گزارش مهر از 5 قلوهای دماوند
10 دست کوچک در انتظار یاری
کمر والدین بچه ها خم شد
استان تهران - خبرگزاری مهر: کودکان به دنیا می آیند بدون آنکه خود بخواهند، و پا در عرصه زندگی می گذارند بی خبر از همه خم و چمهای زندگی، پنج کودک معصوم دماوندی نیز مثل همه کودکان دیگرند با این تفاوت که آنها با هم آمده اند و پدر و مادرشان حداقل پنج برابر دیگر والدین نگرانند.
به گزارش خبرنگار مهر در دماوند، علیرضا، حسن، حسین، زهرا و فاطمه چندی پیش در یک تولد غافلگیر کننده از مادری جوان در خمین آباد دماوند متولد شده اند، اما شکی نیست که وقتی پدر و مادرها برای تولد یک فرزند از ماهها قبل آماده می شوند و ملزوماتی را فراهم می کنند، آماده شدن برای ورود چند فرزند آن هم به یکباره کاری بس سنگین است که بی حمایت سایرین تقریبا محال است.
علی پدر پنج قلوهای دماوندی نه آنکه فقیر باشد و نیازمند، بلکه در شرایط فعلی نیازمند حامی است، امری که تاکنون چندان محقق نشده است.
علی درتومی می گوید همواره خدا را شاکر بوده ام و به خاطر فرزندانم بسیار خوشحال و سپاسگزار هستم، اما وقتی جمع آوری و ساماندهی یک فرزند کلی هزینه دارد من با پنج فرزند چه باید بکنم؟
خبر تولد پنج قلوهای دماوندی در میان اخبار جرم و جنایت و فناوری خبری نرم محسوب می شود اما به عمق آن که بروی شاید سختتر از خبرهای دیگر باشد.
کمر پدر و مادر جوان خم شده است
وقتی خبر تولد اولین پنج قلوهای شهرستان دماوند بر روی سایتهای مختلف خبری و روزنامه های محلی شمال شرق استان تهران منتشر شد اغلب با نگاهی مثبت به آن نگریستند و این هدایای خداوند اتفاقی شیرین وجالب برای شهروندان و مسئولان بودند اما بعد که پای هزینه ها و کودکیاری و نگهداری کودکان به میان آمد زمانی این شیرینی به تلخی گرایید که درد دلها، مشکلات و نگرانیهای والیدن پنج قلوها سر باز کرد.
آنها می گفتند ما خوشحال شدیم چندین برابر کسانی که خبر را شنیدند چون چندین ماه لحظه به لحظه انتظار کشیدیم و برای آمدن مهمانان کوچک برنامه ریزی کردیم اما وقتی آمدند دیدیم تمهیداتمان کافی نبوده .
آنها گفتند همگان فقط به خواندن این خبر بسنده کردند و کسی فکر نکرد که ما چگونه باید پنج نوزاد را به صورت همزمان بزرگ کنیم و آنان را سالم و صالح تحویل اجتماع دهیم.
در اغلب کشورهای دنیا در چنین مواردی تمهیدات ویژه وجود دارد و به خانواده هایی که دارای دو فرزند بیشتر در یک تولد می شوند هزینه هایی می پردازند و حتی نسبت به اعزام پرستار و دکتر برای کمک به والدین فرزندان اقدام می کنند .
اما به نظر می رسد در این مورد خاص در ایران تدبیری ثبت شده و قانونی وجود ندارد.
فقط شهرداری کمک کرده است
پدر پنج قلوهای تازه متولد شده در گفتگویی به خبرنگار مهر گفت: من و خانواده هفت نفره ام در یک خانه کوچک واقع در محله خمین آباد شهر دماوند و به عنوان سرایدار زندگی می کنیم و در بخش خدماتی - نظافتی شهرداری دماوند نیز به عنوان رفتگر مشغول به کارهستم.
در ابتدای تولد فرزندانم هم سه نفر از آنها در بیمارستان بستری بودند و ما به سختی توانستیم آن دوره را سپری کنیم.
علی درتومی خاطرنشان کرد: منزل ما دور از شهر است و حتی آژانسها حاضر نبودند برای بردن فرزندانمان به بیمارستان به درب منزل بیایند بنابراین هر روز مسیری را پیاده برای پیگیری درمان کودکان بستری به بیمارستان می رفتیم تازه این موضوع را به هزینه ها بیفزایید.
علی درتومی ادامه داد: کوچکی منزل سرایداری یک مشکل و بدی مسیر رفت و آمد آن مشکلی بزرگتر است تا جایی که سبب شده حتی اتومبیلهای آژانس نیز حاضر نشوند برای انتقال فرزندانم به درب خانه مراجعه کنند این در حالی است که تنها دو کودک، اجازه ترخیص از بیمارستان را داشتند و با آمدن سه نوزاد دیگر بر شدت این معضلات افزوده شد.
این پدر نگران پیرامون کمکهای مسئولان و خیرین شهرستان دماوند خاطر نشان کرد: کمکهای شهردار شهر دماوند نزدیک به یک میلیون وجه نقد، یک میلیون و پانصد هزار تومان وام و مرخصیهای وقت و بی وقتی است که سرپرست بخش خدمات با صبوری با آن موافقت کرده و من از آنها بسیار سپاسگزارم چرا که به جهت وضعیت سه نوزاد بستری در بیمارستان گاه مجبور هستم کار را رها کنم تا برای تهیه دارو به تهران بروم.
وی عنوان کرد: تا کنون نامه های متعددی را برای نهادهایی مانند ریاست جمهوری، نماینده دماوند در مجلس، فرمانداری و بهزیستی ارسال کرده ام که به غیر از شهرداری دماوند هیچیک از این مسئولین اقدامی برای رفع مشکلاتم انجام نداه اند و البته می دانم که ایشان مشغول انجام وظیفه در سایر مسائل شهری بوده و به همین جهت نتوانستند یاریگر فرزندانم باشند.
از آینده فرزندانم نگرانم
تومی یادآور شد: حقوق ماهیانه من با اضافه کاری نزدیک به 400 هزار تومان است این در حالی است تا کنون بیش از دو میلیون تومان برای خرید داروهای فرزندانم از اقوام و دوستان قرض کرده ام.
وی با ابراز نگرانی از آینده پنج قلوهایش افزود: زیر بار مشکلات کمرم در حال خم شدن است و همسرم دچار افسردگی شده چرا که از آینده کودکانمان بسیار نگران و هراسان هستیم.
پدر پنج قلوها در پایان از تهیه گران و دشوار دارو، تنهایی همسرش در نگهداری از نوزادان، دشواری در رساندن کودکان تا درمانگاه و بیمارستان به دلیل نبود وسیله نقلیه به عنوان دیگر معضلات پنج قلوها یاد کرد.
به هرروی پدیده چندقلوزایی در کشور موضوعی است که هراز چندگاهی در خصوص آن اخباری منتشر می شود اما آیا تنها انتشار خبر جالب تولد چندقلوها کافی است؟!
به نظر می رسد نه تنها در مورد کودکان پنج قلوی دماوندی بلکه در مورد تمام خانواده های که فرزندان چندقلو در آنها متولد می شوند مسئولان شهری وظیفه کمک و رسیدگی به این خانواده ها را دارند.
در شرایط اقتصادی کنونی که خانواده ای که تنها یک نوزاد دارد در تامین مسائل رفاهی، بهداشتی و درمانی دچار مشکل می شود تصور داشتن پنچ نوزاد آن هم با در آمدی پایین جای بسی تامل و برنامه ریزی برای مسئولان دارد.
اگر چه بهزیستی در برخی موارد چندقلوزایی، حمایتهایی را از خانواده های آنان به عمل می آورد اما این کمکهای ناچیز پاسخگوی نیاز خانواده های دارای فرزندان چندقلو نیست.
گزارش: مهدی علمداری
علی پدر پنج قلوهای دماوندی نه آنکه فقیر باشد و نیازمند، بلکه در شرایط فعلی نیازمند حامی است، امری که تاکنون چندان محقق نشده است.
علی درتومی می گوید همواره خدا را شاکر بوده ام و به خاطر فرزندانم بسیار خوشحال و سپاسگزار هستم، اما وقتی جمع آوری و ساماندهی یک فرزند کلی هزینه دارد من با پنج فرزند چه باید بکنم؟
خبر تولد پنج قلوهای دماوندی در میان اخبار جرم و جنایت و فناوری خبری نرم محسوب می شود اما به عمق آن که بروی شاید سختتر از خبرهای دیگر باشد.
کمر پدر و مادر جوان خم شده است
وقتی خبر تولد اولین پنج قلوهای شهرستان دماوند بر روی سایتهای مختلف خبری و روزنامه های محلی شمال شرق استان تهران منتشر شد اغلب با نگاهی مثبت به آن نگریستند و این هدایای خداوند اتفاقی شیرین وجالب برای شهروندان و مسئولان بودند اما بعد که پای هزینه ها و کودکیاری و نگهداری کودکان به میان آمد زمانی این شیرینی به تلخی گرایید که درد دلها، مشکلات و نگرانیهای والیدن پنج قلوها سر باز کرد.
آنها می گفتند ما خوشحال شدیم چندین برابر کسانی که خبر را شنیدند چون چندین ماه لحظه به لحظه انتظار کشیدیم و برای آمدن مهمانان کوچک برنامه ریزی کردیم اما وقتی آمدند دیدیم تمهیداتمان کافی نبوده .
آنها گفتند همگان فقط به خواندن این خبر بسنده کردند و کسی فکر نکرد که ما چگونه باید پنج نوزاد را به صورت همزمان بزرگ کنیم و آنان را سالم و صالح تحویل اجتماع دهیم.
در اغلب کشورهای دنیا در چنین مواردی تمهیدات ویژه وجود دارد و به خانواده هایی که دارای دو فرزند بیشتر در یک تولد می شوند هزینه هایی می پردازند و حتی نسبت به اعزام پرستار و دکتر برای کمک به والدین فرزندان اقدام می کنند .
اما به نظر می رسد در این مورد خاص در ایران تدبیری ثبت شده و قانونی وجود ندارد.
فقط شهرداری کمک کرده است
پدر پنج قلوهای تازه متولد شده در گفتگویی به خبرنگار مهر گفت: من و خانواده هفت نفره ام در یک خانه کوچک واقع در محله خمین آباد شهر دماوند و به عنوان سرایدار زندگی می کنیم و در بخش خدماتی - نظافتی شهرداری دماوند نیز به عنوان رفتگر مشغول به کارهستم.
در ابتدای تولد فرزندانم هم سه نفر از آنها در بیمارستان بستری بودند و ما به سختی توانستیم آن دوره را سپری کنیم.
علی درتومی خاطرنشان کرد: منزل ما دور از شهر است و حتی آژانسها حاضر نبودند برای بردن فرزندانمان به بیمارستان به درب منزل بیایند بنابراین هر روز مسیری را پیاده برای پیگیری درمان کودکان بستری به بیمارستان می رفتیم تازه این موضوع را به هزینه ها بیفزایید.
علی درتومی ادامه داد: کوچکی منزل سرایداری یک مشکل و بدی مسیر رفت و آمد آن مشکلی بزرگتر است تا جایی که سبب شده حتی اتومبیلهای آژانس نیز حاضر نشوند برای انتقال فرزندانم به درب خانه مراجعه کنند این در حالی است که تنها دو کودک، اجازه ترخیص از بیمارستان را داشتند و با آمدن سه نوزاد دیگر بر شدت این معضلات افزوده شد.
این پدر نگران پیرامون کمکهای مسئولان و خیرین شهرستان دماوند خاطر نشان کرد: کمکهای شهردار شهر دماوند نزدیک به یک میلیون وجه نقد، یک میلیون و پانصد هزار تومان وام و مرخصیهای وقت و بی وقتی است که سرپرست بخش خدمات با صبوری با آن موافقت کرده و من از آنها بسیار سپاسگزارم چرا که به جهت وضعیت سه نوزاد بستری در بیمارستان گاه مجبور هستم کار را رها کنم تا برای تهیه دارو به تهران بروم.
وی عنوان کرد: تا کنون نامه های متعددی را برای نهادهایی مانند ریاست جمهوری، نماینده دماوند در مجلس، فرمانداری و بهزیستی ارسال کرده ام که به غیر از شهرداری دماوند هیچیک از این مسئولین اقدامی برای رفع مشکلاتم انجام نداه اند و البته می دانم که ایشان مشغول انجام وظیفه در سایر مسائل شهری بوده و به همین جهت نتوانستند یاریگر فرزندانم باشند.
از آینده فرزندانم نگرانم
تومی یادآور شد: حقوق ماهیانه من با اضافه کاری نزدیک به 400 هزار تومان است این در حالی است تا کنون بیش از دو میلیون تومان برای خرید داروهای فرزندانم از اقوام و دوستان قرض کرده ام.
وی با ابراز نگرانی از آینده پنج قلوهایش افزود: زیر بار مشکلات کمرم در حال خم شدن است و همسرم دچار افسردگی شده چرا که از آینده کودکانمان بسیار نگران و هراسان هستیم.
پدر پنج قلوها در پایان از تهیه گران و دشوار دارو، تنهایی همسرش در نگهداری از نوزادان، دشواری در رساندن کودکان تا درمانگاه و بیمارستان به دلیل نبود وسیله نقلیه به عنوان دیگر معضلات پنج قلوها یاد کرد.
به هرروی پدیده چندقلوزایی در کشور موضوعی است که هراز چندگاهی در خصوص آن اخباری منتشر می شود اما آیا تنها انتشار خبر جالب تولد چندقلوها کافی است؟!
به نظر می رسد نه تنها در مورد کودکان پنج قلوی دماوندی بلکه در مورد تمام خانواده های که فرزندان چندقلو در آنها متولد می شوند مسئولان شهری وظیفه کمک و رسیدگی به این خانواده ها را دارند.
در شرایط اقتصادی کنونی که خانواده ای که تنها یک نوزاد دارد در تامین مسائل رفاهی، بهداشتی و درمانی دچار مشکل می شود تصور داشتن پنچ نوزاد آن هم با در آمدی پایین جای بسی تامل و برنامه ریزی برای مسئولان دارد.
اگر چه بهزیستی در برخی موارد چندقلوزایی، حمایتهایی را از خانواده های آنان به عمل می آورد اما این کمکهای ناچیز پاسخگوی نیاز خانواده های دارای فرزندان چندقلو نیست.
گزارش: مهدی علمداری
Posts
0 نظرهای شما:
Post a Comment