در همایش شناخت راهبردهای ساخت برند در صنعت گردشگری مطرح شد
رقابت آینده گردشگری مبتنی بر مدیریت برند است
ایسکانیوز: احمد روستا کارشناس اقتصادی و گردشگری گفت : رقابت آینده
گردشگری مبتنی بر جاذبه نیست مهم موفقیت در گردشگر ، بازاریابی و مدیریت برند گردشگریی است .
به گزارش ایسکانیوز ، این همایش تخصصی «شناخت راهبردهای ساخت برند در صنعت گردشگری» از امروز به مدت دو روز با حضور کارشناسان اقتصادی و گردشگری ایرانی و خارجی در سالن همایش‌های وزارت کشور برپا شد. در این همایش، محمدرضا فرزین ـ عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی ـ با بیان این‌که اقتصاد در گردشگری بسیار مهم است، این مسأله را مطرح کرد که آیا تمام مشکلات گردشگری ایران ناشی از مشکلات موجود در اقتصاد کشور است؟ و
ی با اشاره به عدم ایجاد فرصت مناسب در عرصه‌ی اقتصاد ی برای گردشگری اظهار داشت : ما حتی در اقتصاد خرد نیز با مشکل مواجه‌ایم. گردشگری نتوانسته است، جایگاه مناسب خود را در ایران پیدا کند. یکی از مشکلات گردشگری این است که بخشی از کالاهای این صنعت را نمی‌توان تولید کرد، چون فرهنگ و اعتقاد ما اجازه نمی‌دهد اما بخش اصلی مشکل ما به محدودیت‌هایی در عرضه و تقاضا باز می گردد. فرزین گفت : تعداد اندک شرکت‌های بزرگ گردشگری، هتل‌ها و مراکز تفریحی و تعداد اندک مشارکت‌های دولتی، بخش خصوصی، غیردولتی و تعاونی‌های فعال در گردشگری از دیگر مشکلات بخش عرضه است. وی با بیان این که در سال 1385 تعداد آژانس گردشگری 1200 آژانس بوده ، اظهار داشت : به طور متوسط تعداد ورودی گردشگر هریک از آژانس ها 43 نفر و خروجی آن‌ها دو برابر این رقم بود. با این وضعیت نمی‌توان برند گردشگری داشته داشت، داشتن برند نیازمند شرکت های بزرگ است .ما حتی در مجله‌ها و کتاب‌های تخصصی گردشگری کشور نیز نشان دادیم که تولید فکر زیاد انجام نمی‌شود. این استاد دانشگاه یاد آور شد :برند نشانه ای است که موجب شناسایی مقصد می شود و در برندسازی باید تلاش کرد تا خود را متقاعد سازیم. وی افزود : تبیین برند در گردشگری به گروه‌های مستقل علمی نیاز دارد و در سطح کلان دولت باید تصمیم بگیرد که برند گردشگری کشور را چگونه معرفی کند . در این همایش محمدرضا پوینده ـ مدیر کل دفتر برنامه‌ریزی و توسعه‌ی گردشگری ـ گفت : سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به‌عنوان متولی این صنعت، ساخت برند ملی گردشگری را برای معرفی قابلیت‌های این بخش در اولویت برنامه‌های کاری خود دارد. وی تصریح کرد : دلیل موفق بودن کشورها در حوزه‌ی گردشگری فقط به‌خاطر داشتن جاذبه‌های گردشگری نیست، بلکه آن‌ها به موضوع برند توجه ویژه کرده‌اند. مدیر کل دفتر برنامه‌ریزی و توسعه‌ی گردشگری با اشاره به ضرورت وجود برند گردشگری در کشورهای درحال توسعه، ادامه داد: ساخت برند ملی گردشگری به‌عنوان نیاز اساسی برای معرفی قابلیت‌های گردشگری ایران باید در اولویت قرار گیرد.پوینده صنعت گردشگری کشور را نیازمند تعریف شدن در عرصه بین المللی با برندی جهانی دانست و گفت: ما باید از نهادها و نشانه‌های موجود در محتوای تاریخی، علامتی را به‌عنوان برند جهانی ایجاد کنیم وی ادامه داد : برند ملی نمادی برای اعلام اهداف، برنامه‌ها و خط مشی‌های سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است. پوینده متداول‌ترین روش‌های ساخت برند ملی گردشگری کشورها را استفاده از شاخص آشنا برای مشتری و توجه به شناخت علایق گردشگران دانست احمد روستا ـ عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی و کارشناس اقتصادی و گردشگری ـ نیز در ادامه‌ی این همایش با بررسی موضوع مدیریت برند در صنعت گردشگری، گفت: با آنچه اکنون در صنعت گردشگری درحال اتفاق افتادن است، قطعا به چشم‌انداز این صنعت دست نمی‌یابیم، چون رسیدن به نهایت گردشگری در درست تعریف کردن آن است. وی گفت : گاهی در مفهوم واژه‌ها مشکل داریم و براساس دریافت‌های نادرست از مفاهیم، مدیریت غلط انجام می‌دهیم،این عضو هیات علمی دانشگاه تشریح کرد : برند شناسه است، درحالی‌که فرهنگستان زبان و ادب فارسی آن را «کد» معنی کرده است. ما باید بدانیم از پایه دنبال چه هستیم. برند هدف نیست، بلکه یک وسیله‌ی ارزشمند، قدرتمند و یکی از عناصر بازاریابی برای شناسایی و تمایز است، برای این‌که خود را از دیگران جدا کنیم و هویت داشته باشیم. روستا گفت: برند لوگو، پرچم یا رنگ و علامت نیست و اگر می‌خواهید خود را فریب دهید، بگویید برند یک لوگو یا یک همایش است. وی برند را زاییده‌ی رقابت ، قول و تعهد دانست و تاکید کرد : در گردشگری ایران بی‌جا قول ندهیم؛ نخست ببینیم چه کاری را می‌توانیم انجام دهیم، بعد قول دهیم، نه این‌که پشت همه‌ی وعده‌ها، هیجان بدون تعهد باشد و هیچ کاری هیچ‌وقت انجام نشود. روستا اعلام کرد : حداقل برنامه‌ریزی و آماده‌سازی یک برند پنج سال می‌کشد که سالی یک‌ونیم تا دومیلیون یورو برای آن باید هزینه کرد. کارشناس گردشگری با اشاره به ذهنیت‌سازی با ساخت برند، فاصله‌ی بین هویت و ذهنیت راعامل نگران‌کننده‌ای در میان کشورهای فعال گردشگری دانست .وی افزود : ما در برابر تبلیغات دنیا کاری نکرده‌ایم و اگر کاری کرده‌ایم، توجه نداشته‌ایم که دیگران چگونه تبلیغ کرده‌اند و ما چگونه در برابر آن‌ها حاضر شده‌ایم. عضو هیات علمی دانشگاه ضمن بیان این مطلب که رقابت آینده در گردشگری مبتنی بر جاذبه نیست، اظهار داشت : باید فراموش کنیم و قول دهیم که دیگر در سخنرانی‌ها، ایران را جزو 10 کشور برتر ندانیم، چون مهم جذب گردشگر است. قطعا به رخ کشیدن رتبه دهم ایران در داشتن جاذبه های گردشگری یا رتبه پنجم در اکوتوریسم بدون داشتن آمار راضی کننده ای از گردشگری ایران هیچ سودی ندارد . وی با تاکید پرهزینه و حرفه ای بودن برندسازی گفت : کشورها معمولا برای برندسازی هزینه‌های میلیونی انجام می‌دهند. به عنوان نمونه کشوری مانند استرالیا در سال دست کم 55میلیون یورو صرف برندسازی می‌کند. روستا ادامه داد : کارشناسان گردشگری باید نامی را انتخاب کنید که معرف هویت ایران باشد و در جهان، نشانی ویژه از کشور به‌شمار آید. این کارشناس گردشگری ضمن ابراز تاسف از حضور ایران در نمایشگاهها و بروشوری ها با هویت های متفاوت تاکید کرد : این‌گونه ما بی‌هویت‌تر می‌شویم. باید ویژگی‌ها و تفاوت‌هایی را در گردشگری کشور ایجاد کنیم تا در هر جایی با آن شناخته شویم؛ یک نشان انحصاری که حرفه‌یی هم باشد.
ی با اشاره به عدم ایجاد فرصت مناسب در عرصه‌ی اقتصاد ی برای گردشگری اظهار داشت : ما حتی در اقتصاد خرد نیز با مشکل مواجه‌ایم. گردشگری نتوانسته است، جایگاه مناسب خود را در ایران پیدا کند. یکی از مشکلات گردشگری این است که بخشی از کالاهای این صنعت را نمی‌توان تولید کرد، چون فرهنگ و اعتقاد ما اجازه نمی‌دهد اما بخش اصلی مشکل ما به محدودیت‌هایی در عرضه و تقاضا باز می گردد. فرزین گفت : تعداد اندک شرکت‌های بزرگ گردشگری، هتل‌ها و مراکز تفریحی و تعداد اندک مشارکت‌های دولتی، بخش خصوصی، غیردولتی و تعاونی‌های فعال در گردشگری از دیگر مشکلات بخش عرضه است. وی با بیان این که در سال 1385 تعداد آژانس گردشگری 1200 آژانس بوده ، اظهار داشت : به طور متوسط تعداد ورودی گردشگر هریک از آژانس ها 43 نفر و خروجی آن‌ها دو برابر این رقم بود. با این وضعیت نمی‌توان برند گردشگری داشته داشت، داشتن برند نیازمند شرکت های بزرگ است .ما حتی در مجله‌ها و کتاب‌های تخصصی گردشگری کشور نیز نشان دادیم که تولید فکر زیاد انجام نمی‌شود. این استاد دانشگاه یاد آور شد :برند نشانه ای است که موجب شناسایی مقصد می شود و در برندسازی باید تلاش کرد تا خود را متقاعد سازیم. وی افزود : تبیین برند در گردشگری به گروه‌های مستقل علمی نیاز دارد و در سطح کلان دولت باید تصمیم بگیرد که برند گردشگری کشور را چگونه معرفی کند . در این همایش محمدرضا پوینده ـ مدیر کل دفتر برنامه‌ریزی و توسعه‌ی گردشگری ـ گفت : سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به‌عنوان متولی این صنعت، ساخت برند ملی گردشگری را برای معرفی قابلیت‌های این بخش در اولویت برنامه‌های کاری خود دارد. وی تصریح کرد : دلیل موفق بودن کشورها در حوزه‌ی گردشگری فقط به‌خاطر داشتن جاذبه‌های گردشگری نیست، بلکه آن‌ها به موضوع برند توجه ویژه کرده‌اند. مدیر کل دفتر برنامه‌ریزی و توسعه‌ی گردشگری با اشاره به ضرورت وجود برند گردشگری در کشورهای درحال توسعه، ادامه داد: ساخت برند ملی گردشگری به‌عنوان نیاز اساسی برای معرفی قابلیت‌های گردشگری ایران باید در اولویت قرار گیرد.پوینده صنعت گردشگری کشور را نیازمند تعریف شدن در عرصه بین المللی با برندی جهانی دانست و گفت: ما باید از نهادها و نشانه‌های موجود در محتوای تاریخی، علامتی را به‌عنوان برند جهانی ایجاد کنیم وی ادامه داد : برند ملی نمادی برای اعلام اهداف، برنامه‌ها و خط مشی‌های سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است. پوینده متداول‌ترین روش‌های ساخت برند ملی گردشگری کشورها را استفاده از شاخص آشنا برای مشتری و توجه به شناخت علایق گردشگران دانست احمد روستا ـ عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی و کارشناس اقتصادی و گردشگری ـ نیز در ادامه‌ی این همایش با بررسی موضوع مدیریت برند در صنعت گردشگری، گفت: با آنچه اکنون در صنعت گردشگری درحال اتفاق افتادن است، قطعا به چشم‌انداز این صنعت دست نمی‌یابیم، چون رسیدن به نهایت گردشگری در درست تعریف کردن آن است. وی گفت : گاهی در مفهوم واژه‌ها مشکل داریم و براساس دریافت‌های نادرست از مفاهیم، مدیریت غلط انجام می‌دهیم،این عضو هیات علمی دانشگاه تشریح کرد : برند شناسه است، درحالی‌که فرهنگستان زبان و ادب فارسی آن را «کد» معنی کرده است. ما باید بدانیم از پایه دنبال چه هستیم. برند هدف نیست، بلکه یک وسیله‌ی ارزشمند، قدرتمند و یکی از عناصر بازاریابی برای شناسایی و تمایز است، برای این‌که خود را از دیگران جدا کنیم و هویت داشته باشیم. روستا گفت: برند لوگو، پرچم یا رنگ و علامت نیست و اگر می‌خواهید خود را فریب دهید، بگویید برند یک لوگو یا یک همایش است. وی برند را زاییده‌ی رقابت ، قول و تعهد دانست و تاکید کرد : در گردشگری ایران بی‌جا قول ندهیم؛ نخست ببینیم چه کاری را می‌توانیم انجام دهیم، بعد قول دهیم، نه این‌که پشت همه‌ی وعده‌ها، هیجان بدون تعهد باشد و هیچ کاری هیچ‌وقت انجام نشود. روستا اعلام کرد : حداقل برنامه‌ریزی و آماده‌سازی یک برند پنج سال می‌کشد که سالی یک‌ونیم تا دومیلیون یورو برای آن باید هزینه کرد. کارشناس گردشگری با اشاره به ذهنیت‌سازی با ساخت برند، فاصله‌ی بین هویت و ذهنیت راعامل نگران‌کننده‌ای در میان کشورهای فعال گردشگری دانست .وی افزود : ما در برابر تبلیغات دنیا کاری نکرده‌ایم و اگر کاری کرده‌ایم، توجه نداشته‌ایم که دیگران چگونه تبلیغ کرده‌اند و ما چگونه در برابر آن‌ها حاضر شده‌ایم. عضو هیات علمی دانشگاه ضمن بیان این مطلب که رقابت آینده در گردشگری مبتنی بر جاذبه نیست، اظهار داشت : باید فراموش کنیم و قول دهیم که دیگر در سخنرانی‌ها، ایران را جزو 10 کشور برتر ندانیم، چون مهم جذب گردشگر است. قطعا به رخ کشیدن رتبه دهم ایران در داشتن جاذبه های گردشگری یا رتبه پنجم در اکوتوریسم بدون داشتن آمار راضی کننده ای از گردشگری ایران هیچ سودی ندارد . وی با تاکید پرهزینه و حرفه ای بودن برندسازی گفت : کشورها معمولا برای برندسازی هزینه‌های میلیونی انجام می‌دهند. به عنوان نمونه کشوری مانند استرالیا در سال دست کم 55میلیون یورو صرف برندسازی می‌کند. روستا ادامه داد : کارشناسان گردشگری باید نامی را انتخاب کنید که معرف هویت ایران باشد و در جهان، نشانی ویژه از کشور به‌شمار آید. این کارشناس گردشگری ضمن ابراز تاسف از حضور ایران در نمایشگاهها و بروشوری ها با هویت های متفاوت تاکید کرد : این‌گونه ما بی‌هویت‌تر می‌شویم. باید ویژگی‌ها و تفاوت‌هایی را در گردشگری کشور ایجاد کنیم تا در هر جایی با آن شناخته شویم؛ یک نشان انحصاری که حرفه‌یی هم باشد. 
Posts
0 نظرهای شما:
Post a Comment