بر باد رفتن فرصتها
دکتر سید احمد میرمطهری
صندوق بینالمللی پول در گزارشی اعلام کرده است که تا پایان سال 2008 فقط سیزده اقتصاد در سطح جهان رشدی حدود 7 درصد به طور متوسط در سال و برای 25 سال یا بیشتر داشتهاند که در اين سیزده کشور، 9 کشور آسیایی بودهاند؛ ...
... چین، هنگکنگ، اندونزی، ژاپن، کرهجنوبی، مالزی، سنگاپور، تایوان و تایلند.کشورهای هند و ویتنام نیز بهزودی به اين فهرست اضافه خواهند شد. دلایل مشترک در موفقیت اقتصادیاين کشورها در اين خلاصه ميشود که استراتژی اقتصادی آنها متمرکز برايجاد ساختاری رقابتی در بخش صنعت بوده است و در کنار آن، سیاستهایی را در پیش گرفتهاند که بیثباتیهای اقتصادی و بیاطمینانی را از اقتصادهای خود دور کنند.نگاهی به فهرست اين کشورها یادآور فراز و نشیبهای زیادی است که هر یک با آن روبهرو بودهاند. از ویتنام گرفته که سابقه جنگی بزرگ را در تاریخ خود دارد تا چین و هند که نیمي از جمعیت کره زمین را در خود جای دادهاند یا مالزی و تایلند که بحران بزرگ مالی سقوط ببرهای آسیای جنوب شرقی به مثابه توفانی سهمگین یک بار آنها را در هم نوردید و له كرد؛ ولی به هر حال امروز در اين فهرست هستند.تردید نکنیم که کشور ما به رشدی بالای 6 درصد برای غلبه بر مشکلات خود و دستیابی به توسعهاي پایدار نیاز دارد، آن هم رشدی متوازن در همه بخشهای اقتصادی کشور، بنابراين جای برنامه توسعه مصوب با هدفهایی در چارچوب اقتصاد ملی واقعا خالی است و برنامهاي که راهکارهایی برای رفع اختلالات احتمالی ناشی از تحریم، بازسازی ظرفیت تولید نفت و گاز، افزایش توانایی اقتصاد در بالا بردن سطح اشتغال، تجهیز پساندازها با هدف تامین منابع مالی برای سرمایهگذاری در حوزه نفت و گاز و اصلاحات ساختاری در بخش مالی کشور ارائه دهد.سالهایی که بیبرنامه در اقتصاد ايران سپری ميشود، فقط سپردن فرصتها به باد است. اين جا روی سخن با مجلس شورای اسلامي است و اين انتظار از مجلس هست که هرچه زودتر کشور را مجهز به برنامه کند.
(دنیای اقتصاد)
0 نظرهای شما:
Post a Comment