موتور اشتغالزایی ريپ مي‌زند

موتور اشتغالزایی ريپ مي‌زند

سقوط شاخص اشتغال در 3 سال گذشته

در سال 1386، تعداد 289 هزار شغل و در سال 1388، حدود 490 هزار شغل به مشاغل قبلی کشور افزوده شده و در سال 1387، 592 هزار شغل از مشاغل موجود از بین رفته و در 3 ماه نخست سال 1389 نیز 322 هزار شغل دیگر از دست رفته است.

ايلنا- : مسوولان دولت نهم در توضیح چرایی فوریت اجرای طرح بنگاه‌های زودبازده به این موضوع اشاره می‌کردند که در سال‌های بعد (منظور همان سال‌های 1386 تا 1389)، کشور با ورود وسیع نیروی کار به بازار مواجه خواهد شد که ضروری است طرح‌هایی برای اشتغال این نیروها تنظیم شود. جهرمی، وزیر وقت کار از ورود سالانه یک میلیون و 200 هزار نیروی کار جدید به بازار کار خبر می‌داد و مدعی بود که با ایجاد سالانه حداقل یک میلیون و 200 هزار شغل می‌توان به کاهش نرخ بیکاری در کشور دست یافت.
امروز دیگر جهرمی در مسند کار ننشسته است، اما آمار نشان می‌دهد که طی 4 سال گذشته که قرار بود 4 میلیون و 800 هزار شغل جدید در کشور ایجاد شود، بلكه تعدادی شغل از مشاغل موجود کشور كاسته شده است. بنا به آمار رسمی کشور، جمعیت فعال ایران در سال 1385 برابر با 23 میلیون و 466 هزار نفر اعلام و نرخ بیکاری، 11.3 درصد اعلام شد. مطابق این آمار در سال 1385 حدود 20 میلیون و 814 هزار شاغل در کشور وجود داشت. طبق آمار اعلامی از سوی مرکز آمار ایران، نرخ بيكاري سال 1386 با 0.7 درصد كاهش نسبت به سال 85 به 10.6 درصد رسيد. اين نرخ در بهار سال 86 برابر 10.7 درصد، تابستان 9.9 درصد، پائيز 9.8 درصد و زمستان 11.9 درصد بود.
با توجه به جداول بانک مرکزی که جمعیت فعال سال 1386 را 23 میلیون و 579 هزار نفر اعلام می‌کرد، مشخص است که 21میلیون و 103هزار نفر در این سال شاغل بوده‌اند. سال 87؛ اشتغال عقب‌نشینی می‌کند اوایل سال 1388، مركز آمار ايران نرخ بيكاري سال 87 كل كشور را 10.4 درصد اعلام كرد كه نسبت به سال 86 كاهش نشان مي‌داد. در این گزارش با اعلام نتايج طرح آمارگيري از نيروي كار در زمستان 1387 تصريح شده بود که بررسي نرخ بيكاري افراد 10ساله و بيشتر نشان مي‌دهد 12.5 درصد از جمعيت فعال (شاغل و بيكار)، بيكار بوده‌اند. بررسي روند تغييرات اين نرخ حاكي از آن است كه اين شاخص، نسبت به زمستان 1386 معادل 0.6 درصد و نسبت به پاييز 1387 حدود 3 درصد افزايش داشت.
با احتساب جمعیت فعال در این سال؛ یعنی 22 میلیون و 892 هزار نفر معلوم می‌شود که 20 میلیون و 511 هزار شغل در روزهای پایانی سال 1387 وجود داشته است. سال 1388؛ عقب‌نشینی دولت در برابر نرخ بیکاری گزارش مرکز آمار ایران درباره طرح آمارگیری نیروی کار در سال 1388 نشان می‌داد که از جمعیت فعال 23 میلیون و 840 هزار و 676 نفری کشور، 11.9 درصد برابر 2 میلیون و 839 هزار و 973 نفر بیکار بودند که نشان می‌داد 21 میلیون و 703 شغل در کشور وجود داشته است. به عبارتی در این سال تنها حدود 490 هزار شغل به مشاغل کشور افزوده شده و لذا نرخ بیکاری در کشور 1.5 درصد افزایش داشته است.
در تازه‌ترین گزارش مرکز آمار درباره نرخ بیکاری در فصل بهار سال 1389 عنوان شده است که از جمعیت فعال 24 میلیون و 204 هزار و 201 نفری در ایران، 3 میلیون و 525 هزار و 640 نفر بیکار و 20 میلیون و 678 هزار و 551 نفر دارای حداقل یک ساعت کار در هفته بوده‌اند. این به این معناست که در 3 ماه نخست سال 1389 که قرار است طبق دستور شورای عالی اشتغال در این سال یک میلیون و 100 هزار فرصت شغلی ایجاد شود، نه فقط شغلی ایجاد نشده است بلکه 322 هزار و 152 شغل نیز از بین رفته است؛ یعنی برای دستیابی به اهداف دولت، باید در 9ماه باقیمانده، یک میلیون و 422 هزار شغل در کشور ایجاد شود که امری بسیار دشوار به نظر می‌رسد.
مقایسه آمار فوق در محدوده سال‌های 1385 تا پایان بهار سال 1389 نشان می‌دهد که در سال 1386، تعداد 289 هزار شغل و در سال 1388، حدود 490 هزار شغل به مشاغل قبلی کشور افزوده شده و در سال 1387، 592 هزار شغل از مشاغل موجود از بین رفته و در 3 ماه نخست سال 1389 نیز 322 هزار شغل دیگر از دست رفته است. به عبارت دیگر از ابتدای سال 1386 تا ابتدای تابستان 1389، نه فقط شغلی افزوده نشده است، بلکه بیش از 135 هزار شغل نیز از دست رفته است. البته شکی نیست که تعدادی شغل طی این سال‌ها ایجاد شده است، ولی از بین رفتن برخی مشاغل و تفاضل مشاغل ایجاد شده به مشاغل از بین رفته عدد 135 هزار شغل را نشان می‌دهد که فاجعه‌ای برای کشور محسوب می‌شود.
صنعتی که زمین‌گیر است مطابق آمار مرکز آمار ایران در پایان سال 1385، صنعت کشور با در اختیار داشتن 6 میلیون و 604 هزار و 909 فرصت شغلی سهم 31.7 درصدی در اشتغال کشور داشت. در پایان بهار سال 1389، بخش صنعت با در اختیار داشتن 6 میلیون و 446 هزار و 217 فرصت شغلی برابر با 31.2 درصد اشتغال کشور، نشان می‌دهد که نه فقط در این مدت شغلی در صنعت مازاد بر مشاغل از بین رفته ایجاد نشده است، بلکه تفاضل مرگ و میر مشاغل و مشاغل ایجاد شده تراز منفی 158 هزار و 692 را نشان می‌دهد که بیانگر بیماری مزمن کشور در بخش صنعت است. این آمار در حالی است که طی این سال‌ها همواره بر رشدهای بالا در صنعت کشور تاکید شده است. طرحی نو در اندازیم آمار فوق متعلق به یک بازه زمانی 39 ماهه است. به عبارتی طرح‌های اشتغالزایی دولت نهم مجموعاً در 39 ماه مورد اشاره، تعدادی شغل ایجاد کرده و تعدادی از مشاغل را از بین برده است که البته کفه ترازو به سمت مرگ و میر مشاغل بوده است، به‌طوری‌که ماهانه حدود 3 هزار و 500 فرصت شغلی در تفاضل مشاغل ایجاد شده و از بین رفته از کف کشور رفته است.
این در حالی است که هنوز هم دولت دهم از عزم جدی خود برای ایجاد یک میلیون و 100 هزار شغل در سال جاری خبر می‌دهد. اگر روند حرکتی ایجاد اشتغال در برنامه‌های دولت دهم مشابه دولت نهم باشد، قطعاً روند مذکور ادامه خواهد یافت، مگر این‌که طرح‌هایی پخته‌تر و با نظارت دقیق‌تری در راه باشند، طرح‌هایی که با بررسی‌های کارشناسی، علاوه بر ایجاد شغل، قادر باشند تا مشاغلی ایجاد کنند که ضمن پایداری، از حداقل استانداردهای لازمه چون بیمه و حداقل حقوق برای شاغلان آنها برخوردار باشند.

1389/5/30 - 13:50 کد خبر : 143081

وارطان داوتیان