مصاحبه ها و سخنرانی ها چرا فقط ایران نباید موشک بسازد؟
جامعه جهانی قصد دارد از ایران بخاطر پرتاب های اخیر موشکهای میانبرد شهاب - 3 و سجیل و همچنین پاسخ در رابطه با برنامه هسته ای ایران در کل توضیح بخواهد. در این رابطه "ویکتور لیتوفکین" معاون دبیر مجله روسی "نیزاویسیمایه واینایه آبازرنیه" به سوالات بی بی سی پاسخ داد
پرسش: آیا این موشک ها برای روسیه خطر محسوب می شوند؟
پاسخ: من فکر می کنم که نه، هرچند که این موشک ها می توانند تا قفقاز شمالی و منطقه پاولژیه برسند، اما من فکر می کنم که این ها هیچگاه به آنجا رهنمون نخواهند شد.
پرسش: شما فکر می کنید که آنها هیچگاه به آنجا رهنمون نخواهند شد؟ اما اگر روسیه از تحریم علیه ایران حمایت کند و ایران از کشوری که روابطی هموار با روسیه دارد، بر فرض به کشوری دشمن روسیه تبدیل شود، در آنصورت چطور؟
پاسخ: من فکر نمی کنم که ما دشمن شویم. این فرضی بیش از حد است، اما مسلماً روابط دشوار خواهد شد، ایران بخاطر این تحریمات از روسیه ابراز نارضایتی خواهد کرد. اما برای روسیه، ایران شریک تجاری است. ما با ایران همکاری فنی - نظامی داریم. روسیه و ایران بازرگانی دارند. من فکر نمی کنم که به نفع ایران باشد که با روسیه قهر کند. در ایران باید درک کنند که تنها رویکرد تهران است که چنین برخوردی نسبت به اقدامات تهران را می تواند بر انگیزد. و اگر دقیق تر بگوییم، آزمایشهای تحریک کننده موشکی پس از آنکه در پیتزبورگ اجلاس سران G20 برگزار شد و در آنجا اقدامات ایران را که دومین کارخانه غنی سازی اورانیوم را می سازد، و همکاری خوبی با آژانس بین المللی انرژی اتمی ندارد، بازرسین آژانس را به همه جا راه نمی دهد، محکوم کردند.
پرسش: ایران موشک های میانبرد دارد. آیا ایران می تواند در آینده نزدیک به موشک های قاره پیما دست یابد؟
پاسخ: خیر، چنین امکانی منتفی است، زیرا بین موشکهای میانبرد و موشک های قاره پیما و یا موشک های استراتژیک باید جهشی کیفی نه تنها در اندازه موشک ها ، بلکه در سیستم رهنمون سازی آن، در سیستم حفظ آن در مسیر، در پشتیبانی رایانه ای پرواز چنین موشکهایی و بسیاری موارد دیگر باشد که سایر کشورها توان انجام آن را ندارند. بعنوان مثال، تنها آمریکا، روسیه، چین و فرانسه موشک های قاره پیمای ساخت خود را دارند. حتی هند و پاکستان تنها موشکهای میانبرد دارند، زیرا آنها فعلاً نمی توانند با وجود سطح کنونی توسعه فنی، موشک های قاره پیما بسازند.
پرسش: برخلاف برنامه غنی سازی اورانیوم که می تواند تحت کنترل آژانس بین المللی انرژی اتمی باشد، ساخت موشک های قاره پیما حتی بطور نظری نیز توسط هیچکس کنترل نمی شود.
پاسخ: مسئله در این است که قرارداد موشکهای میانبرد و کوتاهبرد تنها بین روسیه و آمریکا وجود دارد؛ دو کشوری که اینگونه موشکهای خود را نابود کردند. باقی کشورها به این قرارداد ملحق نشدند. از سوی دیگر، ایران حق توسعه چنین موشک هایی با هدف دفاع از خاک خود را دارد. و نه تنها ایران، بسیاری دیگر از کشورها از چنین موشکهایی برخوردارند. چرا ما باید فقط برای ایران ساخت چنین موشکهایی را ممنوع کنیم؟ مسلم است که احمدی نژاد از قبول حق موجودیت اسرائیل امتناع می کند، این نارواست، این به چالش کشیدن جامعه جهانی است. اما از سوی دیگر، ما نمی توانیم ساخت این موشک ها را برای ایران ممنوع کنیم.
پاسخ: من فکر می کنم که نه، هرچند که این موشک ها می توانند تا قفقاز شمالی و منطقه پاولژیه برسند، اما من فکر می کنم که این ها هیچگاه به آنجا رهنمون نخواهند شد.
پرسش: شما فکر می کنید که آنها هیچگاه به آنجا رهنمون نخواهند شد؟ اما اگر روسیه از تحریم علیه ایران حمایت کند و ایران از کشوری که روابطی هموار با روسیه دارد، بر فرض به کشوری دشمن روسیه تبدیل شود، در آنصورت چطور؟
پاسخ: من فکر نمی کنم که ما دشمن شویم. این فرضی بیش از حد است، اما مسلماً روابط دشوار خواهد شد، ایران بخاطر این تحریمات از روسیه ابراز نارضایتی خواهد کرد. اما برای روسیه، ایران شریک تجاری است. ما با ایران همکاری فنی - نظامی داریم. روسیه و ایران بازرگانی دارند. من فکر نمی کنم که به نفع ایران باشد که با روسیه قهر کند. در ایران باید درک کنند که تنها رویکرد تهران است که چنین برخوردی نسبت به اقدامات تهران را می تواند بر انگیزد. و اگر دقیق تر بگوییم، آزمایشهای تحریک کننده موشکی پس از آنکه در پیتزبورگ اجلاس سران G20 برگزار شد و در آنجا اقدامات ایران را که دومین کارخانه غنی سازی اورانیوم را می سازد، و همکاری خوبی با آژانس بین المللی انرژی اتمی ندارد، بازرسین آژانس را به همه جا راه نمی دهد، محکوم کردند.
پرسش: ایران موشک های میانبرد دارد. آیا ایران می تواند در آینده نزدیک به موشک های قاره پیما دست یابد؟
پاسخ: خیر، چنین امکانی منتفی است، زیرا بین موشکهای میانبرد و موشک های قاره پیما و یا موشک های استراتژیک باید جهشی کیفی نه تنها در اندازه موشک ها ، بلکه در سیستم رهنمون سازی آن، در سیستم حفظ آن در مسیر، در پشتیبانی رایانه ای پرواز چنین موشکهایی و بسیاری موارد دیگر باشد که سایر کشورها توان انجام آن را ندارند. بعنوان مثال، تنها آمریکا، روسیه، چین و فرانسه موشک های قاره پیمای ساخت خود را دارند. حتی هند و پاکستان تنها موشکهای میانبرد دارند، زیرا آنها فعلاً نمی توانند با وجود سطح کنونی توسعه فنی، موشک های قاره پیما بسازند.
پرسش: برخلاف برنامه غنی سازی اورانیوم که می تواند تحت کنترل آژانس بین المللی انرژی اتمی باشد، ساخت موشک های قاره پیما حتی بطور نظری نیز توسط هیچکس کنترل نمی شود.
پاسخ: مسئله در این است که قرارداد موشکهای میانبرد و کوتاهبرد تنها بین روسیه و آمریکا وجود دارد؛ دو کشوری که اینگونه موشکهای خود را نابود کردند. باقی کشورها به این قرارداد ملحق نشدند. از سوی دیگر، ایران حق توسعه چنین موشک هایی با هدف دفاع از خاک خود را دارد. و نه تنها ایران، بسیاری دیگر از کشورها از چنین موشکهایی برخوردارند. چرا ما باید فقط برای ایران ساخت چنین موشکهایی را ممنوع کنیم؟ مسلم است که احمدی نژاد از قبول حق موجودیت اسرائیل امتناع می کند، این نارواست، این به چالش کشیدن جامعه جهانی است. اما از سوی دیگر، ما نمی توانیم ساخت این موشک ها را برای ایران ممنوع کنیم.
رادیو صدای روسیه، خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 7 مهر
Posts
0 نظرهای شما:
Post a Comment