قطبی:برخورد بازیکنان با تکنولوژی‌های جدید مثبت بوده است

تازه‌ترین گفتگو با سرمربی تیم ملی فوتبال ایران

قطبی:

برخورد بازیکنان با تکنولوژی‌های

جدید مثبت بوده است

از مدرن‌ترین وسایل در تیم ملی استفاده می‌کنیم

در واقع باید بگویم که در حال حاضر یکی از چند تیم دنیا هستیم که از تکنولوژی آی پد استفاده می کنیم. این یک تکنولوژی ویژه است که از نرم افزارهای مختلف تشکیل شده چون سرعت و سایز خیلی مهم است.

ایلنا:- افشین قطبی از جمله مربیانی است که اطلاعات زیادی از دانش و تکنولوژی های روز فوتبال دنیا دارد و در استفاده از آنها پیشرو است. او در یک سال گذشته تلاش زیادی کرده که بسیاری از این امکانات را در تیم ملی ایران نیز به کار گیرد که این اقدامات او تاثیر زیادی در عملکرد تیم ملی نیز داشته است.
مجله چشم‌انداز فوتبال، نشریه اختصاصی سازمان لیگ فوتبال در شماره پاییز خود مصاحبه‌ای در این زمینه با سرمربی تیم ملی انجام داده که در زیر می‌آید. ما فکر می کنیم بهتر است مصاحبه را از اردوی اتریش شروع کنیم. در ایران بیشتر رسانه ها به مسایل حاشیه ای این اردو پرداختند در صورتی که به نظر می رسید شما کارهای مهم تری انجام دادید. ما در یک صحنه دیدیم که شما با استفاده از تجهیزاتی خاص در حال تست کردن وضعیت جسمانی بازیکنان بودید اما بهتر است خودتان توضیح دهید که دقیقا چه کارهایی انجام می دادید.
یکی از برنامه های ما این است که وضعیت جسمانی بازیکنان را به بهترین سطح ممکن برسانیم. مشکل بزرگ ما این است که زمان کافی نداریم چون به غیر از اردوی اتریش و اردویی که قبل از جام ملتها داریم بقیه اردوها کوتاه هستند برای همین فکر کردیم اردوی اتریش بهترین زمان است تا اطلاعاتی از وضعیت بدنی بازیکنان به دست بیاوریم و راه حلی برای اینکه در چند ماه باقیمانده تا جام ملتها آنها را به بهترین سطح برسانیم،پیدا کنیم. تکنولوژی ای که ما استفاده کردیم و فکر می کنم کمتر از 10 تیم در دنیا از آن استفاده می کنند وایرلس هارت مانیتور Wireless Heart Monitor است که به صورت وایرلس به یک کامپیوتر در کنار زمین متصل می شود و این امکان را به ما می دهد که از اول تا آخر تمرین ضربان قلب بازیکنان را ثبت کنیم.
یعنی من در هر لحظه از تمرین می توانستم بروم و ببینیم که ضربان قلب یک بازیکن در چه وضعیتی است. یا در موقع تمرین و استراحت چطور ضربان قلبش بالا و پایین می رود. این سیستم به ما نشان می دهد که وضعیت بدنی بازیکن در چه شرایطی است و ما می توانیم بر اساس آن تمرینات مان را طراحی کنیم یا تغییر دهیم تا بازیکن پیشرفت کند. این سیستم هم از نظر اطلاعات جسمانی به ما کمک می کند و هم از نظر روانی به خود بازیکنان به خاطر اینکه آنها کنجکاو بودند که بدانند این کامپیوترها و این کمربندی که دور کمرشان بسته شده چه اطلاعاتی از وضعیت بدنی آنها ثبت می کند. در واقع بازیکن نمی تواند خودش را در تمرین گم کند چون ضربان قلبش نشان می دهد که چقدر تلاش کرده پس با انگیزه بیشتری تمرین می کند.
این موضوع از نظر روانی خیلی تاثیر گذار است. از طرفی شما می دانید از زمانی که من سرمربی تیم ملی شدم تمام تمرینات را فیلمبرداری می کنیم. این موضع به ما اجازه می دهد که هم تمرین را بازبینی کنیم و هم اینکه بفهمیم یک بازیکن با چه انگیزه یا با چه فرمی تمرین کرده است. حتی می شود این فیلم ها را در فدراسیون نگه داشت و برای ساخت تیم های تمام رده های ملی از آنها استفاده کرد. ظاهرا غیر از این سیستم شما از دستگاه های دیگری هم در وسط زمین استفاده می کردید. چیزهایی که شما می دیدید تستهای جسمانی، پرش، استارت و سرعت تا 15 متر و یویو تست یا بیب تست است، بود. با استفاده از این تجهیزات وقتی به بازیکن فشار زیادی می آوری با گرفتن ضربان قلبش می توانی اطلاعات خوبی از وضعیت بدنی او به دست بیاوری.
هم زمان با این کارها در تمام اردوها وزن و چربی بازیکنان را اندازه گیری می کنیم چون طبق هدف گذاری ما چربی بازیکنان در جام ملتها باید بین 8 تا 10 درصد باشد و اگر هر چقدر بیشتر از این درصد چربی داشته باشند یعنی ما به همان میزان از هدف مان دور هستیم.این باعث شده بازیکنان ما با انگیزه خاصی تمرین کنند تغذیه شان اصولی باشد و مراقب خودشان باشند. ما حتی در بعضی از تمرینات از وسایلی استفاده کردیم که بفهیم یک بازیکن در چه زمانی با چه سرعتی یا چند کیلومتر دویده است. این اطلاعات کمک می کند ما بازیکنان را به شکل اصولی زیر نظر داشته باشیم تا هم در برنامه ریزی تمرینات و هم در انتخاب بازیکن و سیستم بازی بهترین تصمیم را بگیریم.حتی در تمرینات باشگاهی شان هم طوری کار می‌کنند که وقتی به تیم ملی می آیند در وضعیت خوبی باشند .
در کنار این ها چیزی که برای ما مهم است اینکه بازیکنان با کادر فنی و پزشکی در تمام طول سال ارتباط نزدیک داشته باشند. ما باید طوری به آنها انگیزه بدهیم که در تمرینات باشگاهی شان هم پرتلاش باشند چون در اردوهای تیم ملی زمان کمی برای کار روی وضعیت جسمانی بازیکنان داریم. شما فقط در تمرینات اردوی اتریش از این تجهیزات استفاده کردید یا در بازی ها هم این کار را می کردید؟ ما در بازی دوم مان ضربان قلب همه بازیکنان را با وایرلس کنترل کردیم چون در بازی های رسمی به خاطر نوارهایی که دور کمرشان باید ببندند اجازه این کار را نداریم. خب نتایجی که شما از این تست ها به دست آوردید چطور بود.
آیا با برنامه ریزی هایی که انجام داده اید مطابق داشت؟ از میانگین چربی بازیکنان در اتریش راضی نبودیم اما در بازی با ارمنستان با توجه به اینکه بازیکنان می دانستند این موضوع برای ما مهم است و در همه اردوها آنها را کنترل می کنیم پیشرفت خوبی داشتیم. البته هنوز هم در سطح بین المللی نیستیم و چربی ها باید چند درصد پایین تر بیاید. البته در اتریش به خاطر اینکه هنوز فصل شروع نشده بود و بازیکنان در دوران آماده سازی بودند طبیعی بود که کمی چربی آنها بالاتر از زمان های دیگر باشد. شما از این وسایل و امکانات در اردوهای داخل ایران هم استفاده می کنید یا فقط در اردوهای خارج کشور این تست ها را می گیرید؟ از این تجهیزاتی که در موردش صحبت کردم بیشتر در اردوهای بلند مدت استفاده می کنیم.
در اتریش استفاده کردیم و در اردوی مسابقات غرب آسیا هم استفاده کردیم. در اردوی جام ملتها که بازیکنان 17 روز قبل از اولین بازی کنار هم خواهند بود نیز از این تکنولوژی استفاده می کنیم. البته در اردوهای کوتاه مدت هم مفید است اما چون هزینه بالایی دارد ما مجبوریم به خاطر شرایط مالی فدراسیون فوتبال از امکانات دیگری استفاده کنیم. در اردوی اتریش هم آقای آزادی که در هلند زندگی می‌کنند و به مجموعه کادر فنی اضافه شده اند این تکنولوژی را با خودشان به آنجا آوردند. شما با بازیکنانی که ممکن است جدید باشند و در چنین اردوهایی حضور نداشته باشند چه کار می کنید؟ چطور از وضعیت بدنی آنها مطلع می شوید؟ ما مجبور هستیم اطلاعات بدنی هر بازیکن را از زمانی که وارد اردو می شود ثبت و نگهداری کنیم.
به هرحال طبیعی است که نمی شود از 200 -300 بازیکن به طور همزمان دعوت کرد ولی چیزی که مهم است اینکه اسکلت اصلی تیم مشخص شده و ممکن است تغییرات در آینده خیلی زیاد نباشد. از طرفی تجربه کار مربیگری به ما کمک می کند با دیدن یک بازیکن در تمرینات از وضعیت بدنی او آگاه شویم. در واقع اطلاعاتی که ما توسط این تکنولوژی به دست می آوریم بیشتر کمک می کند که با جزییات کامل در جریان وضعیت بدنی و آمادگی بازیکن قرار بگیریم. الان چند سال است که از این تکنولوژی در فوتبال دنیا استفاده می شود؟ این تکنولوژی به صورت امروزی و با وایرلس را در جام جهانی 2006 نداشتیم و کمتر از دو سال است که از آن استفاده می شود.
در آن زمان ما ساعت هایی به دست بازیکنان می بستیم و بعد از تمرین آنها را می گرفتیم و به کامپیوتر وصل می کردیم تا اطلاعات شان را ببینیم اما الان در هر لحظه از تمرین شما می‌توانید بروید جلوی کامپیوتر بنشینید و اطلاعات را مشاهده کنید. در حال حاضر من کمتر تیمی را دیده ام که از آن استفاده کند چون خیلی جدید است.این طوری می توان سریع فهمید که بازیکن در منطقه خطر است یا نه و برای همان تمرین تصمیمات درستی گرفت که شرایط را به حالت عادی برساند. غیر از این تکنولوژی که در مورد آن توضیح دادید یک مربی مثل خود شما دیگر از چه امکانات و تجهیزاتی برای تجزیه و تحلیل مسایل فنی استفاده می کند؟ البته این را بگویم چیزی که مهم تر از خود تکنولوژی است نحوه استفاده از آن و داده های آن است.
به علاوه اینکه یک مربی باید این موضوع را در نظر بگیرد که این تکنولوژی و داده های آن چه تاثیری در تیمش به ویژه از نظر روانی می گذارد. من تقریبا از سال 1997 یعنی یک سال قبل از جام جهانی فرانسه به صورت کاملا جدی به استفاده از تکنولوژی های موجود در فوتبال روی آوردم. با توجه به اینکه رشته تحصیلی ام هم مهندسی الکترونیک بود و با کامپیوتر آشنایی خوبی داشتم در استفاده از نرم افزارها و سخت افزارهای مربوط به فوتبال هم موفق بودم.من معتقدم در فوتبال همیشه نمی توان از ارتباط کلامی استفاده کرد و گاهی اوقات تصاویر تاثیر بیشتری دارند.ما در تورنمنت های بین المللی زمان کمی در اختیار داریم پس باید از تمام امکانات استفاده کنیم تا یک تیم را زودتر هماهنگ کنیم.
در سال های قبل در این رابطه کمی مشکل وجود داشت چون یک تیم ملی اگر می خواست از همه امکانات سخت افزاری و نرم افزاری استفاده کند باید یک اتاق تجهیزات با خود به سفرهای مختلف می برد اما الان با یک دستگاه کوچک شبیه این( آی پد خود را از کیف در می آورد و نشان می دهد) می توان تمام اطلاعات را نگه داشت و از آن در هر زمان ممکن استفاده کرد. مثلا من الان می توانم هر آنچه در بازی با ارمنستان اتفاق افتاد را از زوایای مختلف تجزیه و تحلیل کنم و به نتایجی که می خواهم برسم. در واقع باید بگویم که در حال حاضر یکی از چند تیم دنیا هستیم که از تکنولوژی آی پد استفاده می کنیم. این یک تکنولوژی ویژه است که از نرم افزارهای مختلف تشکیل شده چون سرعت و سایز خیلی مهم است.
مثلا ما از تمرینات مان فیلم های کوتاه می سازیم و روی آنها آهنگ می گذاریم تا انگیزه بازیکنان را بالا ببریم. یعنی ما می توانیم از یک صحنه تمرین فیلم مثلا دو دقیقه ای بسازیم و چند ساعت قبل از یک بازی آن را به بازیکنان نشان دهیم. این می تواند تاثیر خیلی خوبی در روحیه آنها بگذارد. در حقیقت ما سعی کرده ایم مسایل پایه ای فوتبال مثل تکنیک،تاکتیک و ... را با تکنولوژی پوشش دهیم. البته خودتان می دانید که سرعت تغییر تکنولوژی زیاد است وما باید از آن عقب نمانیم. مواردی که الان شما به آن اشاره کردید بیشتر به اثر روانی این اقدامات مربوط می شود. در بعد فنی چه استفاده های دیگری از این تکنولوژی می برید؟ در فوتبال بین المللی مسایل روانی و تاکتیک اهمیت خیلی زیادی دارد.
به هرحال شما بازیکنانی را انتخاب می کنید که از نظر فنی و جسمانی در شرایط خوبی هستند و لازم است فضایی را به وجود آورید که به آنها انرژی مثبت منتقل کنید و اعتماد به نفس شان را بالا ببرید. باید یک نوع رقابت مثبت ایجاد کنید که بازیکن 100 درصد توانش را در تمرین و مسابقه بگذارد. تکنولوژی در این زمینه به شما خیلی کمک می کند اما در مسایل فنی هم کاربرد خیلی زیادی دارد. شما می توانید از طریق آن نوع سازماندهی تیم و شرح وظایف بازیکنان را تعریف کنید.هر بازیکن می فهمد زمانی که توپ در اختیار تیم خودی یا حریف است وظیفه اش چیست و باید کجای زمین باشد. چون فوتبال یک ورزش گروهی است همه بازیکنان لازم است مثل زنجیر به هم متصل باشند و حرکت کنند، به ویژه در حمله آنها باید بدانند که در چه شرایطی خودشان را قرار دهند.
البته گاهی ممکن است یک فیلم از نظر تاکتیکی مثلا 10 درصد در تیم تاثیر مثبت داشته باشد اما از نظر روانی 40 درصد به تیم لطمه بزند. شما باید بدانید هر فیلم را در چه زمانی نشان دهید که فایده اش بیشتر باشد. اینها به تجربه مربی برمی گردد که در چه زمانی از چه چیزی استفاده کند. به عنوان مثال ممکن است در یک مقطع تست های شما نشان دهد که چربی یک بازیکن 14 درصد است،خب اگر شما این موضوع را همان موقع به او بگویید شاید تا یک هفته غمگین باشد و روحیه اش را از دست بدهد. پس در آن موقع شاید بهتر باشد که چیزی نگویید و بگذارید در یک زمان بهتر او را مطلع کنید و راه حل درست را هم نشانش دهید تا تاثیر بدی در تیم ملی نداشته باشد.
یک مشکلی که این وسط وجود دارد این است که بازیکنان در مدت کوتاهی زیر نظر شما هستند و بعد همه به باشگاه های شان برمی گردند. خب شما آنها را چطور کنترل می کنید که میزان چربی و سایر مواردی که شما به آنها اشاره کردید را در حد استاندارد نگه دارند؟ به هر حال یکی از مشکلات تیم های ملی این است که بازیکنان در شرایط مختلف روحی،جسمانی و فنی به تیم اضافه می‌شوند. به همین دلیل یکی از مهم ترین وظایف کادر فنی یک تیم ملی این است که انتخاب های درست داشته باشد و در هر زمان بهترین تصمیم را بگیرد. شاید شما 50 تا بازیکن مدنظرتان باشد که از نظر فنی و شخصیتی خوب هستند اما در یک مقطع شرایط خوبی ندارند به همین دلیل باید همه چیز را زیر نظر بگیرید تا بهترین تصمیم را بگیرید.
از طرفی لازم است با مربیان باشگاه‌ها ارتباط مستمر داشته باشید و از طرفی خود بازیکن هم باید حرفه ای فکرکند و مراقب خودش باشد. به عنوان مثال چرا رونالدو یا همین میلاد میداوودی ضربات کاشته شان را این قدر خوب می زنند ؟ چون به این نتیجه رسیده اند که در خارج از زمان تمرین هم وقت بگذارند و تمرین کنند. خیلی از بازیکنان مربیان بدنساز یا روانشناس های جداگانه دارند و از مشاورین تغذیه استفاده می کنند تا همیشه در فرم خوبی باشند. این موارد سال هاست که در فوتبال بین الملل وجود دارد و مدتی است که در ایران هم رایج شده است. طبیعی است که این مسایل کمک می کند تا بازیکن همیشه برای باشگاهش یا تیم ملی خوب بازی کند و درآمدش را هم بالا ببرد. شما از فیلم مسابقات باشگاهی هم استفاده می کنید یا به همان فیلم های تمرینی و مسابقات تیم ملی بسنده می کنید؟ ما تمام فیلم های مسابقات باشگاهی توسط یکی از اعضای کادر فنی برای مان بریده می شود تا از آنها استفاده کنیم. مثلا تمام صحنه های مربوط به یکی از گلرهای مان را در بازی های باشگاهی اش جدا کردیم و به او نشان دادیم تا عملکردش را ببیند.
فقط فیلم ها را نمایش می دهید یا آنها را تجزیه و تحلیل هم می کنید؟ مثلا بررسی می کنید که ببینید یکی از ملی پوشان در فلان بازی خاص چقدر دویده، چند تا پاس سالم داده یا مسایلی از این قبیل؟ در برخی موارد این کارها را هم کرده ایم اما شما باید زمان را هم در نظر بگیرید. بعضی وقت ها خیلی ها فکرمی کنند که شما یک دی وی دی را به کامپیوتر می دهید و می گویید این را برای من آنالیز کن اما این طور نیست. گاهی اوقات آنالیز یک بازی 90 دقیقه ای می تواند 6 تا 8 ساعت یا حتی 20 ساعت وقت بگیرد. بستگی دارد شما تا چه عمقی بخواهید آن بازی را آنالیز کنید.
خب طبیعی است وقتی هر 4-5 روز 9 بازی در لیگ برگزار شود شما فرصت نمی کنید همه آنها را آنالیز کنید. ولی ما همه فیلم ها را می بریم و بازیکن که به تیم ملی می آید به او نشان می دهیم. گاهی اوقات کادر فنی می نشیند و در مورد این فیلم ها بحث و تبادل نظر می کند تا در تصمیم گیری ها بهتر عمل کند. وسایلی که شما از آن استفاده می کنید را فدراسیون برای تان تهیه می کند یا خودتان پیگیر آنها هستید؟ من تمام وسایل سخت افزاری و نرم افزاری که استفاده می کنم را خودم خریده ام چون می بینم که به کارم کمک می کند و لازم است آنها را داشته باشم. بالاخره گاهی اوقات ضروری است مربیان خودشان برای کارهای شان سرمایه گذاری کنند تا نتایج بهتری بگیرند.
البته بعضی وسایل هستند مثل همان تکنولوژی وایرلس که برای تمام تیم های ملی لازم است و هزینه های آنها بالا است اما بهتر است فدراسیون برای بالا بردن کیفیت تیم هایش از آنها استفاده کند. بالاخره صحبت هایی در این زمینه کرده‌ایم که در صورت امکان چنین وسایلی را هم تهیه کنیم. من مطمئنم فدراسیون در آینده چنین سرمایه گذاری هایی خواهد کرد. برخورد بازیکنان با این تکنولوژی چگونه است؟ به هر حال همانطور که شما گفتید با این وسایل می توان دقیق ترین اطلاعات را در مورد یک بازیکن به دست آورد و خب ممکن است بعضی ها از آن فراری باشند. در تیم ملی از این کارهای شما استقبال شده است؟ به نظر من برخورد آنها مثبت بوده است. البته باید این مسایل را آموزش داد و به آنها اطمینان داد که این وسایل قرار است کمک شان کند نه اینکه اطلاعاتی به دست بیاید برای اینکه آنها را بترسانید یا یک فضای وحشتناک به وجود بیاورید.
این وسایل خیلی کمک می کند که کیفیت آنها بالاتر برود و هم برای باشگاه و هم برای تیم ملی مفیدتر باشند. آقای قطبی شما در جام جهانی هم حضور داشتید و خیلی از مسایل را از نزدیک لمس کردید. در این جام نسبت به گذشته تیم ها چقدر به استفاده از وسایل سخت افزاری و نرم افزاری در حوزه فنی و غیر فنی روی آورده بودند؟ در نگاه ساده اگر شما صرفا یک بیننده تلویزیونی هم بودید از کیفیت تصاویر و نوع فیلمبرداری ها می توانستید بفهمید که تکنولوژی از سال 2006 تا 2010 چقدر پیشرفت کرده است. فکرکنم بازی ها با 26 دوربین فیلمبرداری می شد و شما هیچ صحنه ای را از دست نمی دادید. حتی خیلی ها در جهان بازی ها را سه بعدی دیدند که این از جنبه فنی خیلی کمک می کند که در جریان همه چیز قرار بگیرید.
دوربین هایی هستند که فیلم تمام زمین و 22 بازیکن حاضر در آن را می گیرند و من شک ندارم که هم فیفا و هم کادر فنی تیم ها از این فیلم ها استفاده های زیادی می کنند. شما می توانستید ببینید که یک بازیکن چقدر دویده، باچه سرعتی دویده و چه عملکردی داشته است. ما داریم رفته رفته اهمیت این تکنولوژی ها را در فوتبال درک می کنیم و من مطمئنم که با سرعت برق این وسایل پیشرفت بیشتری خواهد کرد و در کیفیت فوتبال تاثیر مثبت خواهد گذاشت. بیشتر این مواردی که شما اشاره کردید کارهایی بود که خود فیفا انجام داده بود. ما می خواهیم بدانیم تیم ها به ویژه کادر فنی آنها چقدر از تکنولوژی های روز استفاده می کردند؟ الان همه تیم ها در حال آنالیز کردن تیم خودشان و تیم حریف هستند. در جام جهانی 98 شاید فقط 2-3 تیم از مربیانی در کادر فنی شان استفاده می کردند که مربی صحنه ها بودند.
این مربیان وظیفه شان این بود که صحنه های خاص را به بازیکنان نشان بدهند و با آنها صحبت کنند تا ضعفهای شان کمتر شود. با این کار به بهتر شدن سازماندهی تیم کمک می کردند. در جام جهانی 2002 هم شاید کمتر از 50 درصد تیم ها این کارها را می کردند و در سال 2006 حدود 75 درصد تیم ها اما در جام جهانی 2010 من می توانم بگویم که همه تیم ها از تکنولوژی هایی که در دسترس داشتند و بلد بودند استفاده می کردند. البته بستگی داشت که سرمربیان آنها چقدر به این کارها ایمان داشتند به همین خاطر ممکن بود در یک تیم کمتر استفاده شود و در یک تیم بیشتر. گاهی اوقات دور و بر یک تیم 10 نفر مربی وجود دارد اما چون سرمربی ایمان زیادی به استفاده از آنالیز ندارد استفاده زیادی از داده ها و اطلاعات نمی شود.
در فوتبال ایران هم چنین موضوعی وجود دارد و خیلی از مربیان از آنالیز استفاده نمی‌کنند. حتی بعضی ها برای اینکه تصویر خوبی از خود نشان دهند 4-5 نفر آنالیزور کنارشان دارند ولی از اطلاعات آنها استفاده زیادی نمی کنند. این پیشرفت ها در تیم های آسیایی چطور بود. آنها هم پا به پای بقیه جلو رفته بودند یا اینکه آسیایی ها هنوز عقب هستند؟ به نظر من تیم های آسیایی بیشتر به این تکنولوژی ها نیاز دارند تا فوتبال خودشان را به فوتبال جهان نزدیک تر کنند. به عنوان مثال آقای هیدینک وقتی در هلند باشد و به بازیکنانش بگوید امروز 4-4-2 بازی می کنیم به خاطر پرورشی که آن بازیکنان داشته اند خیلی راحت منظور او را درک می کنند و می دانند چه وظایفی را باید در این سیستم انجام دهند اما وقتی به آسیا می‌آید این طور نیست و باید همه نکات را مو به مو توضیح دهد.
خب اختلاف زبان این کار را مشکل می کند پس لازم است بیشتر از تکنولوژی و تصاویر استفاده کنی تا منظورت را به بازیکن منتقل کنی. البته یک مربی باید در هر فضا و فرهنگی روی اصول و منطق کار کند. یک مربی نمی تواند ناگهان هرچه تکنولوژی و تصویر است بریزد سر بازیکن چون ممکن است اثر منفی داشته باشد. باید آرام آرام و با فرهنگ سازی این کار را کرد تا بازیکن باور کند که این تکنولوژی به پیشرفت او کمک می کند. به عنوان مثال ما در گالکسی فضایی را ساخته بودیم که هر بازیکن می توانست بلافاصله بعد از بازی برود پشت کامپیوتر و رمزش را وارد کند و تمام صحنه های بازی و صحنه های مربوط به خودش را ببیند. صحنه های مربوط به هر بازیکن را فرد دیگری نمی توانست ببیند به همین خاطر آنها یک آرامش روحی و فکری پیدا می کردند چون اشتباهات شان را همه نمی دیدند.
وقتی یک بازیکن 100 بازی ملی دارد شاید دوست نداشته باشد که اشتباهاتش را همه ببینند. یک مربی یا کادر فنی باید خیلی باهوش باشد که از این موارد طوری استفاده کند که تاثیر منفی نداشته باشد. نمی شود چنین فضا و امکاناتی را برای تیم ملی هم فراهم کرد تا بازیکنان بتوانند دقیق تر در جریان عملکرد خودشان در بازی ها قرار بگیرند؟ خب نیاز است که این امکانات فراهم شود. ما الان دو تا لپ تاپ داریم و هر جا که نیاز باشد بازیکن را صدا می کنیم و موارد لازم را به او نشان می دهیم. البته هدف مان این است که در جام ملت ها یک اتاقی با چند تا کامپیوتر برای این کار در نظر بگیریم تا بازیکنان هر وقت که خواستند بروند و صحنه های مربوط به خودشان را ببینند.
برای این کار به 6 تا 12 کامپیوتر نیاز است که باید به شبکه وصل شوند اما هنوز نتوانسته ایم چنین کاری را در کمپ پیاده کنیم. برگردیم به جام جهانی. شما در طول این جام وسیله خاصی را دیدید که نظرتان را جلب کند؟ منظورمان این است تیمی بود که از یک تکنولوژی ویژه استفاده کند یا کار ویژه ای انجام دهد که سایرین آن را نداشته باشند. ببینید سابقه کار من در استفاده از تکنولوژی به سال 1991 برمی گردد که با دو تا ویدئو تمام کارهای تیمم را مدیریت می کردم. مدرسه فوتبال ما 10 تا تیم داشت که ما با همین دو ویدئو فیلم هایی که بریده بودیم را می دیدیم و آموزش هایی که لازم بود را به بازیکنان می دادیم. در سال 1997 تیم های آمریکا و نروژ تنها تیم هایی بودند که از نرم افزار مستر کوچ استفاده می کردند.
من نمی دانم چطور توضیح دهم که اشتباه برداشت نشود اما باید بگویم در این زمینه در نقطه ای قرار دارم که خیلی ها 5 تا 10 سال از آن عقب هستند. اینکه شما می گویید نمی توان این تکنولوزی جدید را تهیه کرد منظورتان چیست؟ چطور فردی مثل شما در ایران از چنین چیزی استفاده می کند اما در کشورهای پیشرفته چنین کاری را نمی کنند؟ به خاطر اینکه من 19 سال تجربه استفاده از چنین وسایلی را دارم. در واقع این کار دانش ویژه ای می خواهد. من یک نرم افزاری دارم که 30 هزار دلار قیمتش است. خب ممکن است خیلی از مربیان احساس کنند که لازم نیست چنین مبلغی را برای یک نرم افزار سرمایه گذاری کنند. به نظر من مهم تر از خرید این لوازم و نرم افزار، داشتن علم استفاده از آن است.
- از نظر فنی چطور؟ این جام جهانی چه دست آوردهایی داشت؟ به نظر من سرعت بازی ها خیلی بیشتر شده بود. قدرت بازیکنان بالاتر رفته بود و از همه مهم تر سازماندهی تیم ها پیشرفت قابل توجهی داشت به ویژه در کارهای دفاعی. فاصله بازیکنان در دفاع خیلی کمتر بود و فشار روی توپ زیادتر بود. سرعت انتقال توپ خیلی بیشتر شده بود که کیفیت زمین ها و توپ در آن نقش داشت اما تمرکز و برنامه ریزی مربیان روی مسایل فنی تاثیر خیلی بیشتری در این زمینه داشت. تصور عمومی این بود که تیم اسپانیا بازی خاصی انجام می دهد و یک سر و گردن از بقیه تیم ها بالاتر است. شما هم به عنوان یک مربی فوتبال چنین تصوری را دارید؟ تیم هایی مثل اسپانیا، آلمان، برزیل، هلند و حتی اروگوئه سطح بازی شان با بقیه فرق داشت. درست است که برزیل حذف شد اما پتانسیل قهرمانی را داشت. ویژگی اسپانیا این بود که تیمش از 6-7 سال قبل ساخته شده است. بازیکنانش بیشتر از دو باشگاه بزرگ این کشور هستند که بارها قهرمانی را لمس کرده اند به ویژه بارسلونا که می بینید فوتبال زیبایی را ارائه می کند.
آنها دو سال قبل قهرمان اروپا شده بودند و اعتماد به نفس بالایی داشتند. کیفیت و تجربه بازیکنان اسپانیا را کمتر تیمی داشت و البته هماهنگ هم بودند. فوتبال زیبای آنها به این دلیل بود که پاس های زیاد،پرسرعت و دقیقی به هم می دهند. آنها خیلی زیاد و سریع توپ را به چرخش درمی آورند. در این شرایط شما همیشه یک بازیکن پیدا می کنید که خالی باشد و به او توپ را بدهید. وقتی هم توپ را از دست می دادند خیلی سریع جمع می شدند و پرس را شروع می کردند. آنها آن قدر خوب دفاع کردند که با 8 گل قهرمان شدند. این نشان می دهد که چقدر در کنترل بازی موفق بودند. آمار جام جهانی نشان می دهد که 6 تا از 7 پاسور برتر جام بازیکنان اسپانیا بودند.
در طرف مقابل می بینید که آنها از نظر دوندگی بالاترین آمار رانداشتند چون بیش از اینکه خودشان بدوند توپ را می دواندند. من هم موافقم که آنها بهترین تیم جام بودند و چه خوب شد که قهرمان شدند چون فوتبال شان می تواند الگوی خوبی برای سایر تیم های جهان باشد. به عنوان آخرین سوال ، یک مربی در حوزه شخصی چه استفاده هایی می تواند از آی تی بکند؟ شما با استفاده از اینترنت می توانید اطلاعات سایر تیم ها به ویژه رقبای تان را به دست بیاورید و در جریان آخرین اخبار و تغییرات مربوط به آنها قرار بگیرید. می توانید با همکاران تان در کشورهای دیگر ارتباط برقرار کنید و اطلاعات لازم را از آنها بگیرید. مثلا ادوکات که تیمش با ارمنستان همگروه است می تواند به من ایمیل بزند و سوالاتی را که می خواهد بپرسد. همه می توانند چنین کاری بکنند.

از طرف دیگر یک مربی اگر سایت داشته باشد می تواند ارتباط خوبی با دیگران از جمله هواداران برقرا کند و گاهی اوقات از خیلی تنش ها و جنجال ها هم جلوگیری کند. امروزه استفاده های زیادی می توان از آی تی در فوتبال کرد که به پیشرفت آدم ها کمک می کند. شما چرا خودتان سایت شخصی ندارید؟ یک صحبت هایی شده و یک کارهایی انجام دادیم. شاید در آینده.
گفتگو از: محمد شهرابی- امیر علیزاده

1389/8/18 - 11:08 کد خبر : 160687

وارطان داوتیان