اصفهان نفس نمي‌كشد

اصفهان نفس نمي‌كشد

زاينده رود به كدام سو مي‌رود؟!


1388/06/09
خبرگزاري دانشجويان ايران - اصفهان سرويس: شهرستان‌هااين روزها اصفهان نفس نمي‌كشد، پير و جوان شهر افسرده هستند، شهروندان قدم‌ها را سريع‌ كرده و نيم نگاهي با حسرت به بستر زاينده رود انداخته و از روي پل‌هاي تاريخي شهر كه ديگر جان ندارند، مي‌گذرند، بزرگترها كه دير زماني را پشت سر گذاشته‌اند مي‌گويند در طول عمرشان دوبار از وضعيت اصفهان وحشت كرده‌اند.ابتدا در زمان سيلاب دهه 40 و يك بار نيز اكنون كه قلب شهر به تپش افتاده است.
به گزارش خبرنگار ايسنا، با وجودي كه آمار ارايه شده ميزان بارندگي‌ها و آب ذخيره شده پشت سد زاينده رود، بيشتر از سال گذشته نشان مي‌دهند، اما دريغ از جاري شدن حتي يك قطره آب در بستر رودخانه در محدوده‌ي شهر اصفهان كه بتواند نقطه اميدي در دلهاي مردم باشد
.


با اين سفره خالي چگونه مي‌توان ميزبان خوبي بود؟



زنده رودي كه زماني زمين‌هاي كشاورزي را سيراب و مردم اصفهان را شاداب مي‌ساخت پشت سد به بهانه ذخيره مانده است و به دنبال آن درخت‌هاي شهر از بي آبي سقوط مي‌كنند، حجم سفره‌هاي زير زميني آب كاهش مي‌يابد، تالاب گاوخوني، اكوسيستم خود را از دست مي‌دهد و تبديل به بياباني پرگرد و غبار مي‌شود، آلودگي هوا چشم‌ها را مي‌سوزاند و ... از آن سو خبر انتقال آب به «تفت» از جمله شهرهاي يزد منتشر مي‌شود، يكي از روزنامه‌هاي محلي تيتري با اين عنوان مي‌زند كه « آب اصفهان را به تفت هم بردند»، مديران شهر دم بر نمي‌آورند و سكوت را علامت رضايت اعلام مي‌كنند.
فرياد كشاورزان بلند مي‌شود، تغيير خط مرزي زاينده رود در چهارمحال و بختياري و برداشت‌هاي بي‌رويه‌ي كشاورزان بالا دست استان تنها دغدغه‌ي كشاورزان است.
بي مديريتي زاينده رود تيتر نابي براي روزنامه‌هاي محلي اصفهان مي‌شود، استاندار خواستار آتش بس رسانه‌ها و نشريه‌ها مي‌شود، اما همچنان لوله‌هايي قطور آب را به تفت، يزد، كاشان، و ... مي‌برند.
سفره‌اي پهن است و ميهمانانش هر روز بيشتر مي‌شوند، اما رزق و روزي‌اش را قطع كرده‌اند با اين سفره خالي چگونه مي‌توان ميزبان خوبي بود

.
مديرعامل آب منطقه‌اي اصفهان:
آب به تفت نفرستاده‌ايم، تنها به يزد انتقال يافته است

سال 1368 بود كه موضوع انتقال آب براي نخستين بار به يزد مطرح شد آن زمان زعفراني، مديرعامل آب منطقه‌اي اصفهان به مخالفت با اين طرح پرداخت، اما به هفته نكشيد كه وي از اين سمت بركنار شد و به دنبال آن مديران بعدي شركت آب منطقه‌اي اصفهان سكوت را علامت رضايت قرار دادند. ديروز آب به يزد رفت و امروز از چهارمحال و بختياري آب نمي‌سد و لب‌هاي شهر خشكيده است.
برخي از كارشناسان معتقدند كه انتقال آب به شهرهاي ديگر تنها براي شرب بوده و از مهاجرت به اصفهان جلوگيري كرده است.
اما برخي ديگر از كارشناسان ميزان آب انتقالي به يزد را بيش از حجم آب مصرف شده براي شرب مي‌دانند و عنوان مي‌كنند كه صنعت يزد تاير و فولاد يزد نيز از همين آب بهره‌مند مي‌شوند و اين در حالي است كه در چند سال اخير شاهد مهاجرت از روستاهاي چسبيده به اصفهان به دليل نبود آب كافي براي كشاورزي بوده‌ايم.
مديرعامل شركت آب منطقه‌اي اصفهان ميزان آب انتقالي به يزد را بين 2 تا 3 مترمكعب درثانيه عنوان مي‌كند، البته دقيقا مشخص نمي‌كند كه بالاخره 2 متر يا3 مترمكعب در ثانيه آب به يزد مي‌رود.
وي همچنين در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا اعلام مي‌كند كه آب تنها به يزد انتقال يافته و فرستادن آب به تفت و يا هر شهر ديگر را تكذيب مي‌كند



يك استاد دانشگاه

: انتقال آب مانع بزرگي در برابر مهاجرت‌ها بوده است
بايد به زاهدان هم آب داد



حسن حسيني ابري، استاد جغرافياي دانشگاه اصفهان، انتقال آب زاينده رود نه تنها به يزد، بلكه به هر نقطه‌اي از ايران را امري مثبت مي‌داند كه مانع بزرگي در برابر مهاجرت‌ها بوده است.
وي در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا اظهار مي‌كند: زاينده رود به دليل داشتن آب سالم و معدني داراي اهميت است.
اين استاد جغرافياي دانشگاه اصفهان، آب مصرفي براي كشاورزي را 970 ميليون مترمكعب مي‌داند ومي‌گويد: اگر كشاورزي با آبياري تحت فشار باشد البته با يارانه‌هايي كه دولت براي خريد تاسيسات اين نوع آبياري در اختيار كشاورزان قرار مي‌دهد مي‌توانيم توسعه كشاورزي را داشته باشيم.
وي افزود: من معتقد هستم كه حتي بايد به زاهدان نيز آب رساند زيرا اگر آب شرب وابسته به بيرون از مرزها باشد مشكلات مختلفي ايجاد مي‌شود

.
يك استاد دانشگاه:
انتقال آب به يزد از پروژه‌هاي دولت است و به كشاورز بومي ربطي ندارد
كشاورزي را مي‌توان وارد كرد، اما روحيه‌ي مردم را خير


همچنين حسين علي غيور، استاد جغرافياي دانشگاه اصفهان نيز آب پشت سد را در سال تقريبا 1500 ميليون مترمكعب دانست كه تنها 400 ميليون مترمكعب آن به مصرف شرب و صنعت مي‌رسد و باقي اين آب يعني يكهزار و صد ميليون مترمكعب براي كشاورزي مي‌رود.
وي همچنين ميزان آبي كه به يزد، نايين، خميني شهر، نجف آباد و .... انتقال يافته است را 300ميليون متر مكعب و تنها براي شرب مي‌داند.
اين استاد جغرافياي طبيعي دانشگاه اصفهان در گفت وگو با خبرنگار ايسنا، اظهار مي‌كند: آب انتقالي به يزد از جمله پروژه‌هاي دولت بوده و به كشاورز بومي ربطي ندارد
.
وي مي‌گويد: مصرف آب، 10 اولويت جهاني دارد كه كشاورزي در اولويت هفتم قرار دارد و اين در حالي است كه تفريح مردم از اولويت‌هاي چهارم است زيرا گندم را مي‌توان از خارج وارد كرد، اما روحيه مردم را نمي‌توان وارد كرد.
غيور مي‌افزايد: البته سياست دولت‌ها در اين اولويت بندي دخيل بوده و با دلايل منطقي مي‌توان ترتيب آن را تغيير داد.
اين استاد جغرافياي طبيعي دانشگاه اصفهان مي‌گويد: آبي كه به يزد منتقل مي‌شود يك متر مكعب در ثانيه است و بايد در نظر داشت كه هر فرد در روز 150 ليتر آب مصرف مي‌كند.
غيور اعلام مي‌كند: 26 درصد از آب زاينده رود براي شرب و صنعت مردم اصفهان مصرف مي‌شود، اما 74 درصد ديگر به مصرف كشاورزي مي‌رود.
اين استاد جغرافياي طبيعي دانشگاه اصفهان با بيان اين كه در كشاورزي هر فردي 5 جريب زمين مي‌خواهد، مي‌افزايد: امروزه مي‌توان كشاورزي را وارد كرد زيرا مصرف آب در كشاورزي بيش از چهار برابر عرف در مناطق خشك و دو برابرعرف در مناطق مرطوب است و يك متر مكعب آب در صنعت، يك خانوار را سيراب مي‌كند و دو متر مكعب آب در كشاورزي، دو خانوار را سيراب مي‌كند.
مديرعامل كانون خبرگان كشاورزي اصفهان:
وزارت نيرو آبي را فروخته كه مالكش نبوده است
اما اسفنديار اميني، مديرعامل كانون خبرگان كشاورزي استان اصفهان معتقد است كه مالك آب انتقال داده شده به يزد حق آبه داراني هستند كه امروز براي ادامه معاش خود به تكاپو افتاده‌اند.
وي گفت: شايد اگر مردم يزد، تفت و يا كاشان بفهمند كه مردم و كشاورزان اصفهان براي آبي كه حق قانوني و شرعي آنها است مجبور به مهاجرت، طلاق و ... شده‌اند راضي به استفاده از اين آب نخواهند بود.
مديرعامل كانون خبرگان كشاورزي استان اصفهان در گفت‌وگو با ايسنا، ظرفيت زاينده رود را برابر با 750 تا يك ميليارد مترمكعب آب در سال دانست كه بين حق آبه‌دارن در 33 سهم و 7 منطقه اصفهان تقسيم شده است.
اميني اظهار مي‌كند: طبق اسناد موجود تونل اول كوهرنگ كه بين 25 تا 350 ميليون مترمكعب آب در سال دارد نيز در مالكيت حق آبه دار است.
مديرعامل كانون خبرگان كشاورزي استان اصفهان تصريح مي‌كند: تونل دوم كوهرنگ كه 220 تا350 ميليون مترمكعب در سال و تونل چشمه لنگان كه بين 120 تا150 ميليون مترمكعب آب در سال دارد در اختيار دولت است و حق فروش آب‌هاي توليدي از آن را كه بين 400 تا 500 ميليون مترمكعب است، دارد البته در صورتيكه بارش‌ها مناسب باشد.
وي ادامه مي‌دهد: آب تونل‌هاي ياد شده بايد به مصرف صنعت، شهري، كارگاه‌ها، توسعه بخش كشاورزي، منازل و ... برسد كه به تدريج موضوع انتقال آب به يزد و كاشان نيز به آن پيوست.
اميني مي‌گويد: طرح‌هاي ياد شده نياز به بيش از يك ميليارد مترمكعب آب دارد پس دولت كدام آب را به يزد و كاشان فروخته است؟
وي با استناد به گفته مديرعامل شركت آب منطقه‌اي مبني بر انتقال 2 تا 3 متر مكعب آب در ثانيه به يزد مي‌گويد:هر فردي براي شرب، پخت و پز به 150 ليتر آب در روز نياز دارد پس براي 5/4 ميليون نفر جمعيت استان اصفهان در طول يك سال 32 ميليون و 400 مترمكعب آب نياز است.
بدون ميله گرد مي‌توان دوام آورد، اما بدون مواد غذايي خير
مدير عامل كانون خبرگان كشاورزي استان اصفهان افزود: با اين احتساب اگر 3 متر مكعب آب در ثانيه به يزدمي‌رودبه رقم 93 ميليون و 312 هزار متر مكعب مي‌رسيم و اين در حالي است كه براي جمعيت 4 ميليون نفري بالغ بر 32 ميليون متر مكعب و براي يزد93 ميليون متر مكعب آب فرستاده مي‌شود.
وي بيان داشت: وزارت نيرو آبي رابه فروش رسانده كه مالك آن نبوده و در اصل مشمول مال غير، محسوب مي‌شود.
اميني در خصوص نظريه‌هاي ارايه شده مبني بر جلوگيري از مهاجرت‌ها مي‌گويد: ما با مهاجرت‌ از تمام شهرها مواجه هستيم پس بايد آب مورد نياز آنها را هم بپردازيم.
مديرعامل كانون خبرگان كشاورزي استان اصفهان همچنين در توضيح اولويت‌هاي جهاني آبي مي‌افزايد:من معتقدم كه اولويت اول شرب و دوم كشاورزي است زيرا شايد بتوان بدون ميله گرد و خانه سازي دوام آورد، اما اگر تحريم‌ها عليه ايران ادامه يابد بدون مواد غذايي نمي‌توان زندگي كرد.
عضو هيأت علمي دانشگاه اصفهان:
آب زاينده رود در حقيقت حق آبه كشاورزان است
دولت بايد هزينه‌ي آن رابه كشاورزان بپردازد
همچنين احمد خاتون آبادي، عضو هيات علمي دانشگاه صنعتي اصفهان با اشاره به فروش آب به ديگر شهرها مي‌گويد: اين آب در حقيقت حق آبه كشاورزان است و دولت بايد هزينه‌ي آن رابه كشاورزان بپردازد.
وي در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا اظهار مي‌كند: براساس طومار منسوب به شيخ بهايي براي كشاورزان بالا دست و پايين دست حق آبه‌اي در نظر گرفته شده، اما اكنون ميزان آب پايين دست به صفر رسيده است.
اين استاد محيط زيست دانشگاه صنعتي اصفهان مي‌افزايد: در تبصره‌اي قانوني بيان شده كه اگر آب در شرايطي مانند خشكسالي كاهش يابد سهميه جديد نبايد اضافه شود و حق آبه داران جديد سهمي دريافت نمي‌كنند يعني بايد اين آب به ذي‌حق‌هاي تاريخي برسد.
طبق قانون در شرايط خشكسالي تعهدات جديد آب منطقه‌اي به شهرها‌ي ديگر نقض مي‌شود
وي بيان داشت: طبق قانون در شرايط خشكسالي تعهدات جديد آب منطقه‌اي به شهرها‌ي ديگر نقض مي‌شود، اما اكنون شاهد هستيم كه آب به يزد انتقال مي‌يابد و به مصرف فولاد آلياژ يزد مي‌رسد و يا با آن هندوانه و گرمك مي‌كارند.
خاتون آبادي با اشاره به اين كه اصفهان را خطري جدي تهديد مي‌كند، ادامه داد: زاينده رود كه زماني يك مجموعه واحد بود و تمدن اصفهان بر اساس آن شكل گرفت اكنون طراوت خود را از دست داده و جاي آن خاك نشسته است.
وي خاطرنشان مي‌كند:اسباب تأسف است كه تالاب گاوخوني كه همچون ريه تنفسي شهر عمل مي‌كرد خشك و جاي آن را شوري بيابان گرفته است.

0 نظرهای شما: