وارطان داوتیان

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران سرويس: سياسي خارجي سفير ايران در مسكو تاكيد كرد: مي‌خواهيم روسيه نشان دهد که واقعاً دوست خوبي براي ايران است، نه اينکه در اوضاع سخت ما در تيم دشمنان حضور داشته باشد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، سيد رضا سجادي در مصاحبه با مجله: "مژدونارودنايا ژيزن" ("زندگي بين المللي") با اشاره به اقدام روسيه در تحويل ندادن پدافند دفاعي اس-300 به ايران خاطرنشان كرد: روسيه يک‌سال و نيم قبل از تصويب قطعنامه علامت مي‌داد که تصميم ندارد اين سيستم‌ها را به ايران صادر کند. حتي پس از تصويب قطعنامه عليه ايران، "هيلاري کلينتون" وزير خارجه آمريکا اعتراف کرد که قطعنامه شوراي امنيت بر اس-300 اشاعه نمي يابد، ولي آمريکا از فدراسيون روسيه خواهش کرده تا از صدور اين سيستم ها به ايران امتناع ورزد.
متن كامل اين گفت وگو بدين شرح است:
پرسش: از تهران خبر دريافت شد که ايران موافقت کرده تا در آينده نزديک مذاکرات را برگزار کرده و حتي تاريخ آن را نيز اعلام کرد. آيا اين بدان مفهوم است که تهران در نهايت شرايط پيشنهادي گفتگو از سوي "گروه شش" و "گروه وين" را پذيرفته است؟
پاسخ: در ابتدا مايلم کمي در مورد ماهيت برنامه هسته‌يي ايران صحبت کنم. طبيعي است که ما عضو پيمان عدم اشاعه سلاح‌هاي هسته‌يي هستيم. بازرسين آژانس بين المللي انرژي اتمي به طور منظم از تاسيسات ما بازديد و بازرسي مي‌کنند. دوربين‌هاي آژانس که توسط بازرسين آژانس بين المللي انرژي اتمي نصب شده‌اند، به صورت زنده تمامي اتفاقاتي که در آنجا رخ مي‌دهند را ثبت مي‌كنند. به همين خاطر طبق مقررات پيمان NPT ما حق داريم تا اورانيوم را تا ‌٢٠ درصد غني سازي کنيم. ما يک وقتي آمريکائي‌ها را از ايران بيرون کرديم و به همين خاطر امروز آنها اصرار دارند تا ما به طور داوطلبانه و کلاً از غني سازي اورانيوم امتناع كنيم. آنها مي‌گويند جداي از اينکه اين امر حق لاينفک ما است، بايد از غني سازي امتناع كنيم. به همين خاطر وقتي تهران مي‌گويد که نبايستي در مورد ايران از استانداردهاي دوگانه استفاده کرد، واشنگتن اعلام مي‌کند که ايران را تحريم خواهند كرد.
ايران تعهدات خود را حتي بيشتر از آن چيزي که در چارچوب NPT وجود دارد، انجام داده است. جداي از اينکه تهران آماده انجام مذاکرات با گروه "شش" باشد، هيچ‌گونه پيش شرطي براي ما قابل قبول نيست. شرکت کنندگان در ملاقات ‌١+5 در نيويورک نيز نتوانستند نظر واحدي را تدوين کنند. اين نشان مي دهد بوروکراسي بر آنها نيز اشاعه يافته است. زماني صحبت در اين مورد بود که فقط اعضاء "گروه شش" مذاکره خواهند کرد. بعداً اطلاع يافتيم که "کاترين اشتون" نماينده عالي امور خارجي و سياست امنيت اتحاديه اروپا رياست گفتگو را بر عهده خواهد گرفت. فکر مي‌کنم که نه تنها ايران، بلکه "گروه شش" نيز بايستي موضع خود را مشخص کرده و اعلام کنند که چه چيزي را مي‌خواهند پيشنهاد کنند و اين پيشنهاد در چه چهارچوبي قرار خواهد داشت.
پرسش: شما در مورد تاريخ احتمالي برگزاري ملاقات در ماه اکتبر چه نظري داريد؟
پاسخ: در مورد تاريخ هيچ‌گونه مشکلي وجود ندارد. ايران با اين تاريخ ها موافق است.
پرسش: يعني تهران با ملاقات موافق است؟
پاسخ: بله.
پرسش: شما اقامه دادخواست از سوي ايران عليه روسيه به خاطر امتناع از صدور سيستم موشکي اس-300 را با توجه به اظهارات اخير "سرگئي لاورف" وزير امور خارجه روسيه در مورد بروز شرايط فورس ماژور در اين خصوص را چگونه ارزيابي مي‌کنيد؟
پاسخ: ايران تقريباً بايد دو سال پيش اين سيستم‌ها را دريافت مي‌کرد. پس از اينکه بارگيري اس-300 در ابتدا براي سه ماه به تعويق افتاد، به ما اعلام کردند که صدور اين سيستم‌ها به دلايل فني باز هم براي پنج ماه به تعويق مي‌افتد. من در آن موقع به "سرگئي ريابکوف" معاون وزير خارجه روسيه گفتم که طبق اطلاعات ما هيچ‌گونه نقص فني وجود ندارند. من از او سوال کردم: آيا شما فکر نمي‌کنيد که تاخير صدور دلايل سياسي دارد؟ او قاطعانه اين‌گونه اظهارات را رد کرده و گفت که اين واقعيت ندارد. شايد هم کمي از اين سئوال من ناراحت شد.
اوايل تابستان سال ‌٢٠٠٩ هيات رسمي وزارت دفاع روسيه به ايران سفر کرد. اين هيات به ما گفت که تا آخر سپتامبر سال ‌٢٠٠٩ تمامي سيستم‌هاي موشکي به ايران صادر خواهند شد. باز هم تاخير صورت گرفت. پس از اين مدت، تاخيرها ادامه يافتند.
مي‌دانيد، شرايط فورس ماژور - ويژه هستند. شرايط فورس ماژور شامل زلزله، آتش سوزي، انفجار آتش فشان‌ها و يک چنين بلاياي طبيعي ديگر مي‌شوند. امتناع از صدور اس-300 با شرايط فورس ماژور ارتباطي ندارد. اين برنامه يکسال و نيم پيش محقق شده بود، به همين دليل طبيعي است که اظهارات آقاي "لاورف" وقتي با واقعيت مطابقت خواهند داشت که ما مفاهيم اين اصطلاحات را در فرهنگ‌ها تغيير داده و کاملاً يک تفسير ديگري را به آنها بدهيم.
پرسش: آيا در اسناد اس-300 شرايط فورس ماژور نوشته شده‌اند؟
پاسخ: شرايط فورس ماژور و وضعيت فورس ماژور در روال بين المللي حقوقي مفهوم خود را دارند. نمي‌توان آنها را طبق تمايل خود تفسير نمود. مطلبي که آقاي "لاورف" اظهار کرد اصلاً هيچ مطابقتي با مفهوم فورس ماژور ندارد.
پرسش: يعني تحريم‌هاي شوراي امنيت سازمان ملل متحد از نظر ايران شرايط فورس ماژور نيستند؟
پاسخ: من مي‌خواهم بگويم که روسيه يک‌سال و نيم قبل از تصويب قطعنامه علامت مي‌داد که تصميم ندارد اين سيستم‌ها را به ايران صادر کند. حتي پس از تصويب قطعنامه عليه ايران، "هيلاري کلينتون" وزير خارجه آمريکا اعتراف کرد که قطعنامه شوراي امنيت بر اس-300 اشاعه نمي‌يابد، ولي آمريکا از فدراسيون روسيه خواهش کرده تا از صدور اين سيستم‌ها به ايران امتناع ورزد.
پرسش: طرف روسي همين چندي پيش پيشنهاد بازنگري پيشنهادهاي گروه "شش" را با توجه به واقعيات جديد، به دليل انعقاد توافقتنامه برزيل، ترکيه و ايران مطرح کرد. نظر شما در مورد پيشنهاد روسيه چيست؟ اين شرايط گفتگو با "گروه شش" تا چه حد براي شما قابل قبول است؟
پاسخ: اعتقاد داريم که اين اقدام بسيار مثبت و طبيعي است که ما از اين پيشنهاد حمايت مي‌کنيم. اين حاکي از رويکرد سازنده وزارت خارجه روسيه است. در وزارت خارجه روسيه - ايران و اوضاع پيرامون ايران را درک مي کنند. اين حاکي از آن است که روسيه در هر صورت علاقمند است تا اين مسئله از راه مذاکرات حل شود. اين کار علي‌رغم تمايل کشورهاي غربي انجام مي‌گيرد، اما آنها هميشه به دنبال بهانه براي امتناع از گفتگو هستند. به همين خاطر پيشنهاد روسيه حاکي از رويکرد اصلاحي و سازنده نسبت به اين مسئله بر خلاف تمايل کشورهاي غربي است.
پرسش: شما اعلام کرديد که رويکرد روسيه در مورد اين مشکل سازنده است، اما "ويکتور زاوارزين" رئيس کميته دفاع دوماي کشوري روسيه اخيرا اعلام کرد که توسعه اوضاع پيرامون برنامه هسته‌يي ايران در مسير فعلي مي تواند باعث عواقب "غيرقابل برگشت" گردد. مسکو از نظر ماهوي براي اولين بار اعلام کرد که حل نظامي اوضاع پيرامون ايران نيز امکان پذير است. تهران بالاخره چه وقتي به جامعه جهاني نشان خواهد داد که حل مشکل آن کشور منحصراً ديپلماتيک بوده و حل نظامي ندارد؟
پاسخ: اظهارات نماينده پارلمان روسيه حاکي از آن است که طبيعي است، اگر مسئله ايران از طرق ديپلماتيک حل و فصل نشود، سناريوهاي ديگر نيز امکان پذير است. طبيعي است، شما مي دانيد که "صدام حسين" زماني جنگ عليه ايران را به راه انداخت. اين جنگ با تحريک ايالات متحده آمريکا آغاز شد. بعداً برخي از کشورهاي اروپائي و عربي از آن حمايت کردند. اتحاد شوروي نيز از "صدام حسين" در اين جنگي که ‌٨ سال به طول انجاميد، حمايت کرد. ما با خون خود از کشورمان دفاع کرديم و به تمامي جهان ثابت کرديم که ديکتاتوري از سوي ديگر کشورها براي ما قابل قبول نيست. من مي‌خواهم بگويم که بسياري از جنگ‌ها به آمريکا ثابت کرد که اتکاء به حل نظامي مسئله، براي مثال جنگ ويتنام، جنگ ايران و عراق، اوضاع فعلي افغانستان و عراق - عواقب مثبتي ندارد. بايد راه ديگري براي حل مشکلات جهاني پيدا کرد. در حال حاضر حتي نسل جوان در تمامي جهان اين مطالب را درک مي‌کند. فقط نظاميان آمريکا نمي‌خواهند اين مطالب را درک کنند. آنها مي‌خواهند شکستي که يک وقتي در ويتنام با آن روبرو شدند را جبران کنند.
پرسش : به نظر شما امروز تا چه حد شانس براي حل و فصل ديپلماتيک موضوع هسته‌يي ايران وجود دارد؟
پاسخ: تهران مدت‌هاست نشان مي دهد که آماده است تا مذاکرات سياسي و ديپلماتيک را انجام دهد و ما تمايل داريم تا اين مسئله فقط از طريق ديپلماتيک حل شود. ايران در اين زمينه حتي با تبادل سوخت موافقت کرد تا ما سوخت ‌٥ /‌٣ درصد غني شده خودمان را با سوخت ‌٢٠ درصد غني شده معاوضه کنيم. وقتي که سال گذشته شرايط اين تبادل مورد بحث و بررسي قرار گرفت، گروه "شش" شرايطي را پيشنهاد کرد که براي ما غيرقابل قبول بود و به همين خاطر ما براي اينکه دريافت سوخت ‌٢٠ درصد غني شده را تضمين کنيم، با ترکيه و برزيل به توافق رسيديم. چند روز پس از امضاء توافقتنامه، شوراي امنيت سازمان ملل متحد قطعنامه چهارم را عليه ايران به تصويب رساند. آمريکا معامله ما را ناديده گرفت. اين روند حاکي از آن است که کشورهاي غربي نمي خواهند اين مسئله حل و فصل شود. آنها نمي‌خواهند به حق ما براي انرژي هسته‌يي اعتراف کنند. آنها تمايل دارند که ما در برابر آنها زانو بزنيم.
پرسش: شما توافقتنامه ايران با ترکيه و برزيل در مورد صدور سوخت را خاطر نشان کرديد. تا آنجائيکه روشن است، اولين محموله سوخت بايستي در عرض يکسال ارسال شود. يکسال در حال پايان يافتن است. ما چه وقت مي توانيم در انتظار تجسم واقعي اين توافقتنامه باشيم؟
پاسخ: ما دقيقاً با اين شرط موافقيم، آماده‌ايم تا اورانيوم خود را در اختيار ترکيه قرار داده و پس از شش ماه يا پس از يک سال وقتي که سوخت مورد نياز آماده باشد ترکيه مي‌تواند سوخت را تحويل گرفته و به ما تحويل دهد.
پرسش: چرا تاکنون اورانيوم تحويل داده نشده است؟
پاسخ: زيرا کشورهاي غربي با اين فرمول موافق نيستند. متوجه هستيد، وقتي که آنها يک قطعنامه ديگر را به تصويب رساندند در واقع با اين کار، توافق ما با ترکيه و برزيل را به رسميت نشناختند. آمريکائي ها به طور شفاف اين مطلب را به ما اعلام کردند. آنها تمايل داشتند تا ما با شرايط جديد موافقت کنيم. مي‌خواهند به تمامي جهان و مردم ما ثابت کنند، حالا که ايران عليه اراده تمامي جامعه جهاني است، آمريکا نيز از شناسائي حق قانوني ايران بر انرژي هسته اي امتناع مي‌ورزد. در عين حال، از طرف ديگر، اسرائيل (رژيم صهوينيستي) است که تابع آمريکا است و از سوي آمريکا کنترل مي شود. اسرائيل (رژيم صهوينيستي) داراي بمب اتمي است و به همين دليل همه در مورد رژيم صهيونيستي سکوت مي‌کنند و هيچکس هيچ چيزي نمي‌گويد.
پرسش: يعني از طرف ترکيه هيچ گونه مشکلي در مورد صدور سوخت هسته‌يي وجود ندارد؟
پاسخ: خير.
پرسش: و ايران در حال حاضر در انتظار تائيد توافقتنامه سه جانبه خود از سوي جامعه جهاني است؟
پاسخ: خير، ما الان در انتظار اين نيستيم. اگر "گروه شش" با شرايط ما موافقت نکند، بدان معني خواهد بود که خودمان اورانيوم را تا ‌٢٠ درصد غني سازي خواهيم کرد، زيرا از چنين ظرفيتي برخوردار هستيم. آمريکايي‌ها مي توانند حل اين مساله را به مدت ‌٢٠ سال ديگر نيز به تاخير اندازند، ما که نمي توانيم فقط در انتظار باشيم. ما بيماران مبتلا به سرطان داريم و بايستي راديو ايزوتوپ توليد کنيم. ما در برابر مردم خودمان پاسخگو هستيم و به همين خاطر اگر آنها امروز با اين توافقات موافقت کنند، ما آماده‌ايم اين کار را انجام دهيم.
پرسش: اما شما قبل از آن گفتيد که ايران آماده مذاکرات بدون پيش شرط است.
پاسخ: به عبارت ديگر، ما با هيچ‌گونه پيش شرطي از سوي "گروه شش" موافق نيستيم. آن چه که با مشارکت ترکيه و برزيل پيشنهاد مي کنيم، حل منطقي مساله است. اگر پيشنهاد منطقي ديگري وجود دارد، ما آماده بررسي آن هستيم.
پرسش : برگرديم به روابط ايران و روسيه. پس از آنکه "دميتري مدوديف" رئيس جمهور روسيه چندي پيش حکم منع صدور يک‌سري از تسليحات را به تهران امضا کرد، مشخص شد که همکاري فني و نظامي با ايران کاهش خواهد يافت. شما با توجه به لزوم پايبندي مسکو به قطعنامه شوراي امنيت، چشم اندازهاي همکاري با روسيه را در چه زمينه هايي مي‌بينيد؟
پاسخ: ايران و روسيه از نظر تاريخي با يکديگر دوست هستند. ما اشتراکات زيادي در فرهنگ و تاريخ داريم. ما در منطقه ژئوپليتيک زندگي مي‌کنيم و به همين خاطر منافع و تهديدهاي مشترکي داريم. تمامي مسائلي که مربوط به امنيت، مبارزه با مواد مخدر و مبارزه با تروريسم مي شوند، جزء مسائل بنيادين همکاري ما هستند. طبيعي است که موضوع مسايل درياي خزر، امنيت در جمهوري‌هاي آسياي ميانه و قفقاز نيز جزء مسايل مهم همکاري دو کشور هستند. علاوه بر آن، زمينه‌هاي بسياري در حوزه‌هاي اقتصادي و فرهنگي براي همکاري وجود دارند. بهينه سازي همکاري در چارچوب کريدور بين المللي "شمال- جنوب" به نفع ايران و روسيه است. ديالوگ دو کشور در خصوص منابع انرژي، ارتباطات، صنايع و معادن، توسعه و اشاعه زبان روسي در ايران و زبان فارسي در روسيه، همکاري خوب در زمينه ورزش برقرار است. اختلافات را فقط مي‌توان با چند خط توصيف کرد، در حالي‌که در مورد چيزهايي که ما را به يکديگر مربوط مي‌کنند، بايد يک کتاب قطوري را نوشت.
زمينه‌هاي بسيار زياد ديگري براي آينده همکاري بين دو کشور وجود دارند. در عين حال اطمينان دارم که آمريکايي‌ها دير يا زود به شما ثابت خواهند کرد که آنها شرکاء و دوستان قابل اطميناني نيستند. سياستمداران آمريکايي خيرخواه نيستند و نسبت به مردم خودشان نيز صادق و پاکدل نيستند، حالا نسبت به شما که ديگر هيچ. به همين خاطر آينده تعاملات ايران و روسيه را بسيار خوشبينانه ارزيابي مي‌کنم.
پرسش : نظر شما در مورد همکاري‌هاي دو کشور در زمينه نوآوري ها چيست؟
پاسخ: زمينه‌هاي بسيار زياد ديگري نيز وجود دارند. هر دو کشور آماده اند تا در حوزه فناوريهاي خبري، بيوتکنولوژي و نانوتکنولوژي سرمايه گذاري کنند. روسيه زيرساختارهاي بسيار خوبي و منابع وسيع فکري دارد. نسل جوان ما نيز بسيار توانا است و همه چيزهاي نو، از جمله در زمينه تکنولوژي و صنايع را دوست دارد. بسياري از دانشجويان و دانشمندان جوان ما در المپيادهاي بين المللي پيروز مي شوند. اين حاکي از آن است که نسل جوان ما بسيار توانا است و به همين دليل معتقدم تعامل ما در زمينه نوآوري از بيشترين چشم انداز برخوردار است. علاوه بر آن، کشورهاي غربي علاقه مند نيستند تا کشورهاي داراي نفت و گاز از فناوري‌هاي پيشرفته برخوردار باشند. از اين رو شانس بيشتري براي همکاري ايران و روسيه وجود دارد.
پرسش: آيا شما مي‌توانيد پروژه مشخصي که ايران در حال حاضر علاقه مند به سرمايه گذاري‌هاي روسي است را نام ببريد؟
پاسخ: ما چهار پروژه احداث راه‌آهن را داريم. پروژه‌هاي بسيار ديگري نيز در زمينه اکتشاف ميدان، معادن و پروژه افزايش دبي چاههاي نفتي وجود دارند. ما در حال حاضر در زمينه پتروشيمي نيز مذاکره انجام مي دهيم.
پرسش: در زمينه نوآوري نيز مذاکره مي کنيد؟ منظورم بيوتکنولوژي، نانوتکنولوژي و غيره است.
پاسخ: بله، يک چنين پروژه هايي نيز وجود دارند. ما مشترکا با متخصصين روسي بر روي جستجوي داروي دو بيماري فعاليت مي کنيم. تعامل در زمينه فناوريهاي پيشرفته و طراحي بازي‌هاي کامپيوتري وجود دارد و نرم افزارهاي کامپيوتري را از يکديگر خريداري مي کنيم.
پرسش: به مسايل امنيتي بازگرديم. شما گفتيد که ايران و روسيه موضوعات بسياري براي همکاري در زمينه امنيت دارند. "سرگئي لاورف" وزير امور خارجه روسيه بارها اعلام کرده است که ايران را بايستي به حل بسياري از مشکلات بين المللي، از جمله خاورميانه و افغانستان جلب کرد. آيا ايران موافق است تا نقش حافظ صلح را ايفاء نموده و اگر بله، بر اساس چه شرايطي آماده انجام اين کار است؟
پاسخ: اگر اين مسئله را از اين نظر مورد بررسي قرار داد که ايران ماموريت صلح باني خود را بر طبق قوانين غرب و جهان بيني غرب انجام دهد، در آن صورت ايران آمادگي چنين همکاري را ندارد. ما همچنين اعتقاد داريم که حضور خارجي در کشورهاي منطقه باعث ايجاد تشنج مي‌شود و کشورهاي غربي با اين کار منافع خود را تامين مي کنند. مرگ انسانها - فشار روحي بزرگي براي مردم ما خواهد بود. ما نيز طبيعتاً ابراز نگراني مي کنيم. اما ما آماده همکاري با روسيه در زمينه حل و فصل مناقشات منطقه‌يي هستيم.
پرسش: نظر ايران در مورد اين واقعيت چيست که در اين اواخر کشورهاي خليج فارس مقدار زيادي تسليحات خريداري کرده‌اند. اين مسئله به امنيت منطقه نيز مربوط مي شود؟
پاسخ: بسيار متاسف هستيم از اينکه پول هايي که مي توانند براي آبادي اين منطقه مورد استفاده قرار گيرند، براي خريد تسليحات و اشاعه روحيه تهاجم مصرف مي شوند. طبيعي است که سياستمداران آمريکايي در پشت تمامي اين مسايل قرار دارند، زيرا آنها درآمد هنگفتي از اين صادرات و ابتکار پشت آن به دست مي آورند. مايلم خاطر نشان کنم که دقيقا سلاح آمريکايي است که علت اصلي از بين رفتن هژموني و نفوذ آمريکا در ايران شد. به همين خاطر امکان دارد که حضور سلاح آمريکا باعث چنين سرانجامي در ديگر کشورهاي منطقه شود. علاوه بر آن، کشورهاي عربي نسبت به آمريکا احساس نفرت دارند، زيرا در حل و فصل مسائل اعراب و اسرائيل خود را تحقير شده از سوي آمريکا احساس مي کنند.
پرسش: ايران خودش نمي خواهد در حل و فصل صلح آميز در خاور ميانه شرکت کند؟
پاسخ: از همه مهمتر آن است که بايد ثابت کرد حضور بين المللي در آنجا به خاطر تامين منافع شخصي نيست. تا زماني که هيات حاکمه آمريکا ساليانه ميلياردها دلار تسليحات براي حمايت از رژيم اشغالگر و به منظور استفاده آن کشور عليه مردم بي گناه فلسطين صادر کند، هيچ‌گونه صلحي در اين کشورها وجود نخواهد داشت. علاوه بر آن، طبيعي است که مردم خاور نزديک و ميانه نيازي به آن ندارند که کسي آنها را کنترل کند. حل طبيعي و منطقي صلح خاورميانه مي‌تواند فقط با اتکاء به اراده مردم اين کشورها به دست آيد.
پرسش: آيا شما از امضاء اخير موافقتنامه همکاري‌هاي فني و نظامي روسيه و اسراييل ابراز نگراني نمي‌کنيد؟
پاسخ: اعتقاد داريم که هر گونه حمايت روسيه از رژيم اشغالگر - خدشه زدن به حقوق مردم فلسطين و مردم اين منطقه است. روسيه در حال حاضر مواضع خوبي در مسائل انسان دوستانه و سياسي در منطقه دارد. ملاقات اخير "دميتري مدوديف" رئيس جمهور روسيه با "خالد مشعل" رهبر حماس - قدم مثبتي از سوي مسکو است. اما جداي از اينکه روسيه به اسراييل کمک کند يا نکند، ايالات متحده آمريکا مقدار بسيار زيادي تسليحات براي اسرائيل ارسال مي کند. من فکر مي‌کنم که بهتر بود تا روسيه با صدور تسليحات به منطقه خاورميانه به آبروي خود لطمه نمي زد. اين توصيه شخصي من است. من اين را با توجه به آگاهي شخصي از اين منطقه مي‌گويم. بگذار آمريکايي‌ها اين ننگ را بر روي خود باقي بگذارند.
پرسش: در حال حاضر در ايران با توجه به اعمال تحريم‌هاي جديد شوراي امنيت سازمان ملل متحد روشن است که اوضاع اقتصادي بسيار خوبي وجود نخواهد داشت. در همين رابطه، آيا تهران تصميم دارد تا در سطح رسمي از روسيه به خاطر شرکت در جنگ جهاني دوم درخواست غرامت نمايد؟
پاسخ: اولا بايد بگويم که با شما موافق نيستم. من فکر مي‌کنم که اين تحريم‌ها تاثير آن‌چناني بر اقتصاد ايران نخواهند داشت، زيرا بسياري از کشورها حتي آنهايي که به قطعنامه راي داده‌اند، به اين تحريم‌ها باور ندارند. آنها بر خلاف اراده خود و تحت فشار ايالات متحده آمريکا به قطعنامه راي دادند. ايران کشور بزرگ با ظرفيت‌هاي بسيار و منابع عظيم است. متوجه هستيد، اين تحريم‌ها فقط به ما کمک مي کنند: بجاي اينکه فناوري ها را خريداري کنيم، ما ياد گرفته ايم تا خودمان آنها را توليد و طراحي کنيم. در خصوص غرامت ... مي دانيد اگر شما به دوست خود سنگ پرتاب کنيد، نبايد انتظار داشته باشيد که او به جاي اين کار به شما گل هديه دهد. در عرض دو سال گذشته ما شاهد آن هستيم که برخي از افراد عالي‌رتبه روسيه اظهارات تندي در مورد ايران کرده اند. به همين خاطر اگر شما مي بينيد که در حال حاضر علائم مشابهي از سوي تهران در خطاب به مسکو ارسال مي شوند، نبايد ناراحت شد. ما پاسخ مشابهي به اظهارات تند مي دهيم. علاوه بر آن، طرح اين مسئله به خاطر مشکلات مالي ما به وجود نيامده است. ما کشور ثروتمندي داريم و نيازي به اين پول‌ها نداريم.
پرسش: يعني شما انتظار داريد که روسيه نيز در نهايت پاسخ دهد؟
پاسخ: مي‌خواهيم که روسيه نشان دهد که واقعاً دوست خوبي براي ايران است، نه اينکه در اوضاع سخت ما در تيم دشمنان حضور داشته باشد.

1389/08/30 11-21-2010 12:26:26 8908-19420: كد خبر