قط با آزمایش «دی ان ای» امکان پذیر است

فقط با آزمایش «دی ان ای» امکان پذیر است شناسایی بقایای قربانیان پرواز 16

دقیقه ای توپولوف مرگ

تهران - خبرگزاری ایسکانیوز: تمامی جنازه های 168 سرنشین «توپولوف مرگ» متلاشی شده است و شناسایی بقایای آنها فقط با آزمایش «دی ان ای» امکان پذیر است.

به گزارش روز جمعه گروه حوادث ایسکانیوز: «محمد شهریاری» بازپرس شعبه هفتم دادسرای امور جنایی تهران ، دستور قضایی لازم را برای سیر مراحل قانونی شناسایی و تحویل بقایای قربانیان صادر کرده است.

همچنین قرار است قطعه های مربوط به کشته شدگان خارجی این رخداد با هماهنگی وزارت امور خارجه به نمایندگان سفارتخانه‌های مربوطه تحویل داده شود. خانواده های داغدار از امروز می ‌توانند برای دریافت قطعه های سوخته پیکرهای عزیزان خود به پزشکی قانونی در «کهریزک» تهران بروند.

*آزمایش فنی «توپولف مرگ» پیش از سرنگونی معاون رئیس اداره کل هواپیمایی کشوری ارمنستان اعلام کرد : «توپولوف Tu-154» پیش از سرنگونی ، آزمایش فنی شده بو

د.«آرسن پاگاسیان» گفت : هواپیمای شرکت Caspian Airlines ایران که چهارشنبه سرنگون شد ماه گذشته ، آزمایش فنی لازم را در روسیه طی کرده بود.

وی ادامه داد : این «توپولوف Tu-154» مجوز ثبت ایران را داشت و تمامی خدمات فنی را بر اساس استاندارد در خاک ایران می گذراند.

تجهیزات نصب شده در هواپیما مطابق خواسته های سازمان هوایی بین المللی (IKAO) است. وی اضافه کرد : مدت ساخت این هواپیما 22 سال بود که برای بهره برداری از چنین هواپیماهایی عادی است. * پرواز 16 دقیقه ای «توپولوف مرگ»ساعت 11:33 چهارشنبه گذشته هواپیمای مسافربری «توپولوف Tu-154» شرکت «کاسپین» به شماره پرواز 7908 با 168 مسافر و خدمه (2 نفر گرجستانی 5 نفر ارمنستانی و خلبان و کمک خلبان ایرانی) فرودگاه بین المللی امام (ره) را از «تهران» به مقصد «ایروان» ارمنستان ترک کرده بود که در بلندای 14 هزارپایی از صفحه رادار محو ‌شد.هواپیما فقط 16 دقیقه بعد در زمین های کشاورزی روستای «فارسیان» قزوین سرنگون شد و فاجعه آفرید.

گزارش ایسکانیوز می افزاید ، شاهدان می گویند موتور سمت چپ «توپولوف» که 22 سال از عمر آن می گذشت در آسمان آتش گرفته و این صحنه از روی زمین قابل دیدن بود.هواپیما پس از برخورد به زمین - با دماغه - منفجر و تکه و تکه شد و تمامی سرنشینان نگون بخت آن در دم جان باختند.

بزرگ ترین قطعه باقیمانده از هواپیما که احتمالا مربوط به موتور آن است در 200 متری قربانگاه قرار داشت.11 عضو تیم ملی جودوی نوجوانان ایران هم در پرواز آخر «توپولوف مرگ» جان باختند.با کشف سومین جعبه سیاه «تاپوت پرنده» پنج کارشناس روسی ، امروز (جمعه) وارد تهران می شوند تا رمزگشایی را آغاز کنند.

این سومین سرنگونی مرگبار «توپولوف Tu-154» در ایران از سال 2002 بود.به خاطر شدت فاجعه ، دو سامانه مرتبط با جعبه های سیاه هواپیما که کشف شده اند و از جنس فولاد هستند آسیب دیده اند.گزارش ایسکانیوز می افزاید، نوارها از این جعبه ها خارج و در سطح خاک پراکنده شده بودند.در همین حال کارشناسان تلاش می کنند تا این نوارها را بازخوانی و اطلاعات مورد نظر درباره راز سرنگونی «تابوت پرنده» را جمع آوری کننند.

خلبان هواپیما ، باتجربه بود و سرنگونی تابوت پرنده ، احتمالا ناشی از مشکلات فنی بوده است.کاپیتان «دهقان‌پور» کارشناس امور پروازی ، علت احتمالی سرنگونی «توپولف مرگ» را ‌از کار افتادن سامانه فرمان هواپیما می داند.*رخدادهای هوایی مرگبار هواپیماهای ایران در سالیان اخیر27 نوامبر 2006: سرنگونی هواپیمای آنتونوف سپاه پاسداران در فرودگاه مهرآباد تهران - 38 کشته6 دسامبر 2005: سرنگونی هواپیمای نظامی سی – 130 حامل خبرنگاران در تهران – 110 کشته 10 فوریه 2004: سرنگونی هواپیمای کیش ایر در شارجه – 45 کشته19 فوریه 2003: سرنگونی هواپیمای نظامی ترابری در جنوب ایران - 276 کشته23 دسامبر 2002:

سرنگونی هواپیمای آنتونوف 140 در مرکز ایران – 46 کشته* جعبه سیاه ، صندوقچه اسرار پروازپس از بروز رخداد‌های هوایی تلاش برای یافتن دستگاهی به نام جعبه سیاه آغاز می‌شود ؛ دستگاهی که اطلاعات پرواز را ثبت می‌کند. این دستگاه اما چیست ، از چه بخش‌هایی تشکیل شده و چه کسی و در چه سالی آن ‌را اختراع کرده است؟ جعبه سیاه هواپیما بر خلاف نام آن ، نارنجی است تا در صورت بروز رخداد ، میان لاشه هواپیما یا محیط به راحتی کشف شود.

این دستگاه در طول پرواز بیش از ۸۰ پارامتر مهم اطلاعات پرواز و گفت و گوهای اتاقک خلبان را ثبت می‌کند.اطلاعات با استفاده از حسگرهایی که در قسمت‌های مختلف هواپیماها نصب شده است جمع‌آوری و ضبط می‌شود.جعبه سیاه در قسمت عقب هواپیما قرار دارد تا احتمال آسیب‌دیدن آن به کم ترین میزان برسد.طراحی ساختمان این دستگاه و مواد اولیه ، طوری انتخاب شده که محصول نهایی در برابر دمای زیاد ، فشار چندین تنی و نفوذ آب یا مایعات مقاوم باشد.

این جعبه پس از رخداد به آزمایشگاه ‌های تخصصی برده و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارها و تجهیزات ویژه بازخوانی می‌شود. تکمیل فرایند بازخوانی داده‌ها در آزمایشگاه ، می‌تواند هفته‌ها یا ماه‌ها ادامه یابد.جعبه‌های سیاه البته مختص هواپیما نیستند و دستگاه‌های مشابهی از این نوع برای ثبت اطلاعات حرکت خودروها و کشتی‌ها نیز وجود دارد.جعبه سیاه از دو بخش «ضبط صدا» و «ضبط‌ اطلاعات پرواز» تشکیل شده است.

در نمونه ‌های اولیه از نوارهای مغناطیسی و هد الکترونیکی (مانند دستگاه ضبط صوت) برای ثبت داده‌ها استفاده می‌شد.از سال ۱۹۹۰ اما سازندگان کم‌کم به سراغ تولید دستگاه‌هایی رفتند که قطعه متحرک نداشته باشد.امروزه از تراشه‌های الکترونیکی در ساخت جعبه‌های سیاه استفاده می‌شود.قسمت اصلی جعبه سیاه ، حافظه مقاوم در برابر رخداد (CSMU) نام دارد که با استوانه‌ای مقاوم محافظت می‌شود.این استوانه در کنار دیگر تجهیزات جعبه سیاه ، درون یک محفظه نصب شده است.

حافظه مورد نظر می‌تواند حداکثر ۲ ساعت گفت و گوی خلبان و ۲۵ ساعت اطلاعات پروازی را ذخیره کند. تاریخچهبرادران «رایت» مخترعان هواپیما ، از وسیله‌ای برای ضبط چگونگی چرخش پره‌های ملخ استفاده می‌کردند.استفاده گسترده از جعبه سیاه اما درست پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد.مخترع این دستگاه با کاربرد امروزی آن ، دکتر «دیو وارِن» از مرکز پژوهش‌های هوانوردی استرالیا بود.

او در فاصله سالیان ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۴میلادی عضو هیئت تحقیق سرنگونی مرموز هواپیمایی بود که نه سافری از آن زنده ماند و نه شاهد عینی وجود داشت تا کیفیت یا دلایل احتمالی بروز رخداد را فاش کند.بنابراین دکتر «وارن» به فکر ساخت دستگاهی افتاد که گفت و گوهای خلبان و پارامترهای مهم پروازی را روی نواری مغناطیسی ضبط کند.او سال ۱۹۵۷ نمونه ای اولیه از آنچه در سر داشت ساخت که در یک پرواز آزمایش شد.

مقام‌های استرالیایی در ابتدا علاقه چندانی به این دستگاه نشان ندادند. سال ۱۹۶۰ یک هواپیمای فوکر در ایالت «کوئینزلند» استرالیا سرنگون شد و ۲۹ نفر کشته شدند.در پی این رخداد اسراآمیز که دلیل آن تا کنون نامعلوم باقی مانده دادگاه ، تمامی شرکت‌های هواپیمایی استرالیا را ملزم کرد از سال ۱۹۶۳ به بعد هواپیماهای خود را به دستگاهی مشابه جعبه سیاه امروزی مجهز کنند. استرالیا نخستین کشوری بود که سال ۱۹۶۷ استفاده از دستگاه ضبط صدا و ثبت اطلاعات پرواز را در تمامی پروازهای خود اجباری اعلام کرد.Hawker Siddeley Trident نخستین هواپیمایی بود که از سال ۱۹۶۴ به بعد ، جعبه سیاه جزو تجهیزات استاندارد آن شد.

*بهروز آرمان - دبیر گروه حوادث ایسکانیوز//525/110 خبرنگار:

وارطان داوتیان