 1373 دانست و اینکه در چند سال اخیر، هر سال یک نمایشنامه برای کار ارائه کرده ولی شرایط اجرای آن فراهم نمیشود.
ایلنا- : داوود کیانیان(نویسنده و کارگردان تئاتر) گفت: آخرین اجرای من در حوزه تئاتر، نمایش "خروسک پریشان" بود که براساس یکی از نظریههای من در تئاتر کودک با نام "شیوه فطری اجرا" روی صحنه رفت و بسیار موفق بود و در اکثر شهرستانها نیز اجرا شد و درمجموع حدود بیش از دو هزار اجرا در جاهای مختلف داشت. وی افزود: وقتی میتوانم بازهم سراغ کارگردانی بروم که امکانات آن برایم فراهم باشد تا بتوانم کاری بهتر یا نظیر آن انجام دهم. اگر قرار باشد افراد مرتبا خود را تکرار کنند، کاری انجام ندادهاند؛ درواقع ضمن آنکه من از آن زمان تاکنون دهها نمایشنامه نوشتم، تدریس کردم، پژوهش داشتهام و در چنین زمینههایی فعال بودهام اما در زمینه کارگردانی وقتی وارد کار اجرا خواهم شد که شرایط آن اعم از شرایط اقتصادی و... فراهم شود. کیانیان با بیان اینکه آدم که نمیتواند بیکار بنشیند و باید به کار خود ادامه دهد، گفت: حوزه تئاتر کودک آنقدر بزرگ و اساسی است که اگر شرایط اجرا مهیا نشد، در زمینههای دیگر به فعالیت مشغول میشویم. وی اعلام کرد: زمانی شروع به کار میکنم که احساس کنم کار مناسب و خوبی در دست دارم. دوست دارم کار الگویی داشته باشم و اصلا نمیدانم موفق خواهم شد یا خیر اما طبیعتا نیاز به ایجاد امکانات ویژه هم دارد. وقتی این ویژگی فراهم نمیشود ما بجای آنکه وقت خود را در این راه بگذاريم؛ سراغ نمایشنامه نويسي ميرويم. کیانیان با توضیح این نکته که هر نوع مدلی از كار؛ لذت خود را دارد، اظهار کرد: من در چهار پنج سال اخیر، تقریبا هر سال یک نمایشنامه را برای تایید ارائه دادهام اما به دلایل متفاوت نظیر فراهم نشدن شرایط اقتصادی، نتوانستهام اجرا داشته باشم. وی با بیان اینکه امسال هم یک نمایشنامه ارائه دادهام و منتظر جواب هستم، گفت: مجموعهای از شرایط لازم است تا یک اتفاق بیفتد؛ براي همین شما میبینید تعداد زیادی از کارگردانهای حرفهای، به دلیل عدم ایجاد فضای مناسب برای کار آنها، نمیآیند برای کودکان و نوجوانان کار کنند. کیانیان، فعالیت هنرمندان پیشکسوت تئاتر کودک را لازم دانست و گفت: خوب است شرایطی فراهم شود که پیشکسوتان تئاتر کودک بتوانند کار کنند اما متاسفانه شاید در طول 10 سال گذشته، متجاوز از دو یا سه کار ارزشمند در این رابطه دیده نمیشود؛ این خیلی کم است و نشان میدهد این بخش فعال نیست و گاه به صورت استثنا برخی اتفاقات میافتد. وی با اشاره به اینکه استعدادهای جوان فراوانی وجود دارند، افزود: ما استعدادهای جوان فراوانی داریم که زمینه برای رشد دارند اما متاسفانه چون شناخته نشده هستند، به آنها میدان داده نمیشود و از آنها حمایت نمیشود و درنهايت در نطفه خفه میشوند و درجا میزنند اما اگر متولی در این خصوص وجود داشته باشد، این افراد و گروهها شناسایی میشوند و با دادن امکانات و گذاشتن آموزش و تلاش برای بروز تجربههای جدید، یقینا ما میتوانیم در این زمینه بسیار گسترده عمل کنیم. این هنرمند حوزه تئاتر کودک، یکی از مسائل زیربنایی تئاتر کودک در ایران را مساله عدم متولی دانست و توضیح داد: ما یک متولی مشخص نداریم که بتواند تمام فعالیتهای تئاتر کودک و نوجوان را مدیریت کند و در تئاتر کودک فعالیت موازی بسیاری دیده میشود؛ مثلا آموزش و پرورش به صورت مستقل فعالیتی داخلی دارد. مرکز هنرهای نمایشی، سازمان فرهنگی هنری شهرداری و کانون پرورش فکری نيز هرکدام فعالیت جداگانه دارند که هیچکدام آنها با هم هماهنگ نیست. وی با بیان اینکه همه این سازمانها علاقمند هستند، کاربردهای تئاتر کودک و نوجوان را میشناسند و اهمیت آن را میدانند، گفت: این سازمانها سرمایهگذاری و هزینه میکنند اما چون به صورت موازی و بدون هماهنگی باب یکدیگر است، طبیعتا به جاهای نادرستی کشیده میشود و دچار موازیکاری و تکرار میشویم، بدون اینکه هنرمندان از کار یکدیگر خبر داشته باشند و نقاط ضعف بسیاری هم به وجود خواهد آمد. کیانیان به برگزاری همایشی در دانشگاه تهران برای ایجاد واحدهای درسی تئاتر کودک در دانشگاه و تدریس آن اشاره و اضافه کرد: یکی از مسائلی که در آن همایش مطرح شد، مساله عدم متولی بود و قرار است اساسنامه یک شورایعالی تئاتری تدوین شود که بتواند برای جاي خالی این متولی پاسخی باشد و چون مسوولین تا به حال این کار را نکردند، دلسوزانی که به این مساله اهمیت میدهند، وارد عمل شدهاند و تا به حال چند جلسه هم گذاشته شده و درحال تنظیم اساسنامهای هستند که به تمام ارگانها و سازمانهایی که در این رابطه فعالیت دارند، برای هماهنگی پیشنهاد شود و اینکه شاهد مدیریت مستقل و همهجانبه در این حوزه باشیم و بتوانیم برای مسائل حوزه تئاتر کودک به آنجا مراجعه کنیم. وی، بهوجود آمدن چنین سازمانی را موجب رشد و گسترش تئاتر کودک، ایجاد ژانرهای جدید در آن، بالا بردن کیفیت و ایجاد آموزش دانست.
1389/3/27 - 11:08:21 کد خبر : 129892
1389/3/27 - 11:08:21 کد خبر : 129892
0 نظرهای شما:
Post a Comment