بررسي اتفاقات ورزش ايران در آستانه بازيهاي آسيايي

بررسي اتفاقات ورزش ايران در آستانه بازيهاي آسيايي

خسروي وفا :

وعده چهارمي علي آبادي كارشناسي نبود

بعضي فدراسيونها مي خواهند اختلاف سازمان

و كميته المپيك را عميق نشان دهند

در حالت بدبینانه ما انتظار داریم در بازيهاي آسيايي 15 مدال طلا و در حالت خوشبینانه 19 طلا بگیریم.البته 19

طلا کمی دور از دسترس به نظر می رسد.پیش بینی خود من بین 15 تا 12 مدال طلاست .

ايلنا- : خسروي وفا تاييد مي كند كه مديران اين كميته با مديران سازمان تربيت بدني اختلاف دارند. با اين حال به گفته او كساني در خانواده ورزش مي خواهند اين اختلاف ها را ژررنگ نشاند دهند. به گزارش ايلنا ، محمود خسروي وفا ‏،رئيس فدراسيون ورزش هاي جانبازان و معلولين و نايب رئيس كميته ملي المپيك ،شنبه شب در گفت و گو با مازيار ناظمي و هيوا يوسفي مجري و كارشناس برنامه «ورزش بدون ويرايش» راديو گفت و گو از آخرين اتفاقات ورزش ايران در آستانه بازيهاي آسيايي گوانگ ژو حرف زد.او تاكيد كرد كه به درخشش ورزش ايران در اين بازيها خوشبين است در عين حال گفت مخالف وعده اي بوده كه چهار سال پيش داده است.
آقاي خسروي وفا، شما نايب رييس كميته ملي هستيد و نكته‌ي جالب اين‌كه سال‌ها با همه گروه‌ها و سليقه‌ها كار كرده ايد. 26 سال در فدراسيون و 20 سال در کمیته ملی المپیک بوده اید. این نقطه قوت است یا ضعف ؟ ا

ين‌ها به واسطه توانايي خودم نيست. ورزش جانبازان به عنوان ركني در ورزش است و نمی شود نادیده اش گرفت. دوستانی که لطف می کنند و اجازه می دهند ما در کمیته ملی المپیک باشیم به این واسطه است. البته فكر كنم بودن من در کمیته ملی المپیک تا الان برای ورزش جانبازان و معلولین مفید بوده.در آینده هم اگر من نباشم و هر کس دیگری اگر باشد ، بهتر است که در کمیته ملی المپیک حضور داشته باشد.در اساسنامه جدید هم پیشنهاد داده ایم که یکی از نواب رئیس کمیته ملی المپیک از ورزش زنان و یکی هم از کمیته ملی پارالمپیک ببینند.یعنی رئیس کمیته پارالمپیک اوتماتیک نایب رئیس کمیته ملی المپیک هم باشد.این در اساسنامه است حالا اینکه در مجمع رای بیاورد یا نه مشخص نیست.
بازیهایی آسیایی گوانگ ژو نزدیک است .به نظر شما آیا وعده چهارم شدن ورزش ایران محقق خواهد شد؟

خیلی داریم روی چهارمی تاکید می کنیم.بعضی وقتها این تاکیدها ما را از هدف اصلی مان دور می کند...
این وعده را چه کسی داده ؟ غیر از این است که آقای علی آبادی ، رئیس امروز کمیته ملی المپیک زمانی که رئیس سازمان تربیت بدنی بوده این حرف را زده است؟

تب آن روز داغ بوده.ایشان در شرایطی صحبتی کرده اند.من فکر می کنم صحبتی که ایشان کرده اند به مصلحت نبوده.حتی اگر ظرفیت هم داشته ایم ، پیش بینی در ورزش کار مشکلی است . الان چند ماه از جام جهاني فوتبال گذشته است .بسیاری از کشورهایی که آمده بودند اروپایی بودند که نه مشکل بودجه داشتند نه مشکل برنامه ریزی.می شد حدس زد که چه کسی قهرمان می شود اما در عمل بسیاری از همان تیم های که گفته می شد قهرمان می شوند ، حذف شدند.پس نتیجه می گیریم که پیش بینی در ورزش خیلی علمی نیست.به همین دلیل من پیش بینی آقای علی آبادی را هم خیلی فنی و کارشناسی نمی بینم.لذا کارشناس های ورزش این را به عنوان یک هدف در نظر نگیرند و این طور نشود که اگر مثلا ما چهارم نشدیم گفته شود که فاجعه بزرگي شده است.ایشان بالاخره حرفی زده اند یا هدفی را ترسیم کرده اند...
اما ایشان که در موردشان حرف می زنیم یک فرد عادی نبوده اند.آن روز رئیس سازمان تربیت بدنی و بوده و امروز رئیس کمیته ملی المپیک هستند.پس نمی شود به راحتی گفت حالا یک حرفی زده اند.

اگر این طور است پس می توان جواب داد خب حالا که رئیس سازمان تربیت بدنی نیستند.
ولی رئیس کمیته ملی المپیک هستند.

ببینید کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی دو نهاد هستند که متاسفانه بعضی وقتها فعالیتهایشان موازی است.ورزش ما در دست سازمان تربیت بدنی است.اینکه بر اساس سند چشم انداز 20 ساله کشور قرار است ورزش به بخش خصوصی واگذار و از دولت دور شود و در نهایت به سمتی برود كه كميته ملي المپيك بايد پاسخگو باشد، بحثی است جدا. در شرایط فعلی بعد از سازمان تربیت بدنی ، کمیته ملی المپیک باید پاسخگو باشد.کمیته ملی المپیک فقط رئیس این کمیته نیست.11 نفر در هیات اجرایی هستند.رئیس کمیته بر اساس اساسنامه فقط یک رای دارد.پس من هم به عنوان نایب رئیس می توانم اظهار نظر کنم که ما در بازیهای آسیایی سوم می شویم .ا

ما قرار نیست چون این حرف را زده ام فردا برایم مسئولیت هم ایجاد شود.به هرحال انجا یک کمیته تدارکاتی بازیهای آسیایی هست که تعدادی کارشناس کارهای اش را انجام می دهند. این وسط فدراسیون هم نقش مهمی دارند.ما نمی توانیم بدون اظهار نظر کارشناسی فدراسیون ها بگوییم چندم می شویم.فدراسیون ها بر اساس دو وضعیت بدبینانه و خوشبینانه عملکردشان پیش بینی می شود.در وضعیت بدبینانه ما پنجم یا ششم می شویم.
این موضوع مال امروز است یا زمانی که آقای علی آبادی قول چهارمی داد ؟

امروز را عرض می کنم.این وضعیت بدبینانه ماست چون ورزش در سالهای اخیر رشد اعتباری زیادی داشته و طبیعی است که انتظار عملکرد بهتر از گذشته داشته باشیم.امسال بیست میلیارد دولت برای بازیهای گوانگ ژو سرمایه گذاری کرده است. البته من با اطمینان به شما می گویم بیشتر از این هم پرداخت شده.
پرداخت شده یا قرار است بشود ؟ 10

میلیاردش قبلا پرداخت شده بود.7 میلیارد دیگرهم هفته پیش به خزانه واریز شد و این هفته بین فدراسیون ها تقسیم می شود.لذا با توجه به این وضعیت اعتباری فدراسیون ها وارد کمیته ملی المپیک می شوند و بر اساس دو وضعیت خوشبینانه و بدبینانه می گویند چه اندازه مدال می گیرند.در واقع فدراسیون ها این پیش بینی را می کنند اما در نهایت همه می روند سراغ سازمان تربیت بدنی یا کمیته ملی المپیک.ما می گوییم چرا فدراسیون ها نباید پاسخگو باشند ؟
آقای علی آبادی هم این اواخر چند جا گفته بودند قولی که داده بر اساس پیش بینی مدال اوری فدراسیون ها بوده.اما من خودم خاطرم هست که هنوز کاروان ورزش ایران از بازیهای آسیایی 2006 دوحه برنگشته بود که ایشان این حرف را زده بودند.پس اگر فدراسیون ها قولی هم داده اند یا مدالی را پیش بینی کرده اند بعد از وعده سومی و بعد چهارمی آقای علی آبادی بوده.

من این را قبول دارم که پیش بینی کردن با این سرعت حتی اگر کارشناسی هم باشد اشتباه است.
و قبول دارید که مدیران سازمان تربیت بدنی اغلب در ماهها و سالهای اول آغاز به کارشنان حرف هایی می زنند و کارهایی می کنند که بعدا داستان می شود ؟

بله قبول دارم.همان موقع با دوستانی مثل آقای قراخانلو (رئیس سابق کمیته ملی المپیک) بحث کردیم که ظرفیت ورزش ایران بالاتر از این حرفهاست اما اینکه ما امروز چهار سال زودتر از بازیهای آسیای آینده ، پیش بینی کنیم که چهارم می شویم درست نیست.اگر گفته می شد که ورزش کشور ظرفیت سوم یا چهارم شدن را دارد حرف کاملا درستی بود. به هرحال حرف بنده امروز این است که نباید یک شخص خطاب قرار بگیرد و همه مسئولیتها را به گردن او بیاندازیم.چند وقت پیش مصاحبه ای بود که شما موافقید اگر نتیجه نگرفتیم مسئولان کمیته ملی المپیک برکنار شوند.گفتم این اصلا روش خوبی نیست که اگر یک ورزشکار یا یک تیم ورزشی نتیجه نگرفت ، تغییر مدیریت بدهیم.
بر اساس قانون تنها مجمع کمیته ملی المپیک می تواند رئیس را برکنار کند.

مجمع هم این کار را نخواهد کرد.ما نباید کنیم که در دنیا گفته شود به خاطر یک باخت ورزشی تغییر و تحول بزرگ مدیریتی در کشور ایجاد شده است.تازه چند ماه بعدش هم باید برای المپیک لندن آماده شویم.
این درست.ولی از طرف حق پاسخ شنیدن را هم نادیده نگیرید.در المپیک پکن کاروان ورزش ایران تنها یک طلا و یک برنز گرفت.قرار شد کمیته هایی تشکیل شود که دلایل را بررسی کند.اما نتیجه اش چه شد ؟ بالاخره صاحب این سرمایه و صاحب این ورزش مردم هستند.آیا این حق را ندارند که پاسخ قانع کننده ای بشنوند و احیانا اگر کسی توانایی نداشت جایش را به فرد دیگری بدهد ؟

اینکه آسیب شناسی شود من هم صد در صد با شما موافقم.
این آسیب شناسی هایی که تا حالا شده به نظر شما نتیجه ای داشته ؟

شما جایی چیزی دیده اید ؟ من هم مثل شما همیشه این سوال را در مورد کمیته های بررسی علل شکست داشته ام.اول اینکه آن قدر فاصله زمانی بین انتشار نتایج با خود اتفاق زیاد می شود که همه اصل موضوع را از یاد برده اند.بعد هم این قدر دیر شده که دیگر قابل پیگیری نیست.مثلا فدراسیونی که ناکام بوده در این مدت دو تا نتیجه خوب گرفته که دیگر دست زدن به آن امکان پذیر نیست.لذا بهتر است خیلی سریع آسیب شناسی کنیم و اگر با واقعیاتی روبرو شدیم نباید از آن فرار کنیم.
چه کسی باید این کار را بکند؟ در مورد المپیک پکن دو کمیته تشکیل شد یکی در مجلس و دیگری هم با دستور رئیس جمهوری در خود سازمان تربیت بدنی.قاعدتا سازمان تربیت بدنی نمی آید ایرادهای خودش را بگوید.در مورد مجلس هم دو بحث هست.اول اینکه چقدر بررسی آنها کارشناسانه است و دوم اینکه موضوع به مجلس ربط دارد یا نه .

اصلش این است که کمیته ملی المپیک باید پاسخگو باشد نه سازمان تربیت بدنی.
این را خود آقای علی آبادی هم بعد از بازیهای پکن گفتند البته آن موقع ایشان در سازمان تربیت بدنی بودند.

من این را امروز می گویم که خودم در کمیته ملی المپیک هستم.مجلس هم می تواند نقش نظارتی داشته باشد و سوال کند.البته کمیته ملی المپیک به مجمعش پاسخگو خواهد بود نه به مجلس.سازمان تربیت بدنی به طریقی باید پاسخگو به مجلس باشد چون از دولت اعتبار دریافت می کند.لذا در این شکی نیست که کمیته ملی المپیک باید پاسخگو باشد.اما این را هم در نظر بگیرید که اعضای کمیته ملی المپیک منتخب مجمعی هستند که اعضایش به عنوان رئیس فدراسیون در بازیهای آسیای حضور دارند.یادم هست بعد از بازیهای المپیک پکن روسای فدراسیون ها دور هم جمع شده بودند و می گفتند که کمیته ملی المپیک موفق نبوده.من گفتم فکر می کنید کمیته ملی المپیک چه کسانی هستند.گفتم مگر خود شما آنها را انتخاب نکرده اید.
بر گردیم به رتبه احتمالی ایران در بازیهای آسیایی ...

من تنها کسی هستم که می گویم ظرفیت ما از چهارمی هم بالاتر است.اما اگر احیانا چهارم نشدیم ، پنجم یا ششم شدیم ، نباید بگوییم شکست خورده ایم.
شما فکر می کنید در بدبینانه ترین حالت ششم می شویم ؟ این روزها بحث رتبه دو رقمی هم همطرح است.

من بر مبنای قول هایی که فدراسیون هایی در جلسه هیات اجرایی داده اند ،حرف می زنم .
جلسات اخیر را می گویید ؟

بله.بر مبنای اماری که انها می دهند ما حرف می زنیم.البته در هر فدراسیونی کمیته ملی المپیک ناظرانی دارد که بعضی وقتها ممکن است ادعای فدراسیون ها را تایید نکنند.به هرحال اگر تایید کنند برای ما ملاک است.با این شرایط شما هم اگر جای من یا علی آبادی نشسته باشید ، اظهار نظر می کنید.
بر اساس آخرین آمار فدراسیون ها در بازیهای آسیایی ما چه تعداد طلا ، نقره و برنز می گیریم ؟

به فرض تعداد مدالهایمان عین دفعه قبل باشد و فقط رنگ آنها تغییر کند.در این شرایط می توانیم حتی چهارم شویم.
ممکن است دقیقتر بگویید؟

جمعا مدالها حدودا 50 مدال.دوره گذشته 11 مدال طلا داشته ایم.اگر این دوره چند مدال بیشتر بگیریم قطعا بالاتر هم می رویم.البته شرایط بازیهای آسیای چین از یک جهاتی شانس ما را بیشتر خواهد کرد چون بیشتر طلاها را خود چین خواهد گرفت .اگر ما بتوانیم تعداد طلاهایی را که داشته ایم حفظ کنیم یا بالا ببریم شانس خوبی خواهیم داشت.لذا نباید به مجموع مدال ها فکر کنیم ، باید همه تلاشمان برای طلا باشد.الان در مسابقه های کشتی فرنگی قهرمانی جهان دو طلا داشته ایم اگر کشتی آزاد هم بتواند چنین درخششی داشته باشد ، فقط مدال های کشتی می تواند تا اندازه زیادی ما را در جدول بالا بیاورد. به هر حال در حالت بدبینانه ما انتظار داریم 15 مدال طلا و در حالت خوشبینانه 19 طلا بگیریم.البته 19 طلا کمی دور از دسترس به نظر می رسد.پیش بینی خود من بین 15 تا 12 مدال طلاست !
رابطه ای که کمیته ملی المپیک با سازمان تربیت بدنی دارد چقدر ممکن است بر نتیجه ورزش ایران در بازیهایی آسیایی تاثیر بگذارد.فقط امیدواریم نگویید رابطه این دو نهاد خوب است و مشکلی ندارد.چون شواهد زیادی هست که رابطه خیلی حسنه نیست.همین هفته گذشته آقای سعیدلو به نظر می رسید به طعنه گفته بودند کمیته ملی المپیک بخش کوچکی از ورزش است چسبیده به سازمان تربیت بدنی .بعدش هم گفته بودند که رئیس سازمان تربیت بدنی از رئیس جمهوری حکم دارد و مسئول اداره ورزش است.

در اینکه اختلاف این دو نهاد می تواند تاثیر گذار باشد ، تردیدی نداشته باشید.اما بنده معتقدم تعدادی می خواهند این شکاف را عمیق نشان دهند.
امیدواریم نگویید کار رسانه هاست.

نه اصلا.شاید خواستم بگویم فدراسیون ها.به هرحال در خانواده ورزش دارند این کار را می کنند.کسانی که می خواهند تقصیر را گردن دیگران بیاندازند. اختلاف همیشه بوده.مگر دوره گذشته نبود؟ زمان آقای علی آبادی و آقای قراخانلو.دوره آقای مهرعلیزاده و آقای هاشمی طبا هم بود.شما یک دوره را پیدا کنید که هماهنگ بوده باشد.این اختلاف به خاطر آن بوده که تعریف روشن و درستی از وظایف سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک ارائه نشده.مردم به نوعی سازمان تربیت بدنی را می شناسند.مجلس هم همین طور.بازیهای المپیک پکن که یادتان هست.همه از آقای علی آبادی سوال می کردند در حالی که آنجا آقای قراخانلو ، من و امثال من باید پاسخ می دادیم. اینکه بیاییم دست روی این اختلافات بگذاریم مشکلی حل نمی شود.باید تلاش کنیم اگر اختلافی هم هست به حداقل برسد.نمی توانیم بگوییم اختلاف نیست.بر سر نوع عملکرد هم نیست بر سر تعاریف است. کمیته ملی المپیک اعتبارش را از دولت می گیرد و بر اساس فرمول های جدید که در چند سال اخیر تعریف شده این اعتبار را باید با تایید سازمان تربیت بدنی دریافت کند. تا سه سال پیش این گونه نبود.در حال حاضر نقش سازمان تربیت بدنی کمی پررنگتر شده.به این ترتیب این سوال پیش می آید که چطور سازمان تربیت بدنی در تایید بودجه کمیته ملی المپیک باید نقش داشته باشد اما در نتایج لازم نیست جوابگو باشد ؟ بازهم می گویم اختلاف هست و متاسفانه در خانواده ورزش می خواهند آن را بزرگ نشان دهند.اختلاف به هرحال می تواند بین من و نایب رئیسم هم باشد.بین من و دبیرم هم باشد.
که ظاهرا هم بوده!

نه خوشبختانه چیزی نبوده.ما در فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین هیچ مشکلی نداریم.
دبیر فدراسیون را کنار گذاشتید همه چیز حل شد ( باخنده )

مطمئن باشيد مشكل خاصي نبوده.

1389/7/4 - 14:22 کد خبر : 150895

وارطان داوتیان