بر پايه يافته هاي پژوهشگران:
هنردرماني در کاهش نشانه هاي پرخاشگري کودکان موثر است
1388/09/13 12-04-2009 10:54:49
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران سرويس: علمي
نتايج تحقيات اخير نشان مي دهد: روان شناسان و متخصصان تعليم و تريبت با استفاده از هنر درماني مي توانند نشانههاي پرخاشگري کودکان را کاهش دهند.
به گزارش سرويس پژوهشي ايسنا علوم پزشکي تهران، افزايش روزافزون رفتارهاي پرخاشگرانه کودکان و پيامدهاي منفي اين نوع رفتارها از يک سو و نگراني خانواده ها در مورد انگ خوردن کودکانشان و نيز محدوديتهاي استفاده از دارو در روانپزشکي کودک از سوي ديگر، ضرورت پرداختن به درمان هاي غيردارويي را آشکار ميكند. يکي از اين درمان هاي غيردارويي، هنردرماني است که عناصر رواندرماني را با منابع ثبت نشده خلاقيت و احساس در بيمار پيوند مي زند.
در اين راستا، راضيه نصير زاده کارشناس ارشد روان شناسي باليني در تحقيقي به بررسي تأثير هنردرماني بر کاهش ميزان پرخاشگري کودکان پرداخته است.
با اينکه پرخاشگري در ISD,DSM به عنوان يک اختلال رواني مشخص متمايز نشده، اما با نگاهي گذرا، ميتوان ردپاي آن را به عنوان يکي از نشانه هاي اصلي و يا به عنوان عوارض جانبي اختلالات رواني مشاهده کرد.
طي اين پژوهش در چارچوب روشي «شبه تجربي»، 22 پسر شش تا هشت ساله که در پرسشنامه پرخاشگري شهيم نمره 1 انحراف استاندارد بالاتر از ميانگين کسب کرده بودند به طور تصادفي در دو گروه جايگزين شدند.
گروه آزمايش به مدت 11 جلسه تحت تأثير متغير مستقل «هنردرماني» قرار گرفت و گروه کنترل هيچ مداخلهاي را در يافت نکرد.
بعد از اتمام مداخلات و نيز سه ماه پس از اتمام مداخلات از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تأثير متغير مستقل بر متغير وابسته پرخاشگري روشن شود.
نتايج حاصل از اين بررسي نشان مي دهد که استفاده از برنامه هنردرماني موجب کاهش نشانه هاي پرخاشگري کودکان مي شود. اين نتايج قابليت کاربرد هنردرماني را در آموزش و درمان مشکلات کودکان را تاييد مي کند و مي تواند مورد توجه روان پزشکان کودک، روان شناسان و متخصصان تعليم و تريبت قرار بگيرد.
يافته هاي اين بررسي در خلاصه مقالات نهمين همايش پياپي ساليانه انجمن روانپزشکي ايران به چاپ رسييده است.
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران سرويس: علمي
نتايج تحقيات اخير نشان مي دهد: روان شناسان و متخصصان تعليم و تريبت با استفاده از هنر درماني مي توانند نشانههاي پرخاشگري کودکان را کاهش دهند.
به گزارش سرويس پژوهشي ايسنا علوم پزشکي تهران، افزايش روزافزون رفتارهاي پرخاشگرانه کودکان و پيامدهاي منفي اين نوع رفتارها از يک سو و نگراني خانواده ها در مورد انگ خوردن کودکانشان و نيز محدوديتهاي استفاده از دارو در روانپزشکي کودک از سوي ديگر، ضرورت پرداختن به درمان هاي غيردارويي را آشکار ميكند. يکي از اين درمان هاي غيردارويي، هنردرماني است که عناصر رواندرماني را با منابع ثبت نشده خلاقيت و احساس در بيمار پيوند مي زند.
در اين راستا، راضيه نصير زاده کارشناس ارشد روان شناسي باليني در تحقيقي به بررسي تأثير هنردرماني بر کاهش ميزان پرخاشگري کودکان پرداخته است.
با اينکه پرخاشگري در ISD,DSM به عنوان يک اختلال رواني مشخص متمايز نشده، اما با نگاهي گذرا، ميتوان ردپاي آن را به عنوان يکي از نشانه هاي اصلي و يا به عنوان عوارض جانبي اختلالات رواني مشاهده کرد.
طي اين پژوهش در چارچوب روشي «شبه تجربي»، 22 پسر شش تا هشت ساله که در پرسشنامه پرخاشگري شهيم نمره 1 انحراف استاندارد بالاتر از ميانگين کسب کرده بودند به طور تصادفي در دو گروه جايگزين شدند.
گروه آزمايش به مدت 11 جلسه تحت تأثير متغير مستقل «هنردرماني» قرار گرفت و گروه کنترل هيچ مداخلهاي را در يافت نکرد.
بعد از اتمام مداخلات و نيز سه ماه پس از اتمام مداخلات از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تأثير متغير مستقل بر متغير وابسته پرخاشگري روشن شود.
نتايج حاصل از اين بررسي نشان مي دهد که استفاده از برنامه هنردرماني موجب کاهش نشانه هاي پرخاشگري کودکان مي شود. اين نتايج قابليت کاربرد هنردرماني را در آموزش و درمان مشکلات کودکان را تاييد مي کند و مي تواند مورد توجه روان پزشکان کودک، روان شناسان و متخصصان تعليم و تريبت قرار بگيرد.
يافته هاي اين بررسي در خلاصه مقالات نهمين همايش پياپي ساليانه انجمن روانپزشکي ايران به چاپ رسييده است.
0 نظرهای شما:
Post a Comment